چارلز ديکنز(نويسنده‌ي معروف انگليسي)

اگر منظور امام حسين(ع) جنگ در راه خواسته‌هاي دنيايي بود، من نمي‌فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند؟ پس عقل چنين حکم مي‌نمايد که او فقط به خاطر اسلام، فداکاري خويش را انجام داد.

منبع: کتاب فرهنگ عاشورا

> عاشورا از کلام معصومين

امام حسين (ع):

مبادا کاري کني که عذرت بايد به راستي که مؤمن بدي نکند و پوزش نخواهد و منافق پيوسته بدي کند و عذر بخواهد

منبع :  تحت‌العقول       

امام حسين (ع):

از ستم به کسي که در برابر تو ياوري جز خدا ندارد بپرهيز.

منبع :  تحت العقول       

امام حسين (ع):

هرگاه خداوند بخواهد بنده‌اي را به تدريج در عذاب خود فرو گيرد چنان کند که به او نعمت فراوان دهد و توفيق سپاس ندهد.

منبع :  تحت العقول       

عاشورا از نگاه بزرگان >مهاتما گاندي (رهبر استقلال هند )

مهاتما گاندي (رهبر استقلال هند )

من زندگي امام حسين (ع)، آن شهيد بزرگ اسلام را بدقت خوانده‌ام و توجه کافي به صفحات کربلا نموده‌ام و بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد يک کشور پيروز گردد، بايستي از سرمشق امام حسين (ع) پيروي کند.

منبع: کتاب فرهنگ عاشورا

محمدعلي جناح (قائد اعظم پاکستان)

هيچ نمونه‌اي از شجاعت، بهتر از آنکه امام حسين(ع) از لحاظ فداکاري و تهور نشان داد در عالم پيدا نمي‌شود. به عقيده‌ي من تمام مسلمين بايد از سرمشق اين شهيدي که خود را در سرزمين عراق قربان کرد پيروي نمايند.

منبع: کتاب فرهنگ عاشورا

چارلز ديکنز(نويسنده‌ي معروف انگليسي)

اگر منظور امام حسين(ع) جنگ در راه خواسته‌هاي دنيايي بود، من نمي‌فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند؟ پس عقل چنين حکم مي‌نمايد که او فقط به خاطر اسلام، فداکاري خويش را انجام داد.

منبع: کتاب فرهنگ عاشورا

توماس کارلايل (فيلسوف و مورخ انگليسي)

بهترين درسي که از تراژدي کربلا مي‌گيريم، اينست که حسين و يارانش ايمان استوار به خدا داشتند. آنها با عمل خود روشن کردند که تفوق عددي در جايي که حق با باطل روبرو مي‌شود اهميت ندارد و پيروزي حسين با وجود اقليتي که داشت، باعث شگفتي من است.

منبع: کتاب فرهنگ عاشورا

گزیده ای از سخنان دکتر شریعتی درباره محرم

حسين بيشتر از آب تشنه لبيک بود ، اما افسوس كه به جای افكارش زخمهای تنش را نشانمان دادند و بزرگترين درد او را بی آبی نامیدند.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 دیدم عده ای مرده ی متحرک را که بر یک زنده ی همیشه جاوید عزاداری می کنند .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 در عجبم از مردمی که خود زیر شلاق ظلم و ستم زندگی میکنند و بر حسینی می گریند که آزاده زیست.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

. آنان که رفتند، کاری حسینی کردند. آنان که ماندند باید کاری زینبی کنند و اگرنه یزیدی اند .

هر سال هم که به سلامتی یه روایت به روایت های متعدد محرم و عزاداری ها اضافه میشه و قبلی ها رو نقض یا تکمیل می کنه. آخه چرا؟ ........... چرا یه خورده فکر نمیکنید شاید دو نفر آدم سواد دار هم بین این گریه کن ها باشن. آخه گریه گرفتن از مردم به چه قیمتی. به جای اینکه دنبال این باشن تا قیام واقعی امام حسین رو برای مردم توضیح بدن که اگه بدن گریه مردم پُرسوزتره و ناراحتیشون عمیق تر، هرچی به ذهنشون می رسه می گن تا مردمو گریه بندازن هدفشون فقط گریه گرفتن از مردمه حالا با هر جمله ای. تو مجلسی مداحی، مداحی می کرد و جملاتی رو با سوز و گداز می خوند. من با شنیدن اون جملات واقعاً خندم گرفت و بقیه گریه می کردن. ذکر مصیبت امام حسین فقط برای این نیست که مردم دلشون بسوزه و گریه کنن باید بفهمن علت این همه مصیبت چی بوده بعد گریه کنن.

معنی بعضی لغات محرمی

مظلوم
ستمديده،از لقبهاى سيد الشهداست كه اغلب با نام او همراه است:يا حسين مظلوم، درزيارتنامه‏ها و احاديث،تكيه بر روى اين لقب براى بيان ظالم بودن حكومت اموى وسپاهى است كه در كربلا آن حضرت را به شهادت رساندند.هر چند آنان مى‏كوشيدند تاخود را تبرئه كنند و گناه كشته شدن را به گردن خود امام بيندازند،ولى مظلوميت آن شهيد،همواره مثل پرچمى در اهتزاز بوده است.

در حديث امام باقر«ع‏»است:«ان الحسين صاحب كربلا قتل مظلوما مكروبا عطشانالهفانا»  و در برخى تفاسير،آيه‏«و من قتل مظلوما فقد جعلنا لوليه سلطانا»(اسراء/33)به‏شهادت آن حضرت تفسير شده است.  و همچنين آيه‏«و سيعلم الذين ظلموا اى منقلب‏ينقلبون‏»(شعراء/225)به مظلوميت اهل بيت تاويل گشته است.  آيه‏«اذن للذين يقاتلون‏بانهم ظلموا»(حج/39)نيز طبق روايات،در باره حسين بن على‏«ع‏»است كه يزيد در پى‏كشتن او بود تا آنكه مظلومانه شهيد شد.امام صادق‏«ع‏»نيز در حديثى امام زمان‏عليه السلام را خونخواه حسين‏«ع‏»معرفى مى‏كند.  و در باره آيه‏«اسروا النجوى الذين‏ظلموا»(انبياء/3)روايت است كه:«الذين ظلموا آل محمد حقهم‏». مظلوميت‏ابا عبد الله‏«ص‏»و ائمه،شيعه را همواره در مسير ظلم‏ستيزى و آمادگى براى جانبازى درركاب انتقام‏گيرنده خون شهداى مظلوم كربلا،حضرت مهدى‏«ع‏»قرار مى‏دهد و كينه‏ظالم را در دلها مى‏پروراند.افراشتن پرچم مظلوميت آل الله،محور تجمع و تشكل همه‏مظلومان و ستمديدگان تاريخ بر محور امام مظلومان است.
عطشان

از القاب سيد الشهدا،كه تشنه در كربلا به شهادت رسيد.اين تعبير در روايات،تواريخ‏و زيارتنامه‏ها درباره آن امام آمده است.از جمله در حديث امام باقر«ع‏»است:«ان‏الحسين...قتل مظلوما مكروبا عطشانا».  امام سجاد«ع‏»نيز كه براى يارى بنى اسد در دفن‏پيكر امام حسين و شهدا آمد،پس از دفن امام تشنه كام،بر روى قبر او نوشت:«هذا قبرالحسين بن على بن ابى طالب الذى قتلوه عطشانا غريبا.»  همين تشنگى و شهادت جانسوزاو و ياران و فرزندانش،قوى‏ترين عامل تحريك عواطف و همدل ساختن انسانهاى باوجدان با عاشورائيان بوده است.

عشق حسينى

عظيمترين سرمايه روحى شيعه كه پيوند دهنده آنان با اهل بيت پيامبر و عاملى‏بازدارنده از تباهى،بر انگيزاننده به فداكارى و جهاد و تصفيه كننده دل و جان است.درسايه همين عشق، ياد حسين و عاشورا زنده مانده و سوز آن،حمايت قلبى عاشق امام‏حسين‏«ع‏»را همواره به نفع حق و جبهه ايثار،نيرو بخشيده است.همين عشق،ياران او راروز عاشورا به استقبال شهادت فرستاد تا با مرگ در ركاب حسين‏«ع‏»حيات ابدى يافتند.

عشق حسين‏«ع‏»را خداوند در دلها نهاده و شعله‏اى خاموش نشدنى است.به فرموده امام‏صادق‏«ع‏»:«ان لقتل الحسين عليه السلام حرارة فى قلوب المؤمنين لا يبرد ابدا».  محبت‏حسين بن على‏«ع‏»نه تنها در دل زمينيان است،بلكه عرشيان نيز او را دوست مى‏دارند و به‏فرموده رسول خدا«ص‏»،او محبوبترين چهره زمينى نزد آسمانيان است:«من احب ان‏ينظر الى احب اهل الارض الى اهل السماء فلينظر الى الحسين.»

