بزرگترين عيب

على (عليه السلام ) فرمود:

اءكبر العيب اءن تعيب ما فيك مثله .

ترجمه روايت شريفه :

بزرگترين عيب آنست كه آن صفتى كه در خودت هست از ديگران عيب

شرح :

آدم فهميده و متين هميشه در صدد تهذيب خويش مى باشد و مايل است كه خود

را از رذائل و نقائص پاك كند در ضمن مشغول انجام وظيفه اى كه انتخاب كرده و

شغلى كه باو محول شده است مى باشد. اين آدم هيچگاه توجه به عيوب مردم

پيدا نمى كند و هرگز حاضر نيست تجسس كند و به عيوب ديگران واقف شود. زيرا

اين عمل ناپسند را منافى انسانيت و مروت مى داند. ولى آدم نادان و سبك مغز

اصلا در فكر اصلاح خودش نيست و نمى خواهد معايب خويش را رفع نمايد. از

خودش بكلى صرف نظر كرده اما چشم بديگران دوخته است كه به بيند چه عيبى

در آنها وجود دارد تا از آنها انتقاد نمايد. اين آدم گاهى چنان سرگرم عيبجوئى از

اشخاص مى شود كه از خود غفلت مى كند و همان عيبى كه از ديگران مى گيرد

و آنرا وسيله سرزنش قرار مى دهد در خود او موجود است اين شخص بايد بداند

كه خودش ببزرگترين عيبها دچار شده است .