ای حسین! اين چه حزني است نهفته در نام تو که بي¬اختيار دل¬ها را ميشکند و اشک را در پشت پلک¬ها بي¬قرار مي¬کند؟
حضرت آدم،که براي پذيرش توبهاش خدا را به اسماء الحسناي او سوگند ميداد، وقتي به نام تو رسيد (يا قديمالاحسان بحق الحسين) بياختيار دلش شکست. از جبرئيل پرسيد که چه سرّي است در اين نام که دل را ميشکافد و آسمان چشم را باراني ميکند؟ آنگاه جبرئيل مصيبت عاشوراي تو را بيان کرد و آدم بسیار گريست.
همين که حضرت نوح، به کربلا رسيد، طوفان عظيم و وحشتناکي آرامش او و کشتياش را در هم ريخت. نوح و همراهانش نزديک بود غرق شوند. در اين هنگام نوح خطاب به پروردگارش چنين گفت: پروردگارا! تو به من وعده نجات داده بودي. در وعده تو خلافي متصور نيست. راز اين حادثه غمانگيز را به من نشان بده.
جبرئيل فرود آمد و توسل به پنج تن را به او يادآوري کرد. به محض توسل نوح به پنج تن، دريا آرام شد. جبرئيل گوشها¬ی از حوادث ناگواري را که در این سرزمین رخ خواهد داد، با نوح در ميان گذاشت. وقتي به نام حسين رسيد، دل نوح شکست و علت آنرا از جبرئيل سؤال کرد. جبرئيل برايش مرثيه خواند و سيل اشک از چشمان نوح سرازير شد. (بحارالانوار ج44ص223)
سایر انبیاء نیز در کربلا به نحوی برای آن بزرگوار اشک ریخته¬اند که در اينجا مجال بحث نيست.
* امام حسين، از دیدگاه دانشمندان غربي
شهادت امام حسين، به گونهاي است که دانشمندان غربی نيز به حقانيت و مظلومیت آن حضرت پی¬برده و اين امر جنبه جهاني يافته است:
، چارلز ديکنز (بزرگترين داستان نويس انگليسي) می¬گوید: اگر منظور حسين جنگ در راه خواسته هاي دنيايي خود بود من نميفهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش همراه او بودند؟ پس عقل چنين حکم مينمايد که او فقط بخاطر اسلام فداکاري خويش را انجام داده است.
، در مقاله سه شهيد اثر خانم دانشمند انگليسي آمده است: اي مسلمانها ! بزرگترين دليل بر اثبات مظلوميت حسين ، قرباني دادن بچه شيرخوارهاش بود که در هيچ تاريخي سابقه ندارد بچه شيرخواري را براي طلب آب بيقيمت و ارزش بياورند و آن قوم مکّار عوض دادن آب ، او را طعمه تير جفا قرار دهند . اين عمل دشمن، مظلوميت حسين را اثبات نمود و همين نيروي مظلوميت ، بساط عزت خاندان مقتدر بنياميه را برچيد و رسواي عالمشان نمود و دين محمد در اثر جانبازيهاي او و اهل بيت بزرگش حيات تازهاي به خود گرفت . (شبهاي پيشاور ، صفحه 548)
، دکتر رينوژوزف (شرق شناس معروف فرانسوي) می¬گوید: به جهت خون حسين و سوگواريهايي که شيعه پس از آن مينمايد ،در آينده جمعيت و شوکت و ترقي شيعه بيشتر خواهد گرديد (منظور حاکميت عدل و حکومت حضرت مهدي، در زمان ظهور ميباشد) .
(پرتوي ازعظمت حسين، ، ص 440)
*ارتباط امام حسين، و امام زمان،
ارتباط امام حسين، و امام زمان، در آيات و روايات و ادعيه مختلف به چشم ميخورد. از جمله در سوره اسراء آيه 33 آمده است: «و من قتل مظلوماً فقد جعلنا لوليه سلطانا فلايسرف فيالقتل انه کان منصوراً»
«کسي که مظلوم کشته شده باشد، براي وليّ دَم او قدرت و سلطهاي قرار دادهايم که بتواند تقاص کند و انتقام بگيرد.»
امام باقر،درباره تأويل آيه فوق فرمودند:«قسمت اول آيه (و من قتل مظلوماً فقد جعلنا لوليه سلطاناً) درباره امام حسين، است که مظلوم کشته شده و بقيه آيه (فلايسرف فيالقتل انه کان منصوراً) درباره حضرت مهدي، است که خداوند او را در قرآن منصور ناميده است.»
(بحارالانوار ج51 ص30)
در زيارت عاشورا آرزوي ياري در کنار امام زمان، را مينماييم و طبق روايات متعدد احتمال ظهور امام زمان، در روز عاشورا بيشتر است و نيز وقتي حضرت وليعصر، ظهور کند، به خانه خدا تکيه زده و ميفرمايد: الا يا اهل العالم انّ جدّي الحسين قتلوه عطشاناً»(ای اهل عالم! بدانید که جدم حسین را تشنه لب شهید کردند...)
امام حسين، در عالم مکاشفه به آيتالله لنگرودي فرمودند:«مهدي ما در عصر خودش مظلوم است. تا ميتوانيد درباره مهدي سخن بگوييد و قلمفرسايي کنيد. آنچه درباره شخصيت اين معصوم بگوييد، درباره همه معصومين گفتهايد. چون همه معصومين در عصمت، ولايت و امامت يکي هستند. اما عصر، عصر مهدي ماست. پس سزاوار است که مطالب درباره او گفته شود. درباره مهدي، زياد سخن بگوييد و بنويسيد؛ مهدي ما مظلوم است.» (صحيفه مهديه ص52)
پس وقتي همه عالم امام حسين، را شناختند، امام زمان، را هم به راحتي ميپذيرند و دعوتش به دين اسلام را قبول خواهند کرد.
امام صادق، دعاي مفصلي در روز عاشورا قرائت فرمودند. در بخشی از آن دعا آمده است: «اللهم عجل فرج آل محمد واجعل صلواتک عليه و عليهم و استنقذهم من ايدي المنافقين المضلّين والکفره الجاحدين والفتح لهم فتحاً يسيراً وأتم لهم روحاً و فرجاً قريباً واجعل لهم من لدنک علي عدوک و عدوهم سلطاناً نصيراً»
«خدايا! در فرج آل محمد تعجيل فرما و درود خودت را بر او (مهدي) و بر اهل بيت قرار ده و آنان را از دست منافقين گمراه و کفار ستيزهگر نجات ده و براي آنان پيروزي آساني نصيب کن و بر آنها آسايش و فرج نزديک عنايت کن و از ناحيه خودت براي آنها بر دشمنان خود و دشمنان آنها سلطنت قرارده.
* حضرت وليعصر، وارث همه انبيا
در زيارت وارث، امام حسين، وارث انبيا و ائمه ذکر شده (و نيزامام زمان، هم به همين ترتيب) بطوریکه وقتي حضرت وليعصر، ظهور ميکند، ميفرمايد: «هر کس ميخواهد آدم و شیث را ببيند، من آدم و شیث هستم. هرکس ميخواهد ابراهيم و نوح را ببيند؛ من ابراهيم و نوح هستم و ... (ساير اهلبيت را نام ميبرد.) يعني عصاره همه انبيا وجود مقدس حضرت وليعصر، است.
حُسن يوسف، دَم عيسي، يد بیضا داري
آنچه خوبان همه دارند، تو يکجا داري
در حديثي از امام حسين، آمده است:«در قائم ما(اهلبيت) سنتهايي از پيامبران الهي وجود دارد؛ سنتي از نوح، ابراهيم، موسي، عيسي، ايوب، و محمد، . از نوح، طول عمر و از ابراهيم، پوشيده ماندن ولادت و کنارهگيري از مردم و از موسي، ترس و غيبت از جامعه و از عيسي، اختلاف مردم درباره او و از ايوب، گشايش بعد از سختيها وبلايا و از محمد، قيام با شمشير» (علم اليقين، ج2 ص793)
امام باقر، در حديثي چنين ميفرمايد: «... در آن روز قائم در مکه به کعبه تکيه زده و به آن پناه برده و ميفرمايد: من باقيمانده از آدم و ذخيره نوح و برگزيده ابراهيم و پاکيزه خالص از محمد ، ميباشم.
(بحارالانوار ج52 ص238)
براستي که هدف همه انبيا جز با ظهور حضرتش تحقق نخواهد يافت.
* عزاداري امام حسين، و دعا براي ظهور
اي عزادار و عاشق حسين، که شب و روز از مصائب جانکاه آن حضرت و خاندانش ميسوزي و ناله و فرياد ميزني! خوشا به حالت! چرا که اين مقامي بس بزرگ در پيشگاه ائمه معصومين بويژه فرزند بزرگوارش حضرت مهدي، است. ولي بدان که اين عزاداري وقتي نتيجه خواهد داد که همگام با امام زمان، بوده و در همه حالات به ياد منتقم خون پاک امام حسين، که خون خداست، باشي و برای ظهورش از عمق جان دعا کنی.
عزادار امام حسين، بايد بيشتر براي ظهور فرزند مولاي خويش دعا کند. او در همه مراسمهايي که بخاطر مولايش برگزار ميکند بايد براي فرزند غريبش امام زمان، دعا کند.
اگر قدري در زيارتي که درباره امام حسين، و اعمال عاشورا وارد شده، تامل کنيم، درمييابيم که مهمترين جهت و هدف اين عمل شريف، دعا براي آمدن منتقم خون او یعنی امام زمان، ميباشد: واسأله ان يبلّغني المقام المحمود لکم عندالله و ان يرزقني طلب ثاري مع امام (مهدي) هديً ظاهر ناطق بالحق منکم
(از خدا میخواهم که مرا هم به مقام محمود که شما اهل بیت نزد خداوند دارید برساند و خونخواهی ام را به همراه امام هدایتگر آشکار و گویای به حق یعنی حضرت مهدی از خاندان شما روزیام کند...)
آري؛ اکنون که امام زمان، فرزند بزرگوار امام حسین در پشت پرده غيبت است بايد دعا کنيم تا خداوند ظهورش را برساند و ما در رکاب همايوني او انتقام جد مظلومش را بگيريم.
البتّه ما به طور واقعی فرج حضرت را نخواستهایم؛ چرا که فقط در هنگام مشکلات به یاد او هستیم.
مرحوم فشندی می گوید: در مسجد مقدس جمکران اعمال را به جا آوردم. دیدم آقایی بسیار نورانی داخل صحن شده و قصد دارند به طرف مسجد بروند. گفتم این سید نورانی در این هوای گرم تابستان از راه رسیده و تشنه است. ظرف آبی به دست او دادم. سپس گفتم: آقا! شما دعا کنید و فرج امام زمان را از خدا بخواهید تا امر فرجش نزدیک شود. ایشان فرمود: شیعیان ما به اندازه آب خوردنی ما را نمی خواهند. اگر بخواهند دعا می کنند و فرج ما می رسد. (شیفتگان حضرت مهدی ج1 ص155)
اگر دلهايمان تاريک و ظلماني نميگرديد
امامت هم عيان ميگشت و پنهاني نميگرديد
به قدر تشنگي گر تشنه امر فرج بوديم
خدا داند فرج اينگونه طولاني نميگرديد
مطلب دیگر اینکه متأسفانه عدهاي به اشتباه فکر ميکنند که ياران امام زمان، هنوز کامل نشدهاند و امام زمان، وقتي خواهد آمد که يارانش تکميل شوند. اما بايد گفت که اصحاب خاص آن حضرت که 313 تن هستند در هر عصر و زماني وجود داشته و آماده امر ظهور ميباشند تا زماني که خداوند به آن حضرت اجازه ظهور دهد، در کنار حضرت و مطیع امر ایشان باشند.
(نجم الثاقب ص201)
باید متذکر شد که غیر از 313 نفر، سایر مردم یعنی دوستداران و منتظران حضرتش نیز میتوانند جزء لشکریان و یاران ایشان در عصر ظهور باشند و برای آن حضرت تبلیغ نموده و او را یاری کنند.
فقط ما باید با دعای قلبی و درخواست عاجزانه از درگاه خداوند مهربان و تبلیغ عملی برای آن حضرت ظهورش را نزدیک کنیم.
* بهترين زمان دعا براي ظهور امام عصر،
يکي از موثرترین زمانهايي که در ايجاد ارتباط و توسل با امام عصر، تأکيد شده، بعد از ذکر مصيبت امام حسين، است؛ چرا که ذکر مصيبت سيدالشهداء و عزاداري براي ايشان موجب آمرزش گناهان ميشود و شرايط استجابت دعا را فراهم ميسازد.
آری؛ میدانیم که دعا در زیر قبه و بارگاه امام حسین، حتما مستجاب است و مجلس عزای حسین نیز قبه امام حسین، است و دعا در آن مستجاب میشود. (خصائص الحسینیه ص256)
از آنجا که امام عصر، امام و ولي نعمت ما هستند شايسته است که در اين موقعيت براي ايشان دعا کرده و فرجش را از خداوند متعال بخواهيم و اصلیترین و اولین حاجت ما مخصوصا در عزاداری های محرم و صفر، ظهور آن امام مهربان باشد. امام زمان، خود فرموده اند: «من دعا ميکنم مؤمني را که يادآور مصيبت جد شهيدم شده و براي من و نزديک شدن فرجم دعا کند.» (مکيال المکارم ج1 ص333)
پس بیاییم نتیجه و مزد عزاداری هایمان را از خدای مهربان فقط و فقط فرج فرزند مظلوم و غریب حسین، بخواهیم.