اى كه آميخته مهرت با دل كرده عشق تو مرا دريا دل بذر عشقى كه به دل كاشته‏ام جز هواى تو ندارد حاصل از مى عشق تو،عاقل مجنون و زخم مهر تو مجنون،عاقل گر شود كار جهان زير و زبر نشود عشق تو از دل زايل

حديث هايي درمورد محرم

كربلا حرم امن‏
قال ابو عبدالله (عليه السلام):

ان الله اتخذ كربلا حرما آمنا مباركا قبل ان يتخذ مكة حرما

امام صادق (ع) فرمود:
به راستى كه خدا كربلا را حرم امن و با بركت قرار داد پيش از آنكه مكه را حرم قرار دهد

كامل الزيارات، ص 267 بحار، ج،98، ص 110

سفره‏هاى نور
قال الامام الصادق (عليه السلام)
من سره ان يكون على موائد النور يوم القيامة فليكن من زوار الحسين بن على (عليهما السلام)

امام صادق (ع) فرمود:
هر كس دوست دارد روز قيامت، بر سر سفره‏هاى نور بنشيند بايد از زائران امام حسين (عليه السلام) باشد.

وسائل الشيعه، ج 10، ص 330، بحار الانوار، ج 98، ص 72.

از زيارت تا شهادت‏
قال ابو عبدالله (عليه السلام):
لا تدع زيارة الحسين بن على عليهما السلام و مر أصحابك بذلك يمد الله فى عمرك و يزيد فى رزقك و يحييك‏ء الله سعيدا و لا تموت الا شهيدا.

امام صادق (ع) فرمود:
زيارت امام حسين عليه السلام را ترك نكن وبه دوستان و يارانت نيز همين را سفارش كن! تا خدا عمرت را دراز و روزى و رزقت را زياد كند و خدا تورا با سعادت زنده دارد و نميرى مگر شهيد.

وسائل الشيعه، چ 10 ص335

نشان شيعه بودن‏
قال الصادق (عليه السلام)
من لم يأت قبر الحسين (عليه السلام) و هو يزعم انه لنا شيعة حتى يموت فليس هو لنا شيعة و ان كان من اهل الجنة فهو من ضيفان اهل الجنة

امام صادق (عليه السلام) فرمود:
كسى كه به زيارت قبر امام حسين نرود و خيال كند كه شيعه ما است و با اين حال و خيال بميرد او شيعه ما نيست واگر هم از اهل بهشت باشد از ميهمانان اهل بهشت خواهد بود.

كامل الزيارات، ص 193، بحار الانوار، ج 98 ص4

حديث محبت‏
عن ابى عبد الله قال:
من اراد الله به الخير قذف فى قلبه حب الحسين (عليه السلام) وزيارته و من اراد الله به السوء قذف فى قلبه بغض الحسين (عليه السلام) و بغض زيارته.

امام صادق (ع) فرمود:
هر كس كه خدا خير خواه او باشد محبت حسين (ع) و زيارتش را در دل او مى‏اندازد و هر كس كه خدا بدخواه او باشد كينه وخشم حسين (ع) و خشم زيارتش را در دل او مى‏اندازد.

وسائل الشيعه، ج 10 ص 388، بحار الانوار، ج 98، ص76

زيارت عاشورا
قال الصادق (عليه السلام)
من زار الحسين (عليه السلام) يوم عاشورا وجبت له الجنة

امام صادق (ع) فرمود:
هر كس كه امام حسين (عليه السلام) را در روز عاشوار زيارت كند بهشت بر او واجب ميشود.

اقبال الاعمال، ص568

تربت شفا بخش
عن موسى بن جعفر (عليه السلام) قال
و لا تأخذوا من تربتى شيئا لتبركوا به فأن كل تربة لنا محرمة الا تربة جدى الحسين بن على عليهما السلام فأن الله عزوجل جعلها شفاء لشيعتنا و أوليائنا.

حضرت امام كاظم (ع) در ضمن حديثى كه از رحلت خويش خبرى مى‏داد فرمود: چيزى از خاك قبر من برنداريد تا به آن تبرك جوييد چراكه خودرن هر خاكى جز تربت جدم حسين (ع) بر ما حرام است، خداى متعال تنها تربت كربلا را براى شيعيان و دوستان ما شفا قرار داده است.

