حدیث شماره 28: « پرهیز از كثرت سوگند و چهار دلیل سوگندِ زیاد خوردن‏»

دقت کردین کسانی که با قسم خوردن و قسم دادن مخالفن ( حالا نه مخالفین سرسخت چون میگن هیچ وقت روی یه چیزی زیادی مطمئن نباشید چون همون چیز به سرتون میاد.) یعنی صلاح نمیدونن بالاخره ناخداگاه قسم میخورن جدای مواقعی که مجبور میشن. چه خوب میشه همیشه حواسمونو شش دانگ جمع کنیم و قسم بی مورد نخوریم که بعدش پشیمون بشیم.

شیطان قسم خورد آدم و فرزندانش رو فریب بده و از یاد خدا غافل کنه. در مقابل خدا هم قسم خورد هرکدوم از فرزندان آدم که پیرو شیطان شدن به بهشت راهی ندارن. ( فکر می کنم درست باشه. )

کلاً کسی که زیاد حرف میزنه تو حرفاش دروغم زیاد میگه، قسم هم زیاد میخوره، چون اصلاً فکر نمی کنه ( یعنی فرصت فکرکردن نداره ) و بعدش حرفشو بزنه هرچی به زبونش اومد میگه. بعدشم میگه حالا من یه چیزی گفتم شما چرا جدی گرفتید. (اگه جدی هم نگیریم یه بهونه دیگه میاره اینکه چرا اهمیت نمیدید، چرا مَحَل نمیزارید، توجه نمی کنید و .......... ) حرف تا زده نشده نشده ولی وقتی زده شد دیگه نمیشه جمعش کرد نمی شه پس گرفتش خیلی سخت میشه و بیشتر مواقع غیر ممکن بالاخره دل خوریاش میمونه. مثل آبی که روی زمین ریخته شده هرچی سعی کنی جمعش کنی نمی تونی. هرچیشم جمع کنی بالاخره بازم میمونه. پس باید تو صحبت کردنامون دقت کنیم زیاد حرف نزنیم قسم زیاد نخوریم تا لااقل خودمون بفهمیم چی گفتیم. فریب ندیم کسی رو که همونطور فریب بخوریم.

میگن طلا که پاکه چه حاجتش به خاکه. کسی که بیگناهه چه احتیاجی داره انقدر قسم بخوره تا بیگناهی خودشو ثابت کنه. تازه میگن بیگناه تا پای چوبه اعدام میره ولی بالای چوبه نمیره. بالاخره بیگناهیش ثابت میشه و نجات پیدا میکنه. پس چرا انقدر قسم میخوره که همونا کارشو دچار مشکل کنه.

یا کسی که تو خودش کمبود احساس میکنه برای اینکه دیگران بهش توجه کنن و حرفشو گوش کنن و قیولش داشته باشن زیادی چخان پاخان می کنه و فراوون قسم میخوره و زبون میریزه. طرفش دیگه خیلی ساده باید باشه که باورش کنه. این شخص به جای اینکه روی شخصیت خودش کار کنه و خودشو قوی کنه و اعتماد به نفسشو بالا ببره مدام روی زبونش کار میکنه که کجا چی بگه و چه قسمی بخوره. بلدم هست تو مسجد قسم قرآن و پیامبر و ..... میده تو بازار یه قسمی تو محله یه قسمی.

ادامه دارد .........

ادامه:

الآن درسته که قسم خوردن و قسم دادن زیاد شده ولی به طَبَعِ اون شک و تردید ها هم زیاد شده و اعتماد ها کم. اگه کسی قسمی بخوره هرچند درست کسی به راحتی باور نمی کنه میگه شاید یه جای کارش میلنگه که قسم می خوره وگرنه اگه راست میگه چرا قسم میخوره.برای همین اعتماد ها داره روز به روز کمتر و کمتر میشه. یه دللش هم سوء استفاده هایی که از قسم میکنیم. هرجا به نفعمون باشه قسم میخوریم هرجا به ضررمون میگیم چرا قسم میخورید؟ بعضی ها روی بعضی چیزها و بعضی افراد حساسن و یا احترام خاصی برای اون ها قائلن و به نوعی خیلی قبولشون دارن. مثل مسجد، کتاب خدا قرآن، پیامبر و امامان و ( و چهارده معصوم‌ ) اگه اینطور افراد رو به این موارد قسم بدیم ( درحالیکه اخلاقشونو میدونیم. ) به اون ها ظلم بزرگی کردیم و یه جور سوء استفاده کردیم. حالا هر قسمی. چون در این جور مواقع برای کارهای خوب و خیر کسی از نقطه ضعف کس دیگه استفاده نمی کنه. و گناه بزرگتر درمورد قسم خوردن و مجبور کردن طرفمون برای انجام کاری که میخواستیم و .... .

بعضی وقتا برای جلب توجه یه حرفی میزنیم که دور از واقعیته. مثلاً میگیم من دیشب تو آسمون یه بشقاب پرنده دیدم یا یه دیروز یه پرنده ای دیدم هزار رنگ مدام هم القابش میدیم و به قول معروق یه کلاغ چهل کلاغ می کنیم، بعدش برای اینکه طرف حرفمونو باور کنه میگیم به خدا باور کن راست میگم. ای که همون خدا به کمرت بزنه با این حرفات. طرف هرچقدر هم ساده باشه ( البته امروزه‌ ) تا یه نشونه ای نبینه که باور نمی کنه و .................... .اینطوری خراب تر میشیم که خوب تر نمی شیم.

آدم تو اون دنیا باید جواب خیلی چیزا رو بده که هیچ جوری نمی تونه از زیرش در بِره و بهونه بیاره. چطوری میخوایم جواب قسم هایی که انقدر راحت تو این دنیا میخوریم و میدیم رو اون دنیا بدیم.

تربیت خانوادگی:

پدر و مادر باید به فرزندانشون یاد بدن که تو کارهاشون و حرفهاشون به خودشون و فکر و عقل و استعداد خودشون تکیه کنن و از جان خود و دیگران مایه نزارن. یا حتی کتاب خدا قرآن. بهشون یاد بدن که قرآن کتاب ارزشمندیه و قسم خوردن به اون کار راحتی نیست و عواقب خوبی هم نداره. می تونن این کار رو به صورت عملی نشون فرزندانشون بدن. اینکه خودشون قسم نخورن. به جاش هم اگه خوردن توضیح بدن که چرا. بهشون یاد بدن که قسم حُرمت داره، و باید حُرمتش رو نگه داشت، و هرجایی و هرزمانی به هر بهانه ای بیحرمتش نکنیم.

با سلام

نميدونم اين قسم خوردن ديگه چيه. البته گريبان گير همه هست ها. هر كسي كه صحبت ميكنه پشت سر هم قسم ميخوره. حالا به طور كلي دو حالت وجو داره يكي اينكه كامل داره دروغ ميگه واسه همين هي قسم ميخوره و يكي هم كه نه اصلا حرفي از دروغ و ... نيست ولي چون فكر ميكنه كه اگه قسم بخوره طرف مقابل حرفش رو بهتر تر باور ميكنه واسه همينم قسم ميخوره كه به طوري كلي نبايد اين كار انجام بشه.

ضمن عرض سلام و ادب و تشکّر ویژه از دوستانی که ما را همراهی نمودند.

امتیازات مشارکت‌کنندگان در این بحث به شرح زیر می‌باشد: