حدیث شماره 24: «برطرف کردنِ گرفتارىِ مؤمن‏»

اینکه میگن چطور شب ها سیر بخوابیم با اینکه همسایمون گرسنه میخوابه ( روایته که نباید اینطور باشه. ) درسته که امروزه شکر خدا همه یه نون بخور و نمیری دارن که شب ها سرِ گرسنه زمین نزارن ولی بازهم کسانی هستن که نیازمند یه لقمه نون خالی باشن. البته این یه روایت که فکر می کنم ( یعنی نظرم اینه ) که فقط منظور گرسنگی نبوده. منظور داشتن مشکلی بوده که خودشون از رفع کردن اون برنمیومدن.

اینکه بدونیم کسی مشکل داره و سعی کنیم مشکلشو حل کنیم خیلی خوبه، اینکه ندونیم مثلاً درباره همون همسایه، الآن کیه که از حال همسایش بی خبر باشه. همه اسار همسایمونو می دونیم اونوقت مشکلشو نمی دونیم یا نمی خوایم بدونیم.

باید تلاش کنیم تا مشکل مردم رو حل کنیم لااقل سعی خودمونو که بکنیم حتی اگه آخرش نتونستیم هم دلمون خوشه که سعی خودمونو کردیم. خدایی که به نیت خوب پاداش می ده و به عمل خوب ده برابر خودش هم ما رو کمک میکنه. حتی می تونیم بدون تبلیغات زیادی از کسان دیگه هم کمک بگیریم هم خوبه.

بعضی ها اینکه تونستن مشکل کسی رو حل کنن زود به خودشون مغرور میشن که آره ما حلال مشکلات مردمیم ما و فقط ما. البته میگن من و فقط من. خدا گاهی زود و مستقیم جوابشونو میده گاهی هم دیتر و غیر مستقیم. که اینطوریام نیست اگه خدا نخواد حتی یه برگ هم از روی شاخه درخت نمیفته.

بعضی ها فکر می کنن نباید از بنده خدا بخوان مشکلشونو حل کنه. باید فقط از خدا بخوان. این درسته باید اول از خدا بخوان و امید اول و آخرشونم به خدا باشه. خدا هم اینطوری دوست داره و کمک می کنه ولی با واسطه. همونطور که تو جامعه به هر شغلی نیازه و یه نفر نمیتونه همه کارهارو انجام بده. ما تو جامعه به معلم، پزشک، پلیس، کارگر، کارمند، مکانیک، تراشکار، جوشکار و ............ نیاز داریم. وقتی ماشینی خراب میشه گاهی اوقات فقط یه مکانیک نمیتونه مشکلشو حل کنه. مکانیک میخواد، برق کار می خواد و ..... وقتی کسی خدای نکرده بیمار میشه، بسته به نوع بیماری باید بره پیش پزشکی که بتونه مشکلشو برطرف کنه نمی تونه بره پیش پلیس که. باید بره پیش کسی که بتونه مشکلشو برطرف کنه. درمورد هر مشکلی همینطوره. مشکل مالی داره باید بره بانک.  و خوبه که آدم بی منت مشکل بنده ای رو حل کنه. البته سوء تفاهم پیش نیاد اینکه صاحبان هر شغلی برای رفع مشکل مردم ( که همون انجام کارشونه ) دستمزد یا همون حقوق میگیرن مسئلش فرق داره. اجر و پاداشش چیز دیگه ایه. کارمند کارش اینه فلان پرونده بنده خدایی رو حل کنه میکنه و طبق قراردادش هرماه حقوقشم میگیره. ولی اگه همون کارمند بیشتر تلاش کنه و و اون پرونده رو زودتر حل کنه و انقدر اون بنده خدا رو الاف نکنه پاداش اخروی داره. و از این قبیل مثال ها.

