حدیث شماره 8: «نهی غیبت»

حدیث شماره 8: «نهی غیبت»

امام حسین(علیه السّلام) فرمودند:

کَفِّ عَنِ الغیبَةِ فَإِنَّها اِدامُ کِلابِ النّارِ.

زبان از غیبت کوتاه کن، زیرا این کار زبانه‌های آتش دوزخ را دراز می‌کند.

(تحف العقول، ص 177)

 آنجا که زبان شود به بدگویی باز             جایی است که جنگ و فتنه گردد آغاز

             مگشای زبان به غیبت کس که شود       زین کار، زبانِ آتشِ فتنه دراز                        

منتظر نظرات و مطالب ارزشمند شما در خصوص این حدیث هستیم ...

آشنایی با طرح روزانه «احادیث امام حسین(علیه السّلام)»

آيا بدتر از اينه كه گوشت مرده برادر خود را ميخوري! اما غيبت شده عادت!

در روايت بيان شده كه شنونده غيبت شريك غيبت كننده است و در گناه او سهيم است . پس گوش کردن به غيبت هم حرام است و وظيفه انسان در اين مورد نهي از منکر و اگر موثر نيست ترک مجلس غيبت به صورت اعتراض است.

غیبت کردن یک گناه کبیره است. مگه ماها دوست داریم کسی دربارمون حرف بزنه حالا چه خوب بگه چه بد که خودمون درباره دیگران حرف می زنیم.اگه فقط حرف هم بود که خوب بود هرچی به دهنمون میاد میگیم.

غیبت می کنیم فراوون بعدش هم توجیه می کنیم. ما که نمیشناسیمش شما هرچی میخوای بگو یا برعکس شما که نمیشناسیش ما هرچی بگیم. یا اینکه خیلی سرشناسه که اون موقع میگیم همه دربارش میگن فقط ما که نیستیم. یا اینکه به خودشم میگیم, واقعاً میگید. و یا بد که نمیگیم از خوبی هاش می گیم. چه فرقی داره مگه وقتی از خوبی های طرف گفتید خودش می دونه یا میرید بهش میگید و درجریانش قرار میدید و حلالیت میگیرید ازش. نه بابا کی به کیه. ماها فقط امروزمونو میبینیم و چون عاقبت غیبت رو ندیدیم هرچی هم میشنویم باور نمی کنیم.

اصلاً غیبت یعنی غایب یعنی کسی که در محلی حضور نداشته باشه دربارش حرفی زده بشه و در حالت خیلی بد اون یه حرف چقدر کم و زیاد بشه و تبدیل به خبرچینی و یکی از حرف های جدید به گوش طرف برسه واویلا. چقدر زندگی ها که اینجوری ازهم نپاشیده. چقدر دوستی ها که اینجوری تبدیل به دشمنی نشده.

آخه چرا درجایی که می تونیم انقدر حرف های خوب بزنیم. انقدر تعریف های خوب بکنیم, بیایم غیبت کنیم هم بار گناهمونو زیاد کنیم هم هیزم آتیش اون دنیامونو زیاد کنیم هم گوشت برادرمونو بخوریم. فکرشو بکنید یه ذره گوشت خام نمی تونیم بخوریم حتماً باید چند ساعت با مخلفات بسیار روی اجاق گاز پخته بشه تا بتونیم بخوریم اون وقت گوشت برادرمونو خام خام می خوریم و عین خیالمونم نیست. واویلا

غیبت کردن یکی از عادت های روزمره شده یه رسم یه ..... مثل صبحانه و نهار و شام که هر روز می خوریم مثل خواب که هر روز می خوابیم. هر کی به هم میرسه باید غیبت کنه. رودررو، پشت تلفن، با ایمیل و بقیه وسایل ارتباطی. (ماشاالله کمم نمیاریم هم از وسیله هم از سوژه غیبت) خوب بندگان خدا حرف درست و حسابی ندارید انقدر وقت همو نگیرید هم خودتون گناه کنید هم طرفتون. هم گناه طرف غیبت رو بشویید.

بعضی ها برای غیبت نکردن استدلال جالبی دارن می گن: نمی خوایم دربارش حرف بزنیم یا نمیخوایم حرفشو بزنیم برای چی گناه خودمونو زیاد کنیم و گناه اونو کم کنیم. البته بازهم بهتر از هیچی که هست. مگه نه.

روایته در قیامت از گناهان کسی که غیبتشو کردیم برمیدارن میگذارن روی اعمال ما البته اگه ما کار نیکی داشته باشیم اول تا جایی که ممکنه از کارهای نیک ما برمیدارن میدن به اون. آخه ارزششو داره؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

وقتی غیبت می کنیم حق الناس به گردنمون می افته. چون داریم پشت سر کسی که حضور نداره حرف می زنیم و اون فرد از حق دفاع از خودش بی بهره می مونه. حق الناسم که می دونید خدا فرموده از حق الله می گذرم ولی از حق الناس نمی گذرم. می بینی بنده خدا, خدا چقدر به بنده هاش احترام میذاره و گذشتن یا نگذشتن از حق خودشونو به خودشون وامیزاره. اون وقت ماها غیبت می کنیم بعدش میگیم الهی العفو خدایا ما را ببخش و بیامرز. تا زمانی که حق الناس به گردنمونه که بخشیده و آمرزیده نمیشیم.

به امید روزی که غیبت ها کمتر و کمتر بشه, میدونم که خیلی سخته ولی چاره ای نیست. باید ترک مُحَرَمات کنیم و عمل به واجبات.

یعنی غیبت نکنیم. والسلام.

التماس دعا.

نقل شده «شخصی نزد امام حسین علیه السلام از کسی غیبت کرد؛ امام علیه السلام فرمود: ای فلانی دست از غیبت بردار؛ زیرا غیبت، نان خورش سگهای دوزخ است.»

ضمن عرض سلام و ادب و تشکّر ویژه از دوستانی که ما را همراهی نمودند.

امتیازات مشارکت‌کنندگان در این بحث به شرح زیر می‌باشد: