اینجاهرکس ازاصطلاحات شهرخودش بگه

• لِمَشت = کثیف
• خسور=پدر زن (پدر شوهر)
• خوش = مادر زن (مادر شوهر) درگویش مشهدیهامی گویند

کوچه= خیابان کوچک

بچه کوچه= پس کوچه= کوچه که ازخیابان جدامیشه گویند

به شوهرعمه ميگن اقاملاوبه دايي ميگن خالو

از روستای امیران

آب شاده : آبي كه شهادتين به آن خوانده شده باشد.

اُرمُت : نوعي ميوه به شكل گلابي كه اندازه آن از گلابي كوچكتر است ( منقرض شده است)

ارّي چي : نوعي علف چين دستي كه نسبت به چل دندونه كوچكتر است.بدليل شباهتش به اره به اين نام انتخاب شده است.

از : مال (ضمير مالكيت)

افي چّي : مارمولك

اعتقاد : اطمينان – اعتقاد كن : مطمئن باش

اُُ...اُ...اُ : اصطلاحي كه هنگام آب دادن گاو بكار ميرود.

فعلاً.

بوج بوجك   نوعي مارمولك

اوراق        داس

او        آب

عاموچي     رفيق فابريك

دايزه     خاله

لطه      مزرعه

اوروسي      كفش

سندولي        تاب

اينساشا      اينه هاش

وخی بیا. ...(واو با فتحه). ... به لهجه ی شیرین اصفهانی میشه :(بلندشو بیا )

اصطلاحات دیگری از یزد

به پدر میگن      پییر

مخفی شد           قایم شد

کثیف            پچل

چانه         کوچه

نوک        نشک

توله سگ      کتی سگ

خوشکل      خشوک

نیشگون گرفتن    پیک گرفتن

تکان خوردن زیاد    جل جل زدن

گردو خاک     دولاغ