از امام حسين عليه السلام نقل است كه گفت: براى من ثابت است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرموده: بهترين كارها پس از نماز، دلِ مؤمنى را شاد كردن است، اگر گناهى در كار نباشد.
روزى غلامى را ديدم كه با سگى غذا مى ‏خورد، سبب پرسيدم. گفت:اى پسر رسول خدا صلى الله عليه و آله، غم‏ زده هستم، مى‏ خواهم اين سگ را خوش دل ساخته تا خود دل خوش شوم، خواجه‏ اى دارم كه يهودى است و آرزومندم كه از او جدا شوم.
حسين عليه السلام دويست دينار نزد خواجه برد، خواست بهاى غلام را بپردازد و بخرد، خواجه به عرض رساند: غلام فداى قدمت و اين باغ را هم بدو بخشيدم و اين پول را هم به حضرتت بازمى‏ گردانم.
حسين عليه السلام گفت: من هم اين مال را به تو مى‏ بخشم، خواجه گفت:
بخشش تو را پذيرفتم و آن را به غلام بخشيدم، حسين عليه السلام گفت: من غلام را آزاد مى‏ كنم و اين مال‏ها را بدو مى‏ بخشم.
همسر خواجه كه ناظر اين نيكوكارى‏ ها بود، مسلمان شده، گفت: من هم، مهرم را به شوهرم بخشيدم سپس، خواجه نيز اسلام آورد و خانه ‏اش را به همسرش ببخشيد.
برداشتن يك گام، برده‏ اى آزاد شد، نيازمندى بى ‏نياز گرديد، كافرى مسلمان شد، زن و شوهرى با هم صميمى شدند و همسرى خانه‏ دار گرديد و زنى از نعمت ملك برخوردار.
 

درمورد تربیت خانوادگی:

خانواده اولین مدرسه و کلاس درس و پدر و مادر اولین معلمان فرزندان هستن. پدر و مادر باید با تحقیق و مشورت درس های خوب و آموزنده به فرزندانشون بدن. که به دردشون بخوره. از تجربیاتشون و تجربیات اطرافیانشون، از آموزه هاشون بگن. دراین مورد به اون ها یاد بدن که کمک به مردم خیلی خوبه و نتایج خوبی هم داره. اگه تو مدرسه به همکلاسیشون که تو درسش ضعیفه کمک کنن و مشکلات درسیشو حل کنن هم برای خودشون یه تمرینی میشه هم به اون دوستشون کمک کردن. خدا هم بهشون کمک میکنه یه جای دیگه یه زمان دیگه. روایت داریم اگه یه کلمه چیزی به کسی یاد بدهی او را بنده خود کردی.

حتی وقتی بزرگتر شدن و توانشون بیشتر که بتونن مشکلات بیشتری رو حل کنن دریغ نکنن. آدمی گدا صفت بارنیان که فقط خودشونو ببینن و به بقیه مردم فخر بفروشن که ما از شما بالاتریم. کاری که ما میتونیم بکنیم شما نمی تونید، شما ضعیف هستید و .................... خدا همونطور که اگه مشکل کسی رو حل کنیم مشکل دنیا و آخرتمونو حل میکنه اگه کسی رو خار کنیم یا مشکلی براش بوجود بیاریم هم بیشتر و بالاترشو به سرمون میاره. پس باید مواظب اعمالمون باشیم. پدر و مادر باید به فرزندانشون یاد بدن که مغرور نباشن اگه یه روزی تونستن مشکل کسی رو حل کنن به خودشون غَرّه نشن که ما چقدر خوبیم و بزرگ و بلند مرتبه که می تونیم مشکل مردم رو حل کنیم. خدا از آدمای مغرور خوشش نمیاد. باید خدا رو شکر کنن که وسیله ای شدن برای رفع مشکل مردم.

فرزند اگه این درس ها رو اول از همه تو خونه یاد نگیره خیلی دیر و یا اصلاً تو مدرسه و تو جامعه یاد نمیگریه. پدر و مادر باید زمینه ساز یادگیری فرزندانشون باشند.

ضمن عرض سلام و ادب و تشکّر ویژه از دوستانی که ما را همراهی نمودند.

امتیازات مشارکت‌کنندگان در این بحث به شرح زیر می‌باشد: