++آفتاب باش، تا اگر روزی نخواستی به کسی بتابی،نتوانی!
++آنگاه که تنهایی تو را می آزارد به خاطر بیاور که خداوند بهترین های دنیا را تنها آفریده است!
++ساکنان دریا بعد از مدتی صدای امواج را نمی شنوند،عجب تلخ است قصه ی عادت!
++اگر پرواز کنی ،به جایی می روی که می خواهی؛اگر پرتاب شوی به جایی می روی که می خواهند؛پس پرواز کن!
++ سنگی که طاقت ضربه های تیشه را ندارد،تندیسی زیبا نخواهد شد. از زخم تیشه خسته نشو که وجودت شایسته ی تندیس است.
++فرقی نمی کند برکه ی آبی کوچک باشی یا دریایی بیکران؛ زلال که باشی آسمان در وجود توست
++حضور هیچ کس در زندگی ما اتفاقی نیست،خداوند در هر حضوری برای کمال ما رازی نهفته کرد. خوشا آن روزی که راز این حضور را دریابیم...!
++همیشه دلیل شادی کسی باش نه قسمتی از شادی او. همیشه قسمتی از غم کسی باش نه دلیل غم او.
++فرق است بین دوست داشتن و داشتن دوست؛ دوست داشتن امری است لحظه ای و داشتن دوست،استمرار لحظه های دوست داشتن است.
++برای انسان های بزرگ ، بن بستی وجود ندارد؛ زیرا بر این باورند که یا راهی خواهم یافت یا راهی خواهم ساخت.
++فاصله تابش خود بر دیگران را تنظیم کن،خداوند خورشید را در جایی نهاده که گرم کند ،نه بسوزاند
++من برنده ام چون لحظه ای شیرین گذشت را با تلخ کامی های هیچ کدورتی عوض نمی کنم.
++ آخر هر چیزی خوب میشود ، اگر خوب نشد بدان هنوز آخرش نرسیده است.
++کسی که آرامش درونی دارد، با دانش و گفتار و کردار خود راستی و درستی را می افزاید
