متن روضه و نوحه شام غریبان

ای شیعیان امشب شام غریبان است            جسم حسین عریان اندر بیابان است

شام غریبان است                                      زینب پریشان است                      

در کربلا امشب نور دل حیدر                          با نوجوانانش افتاده اند بی سر

در خاک و خون غلطان عباس نام آور               عریان به دشت کین جسم شهیدان است

شام غریبان است                                      زینب پریشان است          

اطفال شه امشب در دشت ویلانند                آن بی کسان امشب چون مرغ بی بالند

بی خانمان امشب از جور کین نالند               بر نیزه ها امشب رأس شهیدان است

شام غریبان است                                      زینب پریشان است          

امشب عزیز فاطمه بی بال و پر گشته            از جور کین اطفال شه بین بی پدر گشته

اندر حریم شاه دین پرشور وشر گشته            در خیمه گه سجاد دین چون بید لرزان است

شام غریبان است                                      زینب پریشان است                                  

امشب میان قتلگه آن به جدل کافر                 سازد جدا دست حسین از بهر انگشتر

سازد جدا دست حسین از ضربت خنجر           زین بار غم ارض وسما گریان و نالان است

شام غریبان است                                      زینب پریشان است          

لرزد زمین و آسمان زین ماجرا یکسر               ای خالق داور ، ای خالق داور

از غم پریشان می شود اندر جنان حیدر          آن شافع محشر، آن شافع محشر

شام غریبان است                                      زینب پریشان است                      

امشب کشیک خیمه ها با زینب است یارب     از جور کین فرزند زهرا در غم است یا رب

سجاد دین از جور غم جان برلب است یا رب    آه و فغان کودکان بر بام کیوان است

شام غریبان است                                      زینب پریشان است          

امشب به جنت مصطفی                             زار و پریشان است

از جرم روحی در گذر                                    بنگر ثنا خوانست

                                شام غریبان است

                              زینب پریشان است

کاروان ، راهی شده سوی شام ویران        ای خدا سالار ما مانده در بیابان

ای خدا ، محرمی نبود تا کند سوارم               کو حسین برادرم شاه تاجدارم

ساربان آهسته ران اکبرم بیاید                      نو گل باغ جنان اصغرم بیاید

ای خدا ، محرمی نبود تا کند سوارم               کو حسین برادرم شاه تاجدارم       

کربلا جان تو و جان نور عینم             ساربان می ماند و پیکر حسینم

                           ای خدا ، محرمی نبود تا کند سوارم             

خدایا ، خدایا ، شده شام غریبان (2)                               بسوزد ، بسوزد ، چرا خیمه طفلان (2)

امان از دل زینب – که خون شد دل زینب

عزیز دل زهرا حسین جان کجایی (2)                                      ز رگهی بریده ، مرا کن تو صدا (2)

امان از دل زینب – که خون شد دل زینب

ز تیر و خنجر ، سراغ تو بگیرم (2)                                     گل بی سر زینب دعا کن که بمیرم (2)

امان از دل زینب – که خون شد دل زینب

بخواند نشسته ، نماز شب خود را (2)                                    بیا یاری زینب ، فتادم دگر از پا (2)

امان از دل زینب – که خون شد دل زینب

امشب که شب شام غریبان حسین است

با فاطمه هم ناله یتیمان حسین است

از خیمه رود سوی شما شعله آتش

سوزان دل طفلان پریشان حسین است

یا رب به سر سید سجاد چه آمد

در خیمه سرا آن گل بوستان حسین است

گلها شده پرپر زدم نیزه و خنجر

بر روی زمین پیکر عریان حسین است

در آن صحرا چه کند زینب کبری

بی یار و معین خواهر گریان حسین است

ای کرببلا اهل حرم را تو خبر کن

زهرا ز جنان آمده میهمان حسین است

عزاداران ، سینه زنان ، شب شام غریبان حسین است ، امشب امام زمان عزادار است برای مصائب عمه اش گریه می کند ، برای دست های بریده عمو جانش عباس گریه می کند .آقا سرت سلامت ، آی دلهای کربلایی امشب با زینب و امام سجاد برای غریبی حسین گریه کنید . قربان دل شکسته زینب ، پرستار بچه های حسین ، بچه ها را آرام می کند یکی سراغ بابا را از عمه می گیرد (عمه جان بابا ) یکی سراغ عمو را

از عمه می گیرد ، عمه جان عمو جانمان عباس چه شد ؟ یکی سراغ علی اکبر می گیرد ، یکی سراغ قاسم را می گیرد ، خانم رباب هی صدا می زند : علی اصغرم کجایی ، قربان لبهای تشنه ات برم علی جان ، قربان قنداقه پر خونت برم پسرم ، من از شما  عزاداران سئوال می کنم مگر رسم نیست داغدیده را تسلیت بگویند ؟

اما کربلا عوض تسلیت زینب را تازیانه زدند ، سکینه را تازیانه زدند ، خیمه ها را غارت کردند ، گوشواره از گوش بچه ها بیرون آوردند . بچه ها به بیابان ها فرار کردند امشب ذکر این است :

الهی خواهرت زینب بمیرد

نماند بعد تو ماتم بگیرد

اگر کشتند چرا آبت ندادند

ترا ز آن درّ نایابت ندادند

                      منبع: كتاب گلچین احمدی

شام غــــــــــــــریبانِ مـــــــــــولای شهیدان است

ارض و سَما گریان بــــــــــــــر حالِ یتیمان است

زینب ز دوری برادر دل پـــــریشان می شود(2)

دخت علی فــــــــــــــــــردا در جمع اسیران است

فــــــــــــــــردا سکینه می کند در کربلا غوغا بپا

گوید کنار پیکر بـــــــــــــابش به صد شور و نوا

من آمدم بـــــــــــا تو چسان، بی تو روم از کربلا

همـــــــــــــراه من ای گُل، خار و مُـغیلان است

فــــــــــــــــردا رقیه در خرابه آه و افغان می کند

ایـــــــن بــــلبل شوریده دل، دلها پریشان می کند

ویرانه را از اشک خود، همچون گلستان می کند

از دوری بـــــــــابش، در آه و افغــــــــــان است