يك روز زمستاني در گرماي دوبي با بچه هاي آريان گروه 11 نفره آريان براي اولين بار در دوبي كنسرت اجرا كردند. 23 بهمن شبي بود كه آنها بايد كنسرت خود را در كشور خليج نشين امارات برگزار مي كردند، گرچه آنها پيش از اين نيز تجربه برگزاري
كنسرت در منامه بحرين را داشتند، اما حساب امارات و دوبي با ديگر كشورهاي عربي جداگانه است ، چرا كه در اين كشور ايرانيان مقيم به وفور يافت مي شوند و براي چنين كنسرت هايي بي تابي مي كنند. هنگامي كه روز قبل از اجرا خودم را به هتل محل اقامت بچه هاي آريان رساندم ، ديدم كه آنها با ايرانيان زيادي گرم گرفته اند، حسن گروه آريان كه معروفيت آنان را دو چندان كرده اين است كه برخلاف تصور خيلي ها، همه آنها بچه هاي خون گرم و شادي هستند و به هيچ عنوان خودشان را نمي گيرند. در هتل شنيديم كه پهلوان ، نينف و پيام صالحي در مورد كنسرت كيش با هم صحبت مي كردند، گويا لب دريا به حدي تماشاچي زياد بوده كه نزديك بود آب آنها را غرق كند!
همه آنها به يك چيز فكر مي كردند و آن ، اين بود كه چشم به راه كنسرت دوبي هستند و نمي دانند كه واكنش ايرانيان حاضر در دوبي چيست و ديگر اين كه كنسرت دوبي براي آنها حساس و سرنوشت ساز است ، چرا كه اين كنسرت مي تواند مقدمه ادامه كنسرت هايشان در خارج از كشور باشد. چرا? همين چندي پيش بود كه يكي از شاعران فراري كه حالا در يكي از شبكه هاي ماهواره اي مجري شده گفت : من هيچ خواننده به معني تمام و كمال خواننده در ايران پس از انقلاب نديدم ، گويا خواننده ها و آهنگسازان ايراني چيزي از موسيقي نمي دانند... اين در حالي بود كه بخشي فارسي زبان راديو بي .بي .سي انگليس به پخش مستقيم كنسرت آرياني ها پرداختند آنها ثابت كردند كه سخن آن شاعر فراري ياوه اي بيش
نيست . اما از حواشي كنسرت برايتان بنويسيم . در اين هنگام به اتفاق جالبي برخوردم و آن اين بود كه خبرنگار يكي از شبكه هاي بين المللي به دختران اين گروه نزديك شد و با آنها چاق سلامتي كرد، هنگامي كه مي خواست با آنها دست بدهد، آنها دستشان را عقب كشيدند و با آن خبرنگار دست ندادند، گر چه بچه هاي گروه آريان به خبرنگاران اجازه داده بودند كه در زمان تمرين از آنان عكس بگيرند و گزارش تهيه كنند. روز كنسرت بچه هاي آريان از ساعت 2تا 6ا بعدازظهر در استاديوم گلف كلاب مشغول صدابرداري بودند و چنان از كارشان لذت مي بردند كه دوست نداشتند پايين بيايند. به هر حال شب موعود فرا رسيد، يعني اولين كنسرت بچه هاي آريان ، در همان مكاني كه خيلي ها كنسرت اجرا كرده بودند، حدود سه هزار نفر تماشاچي و شايد هم بيشتر براي تماشاي آنها آمده بودند، آنهايي كه كنسرت هايشان در تهران حسابي گل مي كند.
برايم جالب بود كه ايرانيان مقيم امارات ، بيشتر ترانه هاي گروه آريان را حفظ بودند و الحق هم بچه ها سنگ تمام گذاشتند و بسياري از تماشاچيان با آن ها هم صدا شدند. علي پهلوان ، پيام صالحي و محمدگلزار جلو صفحه بودند و شراره فرنژاد پشت
سر آنها، نينف با ارگ هايش (سه ارگ ) در گوشه راست صحنه ، هم خوانان : سحر و ساناز كاشمري هم در انتهاي صحنه بودند. مردم دستهايشان را تكان مي دادند، اما شخصا حركت موزوني بين مردم نديدم ، ترانه ها را فرياد مي زدند و خلاصه محفل بسيار گرمي بود. بچه هاي آريان سه ترانه جديد هم خواندند كه يكي از آنها «كبوترهاي سفيد» بود، ترانه اي كه با سه زبان فارسي ، عربي و انگليسي خوانده مي شد، دو تا از ترانه هايشان را هم بنا به درخواست مردم دو بار اجرا كردند.
به هر حال اولين كنسرت اين گروه معروف در دوبي به پايان رسيد. پس از كنسرت با بيشتر مردم كه صحبت مي كردم ، خيلي از كنسرت راضي بودند و خيلي ها انتظار نداشتند كه اين قدر به آنها خوش بگذرد. گر چه درباره آن شب بهاري دوبي صحبت زياد است ، اما حيف است كه نگاهي به عكس ها نيندازيم .