*سخن پاياني
در صحراي کربلا حضرت زينب، به امام حسين، عرض کرد: اي حجت خدا! چگونه در شهادت تو صبر کنم؟ جدم رسول خدا از دنيا رفت، صبر کردم. مادرم زهرا را در مقابل ديدگانم به شهادت رساندند، صبر کردم. فرق پدرم علي را شکافتند، برادرم حسن را مسموم نمودند، صبر کردم. اينک بايد آماده اسارت شوم؛ چرا که از صبح تا غروب آفتاب بهترين عزيزانمان را به خاک و خون کشيدند و شايد تا ساعتي ديگر تو را نيز به شهادت برسانند.
امام حسين، دست ولايت خويش را بر قلب زينب نهاد و به ميان زمين و آسمان اشاره نمود. سپس به خواهرش فرمود:«آيا اين جوان بسيار زيبا و نوراني را که بين زمين و آسمان ايستاده است، ميبيني؟ اين فرزندم مهدي است. روزي ميآيد و انتقام خون من و مظلوميت اجداد و پدرومادرم را از اين قوم فاسق ميگيرد.»
(اسرار آفرینش اهلبیت، به نقل از تذکره الشهداء)
اينک اگر گوش دلت را بگشايي و سينهات به نور پروردگارت فراخ گردد، نداي امام زمان، را خواهي شنيد که از اهل ايمان ياري ميطلبد. آيا کسي هست که نداي آن حضرت را پاسخ گويد؟ آيا ياري کنندهاي هست؟ آيا کمک کنندهاي هست؟ که ياري او ياري خدا و پيامبر خداست. ياري غريب و مظلوم و مضطر عالم است. ياري ولي نعمت و پدر مهربان است.
به راستي که امام عصر مظلومترين فرد عالم است. او حتي از امام حسين، هم مظلومتر است؛چرا که امام حسين ، را اصحاب و ياراني بود که يارياش کنند اما اينک کسي به فکر غربت امام زمان ، و آمدنش نيست. اصلا کسي احساس نيازي به وجود نازنينش نمي¬کند. فرياد هل من ناصر ينصرني امام زمان اکنون به گوش زمانه ميرسد اما ما نميشنويم و گوشهايمان را گرفتهايم و او را با عملکرد ناصحيح خود در صحراي غربت تنها گذاشتهايم و اصلاً به ياد او نيستيم و ميگوييم هر وقت خدا بخواهد خواهد آمد.
اما نه؛ وظيفهي من و شما اين است که اطرافيانمان را بيدار نموده و به آنها بگوييم براي آمدن حضرتش از آنچه در توان دارند، دريغ نکنند و دعا کردن و تبليغ براي ظهور مقدسش را به يکديگر متذکر شوند. رفتار خود را اصلاح نموده و از عمق جان فرج باهرالنورش را از خدا بخواهند.
به راستي چرا هيچيک از ما نياز به امام زمان ، را احساس نميکنيم و اين وظيفه را از دوش خود برداشته ايم؟ آيا ميدانيم که دعا براي فرج طبق روايات اهلبيت مانند نمازهاي پنجگانه واجب است؟ شايد نميدانيم که وقتي آن حضرت بيايد چه اتفاقاتي ميافتد؟آري؛ وقتي بيايد تمام بيماريها و آلودگيهاي جسمي و روحي از بين ميرود.
زمين سبز و خرّم شده، غم و غصّه رخت برميبندد، همه مردم ثروتمند مي شوند، گرفتاريها ومشکلات حل میشود، مردم موحّد و خداپرست شده، عمرها چندین هزار سال شده و کسي به سن پيري نخواهد رسيد. همه اهلبيت رجعت کرده و حکومتهاي چندين هزارساله خواهند داشت.
(کتاب از ظهور جهان تا جهان پس از ظهور حضرت وليعصر ،)
آيا زندگي در چنين دنياي زیبا و مرفهی را نمیخواهیم؟ مسلما آرزوی همه ماست! پس چرا آن زندگي بهشتي را از خدا نميخواهيم؟ ما لياقت زندگي در کنار امام خود و راحتي و آسايش را داريم نه اين بيماريها و مشکلات طاقتفرسا!
پس بياييم براي آمدنش از اعماق جان دعا کنيم و دیگران را هم به این کار دعوت کنیم و خدا را به حق حضرت زينب، قسم دهيم تا او را هرچه زودتر از پس پردهي غيبت به درآورد.
مننتقم خون حسين در راه است
مولای مظلوم ما حضرت ولیعصر، در تشرفی به شیخ حسن سامرائی فرمودند:
«به شیعیانم بگوئید خدا را به حق عمهام زينب قسم دهند که فرجم را نزديک گرداند.»
(شيفتگان حضرت مهدي ج1 ص251)