مع الاحاديث الشيعه، ج 12، ص533

پیام امام حسین به عزاداران

من حسینم، شهید راه نماز و امر به معروف و نهی از منکر، در زمان من بدعت ها رواج یافته بود و سنت جدم از یاد رفته بود همه چشم ها به من بود، کسی باید از خانه پیامبر برای مقابله با مفاسد به پا می خاست، اگر در مدینه می ماندم و با یزید بیعت می کردم دیگر آواره شهرها و بیابان نمی شدم و در کربلا تشنه لب، و سرم بالای نیزه نمی رفت.
اهل بیت و زینبم به اسارت کوفه و شام نمی رفتند ولی جواب خدا و پیغمبرش چه می شد؟ کدام بهتر بود؟ من بمانم و اسلام برود؟؟

یکی از فرزندانم پرچم عاشورا را برافراشت و گرد غربت از چهره دین پاک کرد، سپس فرزند دیگرم ادامه دهنده راه اوشد، پیام خون مرا بشنوید و با حمایت از ولایت فقیه به ندای هل من ناصر من پاسخ مثبت دهید.

بدانید یزیدیان مخالف حجاب و عفاف بودند، اهل بیت مرا شهر به شهر گرداندن وحرمتشان را شکستند.

مباداشما در امر حجاب کوتاهی کنید.

مبادا با چشمی که بر من گریستید به نامحرم نگاه کنید.

مبادا با دستی که سینه زدید گناه کنید

مبادا با زبانی که یا حسین گفتید غیبت ودروغ گویید.

مبادا صورتی که از اشک عزای من خیس شد در معرض تماشای دیگران قرار دهید.

بر سردر هیأت ها پرچم خلوص بزنید. تذکر زبانی کمترین کاریست که در مقابل فساد می توانید انجام دهید. من هم کشته اشکم هم زنده اشک...

نوحه سرائى و ذكر مصيبت نمودن جغد بر حضرت امام حسين(ع)

 (حديث اول): محمد بن الحسن بن احمد بن وليد و جماعتى از اساتيدم، از سعد بن عبد الله، از محمد بن عيسى بن عبيد، از صفوان بن يحيى، از حسين بن ابى غندر، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام وى گفت:
شنيدم امام صادق عليه السلام درباره جغد فرمودند:
آيا احدى از شما آن را در روز ديده است؟
محضر مباركش عرض شد: خير ابدا در روز ظاهر نشده و تنها در شب پيدا مى گردد.
حضرت فرمودند:
اما اينكه اين حيوان پيوسته در خرابه ها مسكن گرفته و در آبادى نمى آيد جهتش آنست كه:
وقتى حضرت امام حسين عليه السلام شهيد شدند اين حيوان بواسطه قسم بر خود حتم نمود كه ابدا در آبادى سكنا نكرده و منزلش تنها در خرابه ها باشد پس پيوسته در روز صائم و حزين است تا شب فرا برسد و وقتى شب در آمد از ابتداء آن تا صبح بر مصيبت حضرت امام حسين عليه السلام زمزمه و نوحه سرائى و مرثيه خوانى مى كند.
(حديث دوم): حكيم بن داود بن حكيم از سلمة بن ابى الخطاب از حسين بن على صاعد بربرى كه قيم و متصدى قبر حضرت امام رضا عليه السلام نقل كرده كه وى گفت:
پدرم براى من نقل نمود و گفت: بر حضرت رضا عليه السلام وارد شدم، آن جناب به من فرمود:
اين جغد را مى بينى؟ مردم چه مى گويند؟
عرض كردم: فدايت شوم آمده ايم كه از شما بپرسيم.
حضرت فرمودند: اين جغد در عصر جدم رسول خدا صلى الله عليه و آله در منازل و قصرها و خانه ها سكنى داشت و هر وقت مردم مشغول خوردن طعام بودند اين حيوان پر مى زد و در مقابل ايشان خود را مى رساند و مردم طعام و غذا جلويش مى ريختند و اين حيوان طعام خورده و از آب خود را سيراب مى كرد و سپس به منزلش بر مى گشت ولى هنگامى كه حضرت حسين بن على عليه السلام شهيد شدند از شهر و آبادى خارج گشت و در خرابه ها و كوهها و بيابان ها مكان گرفت و گفت: بد امتى شما مى باشيد!پسر دختر پيامبر خود را كشتيد و من نسبت به نفس خود از شما در امان نيستم.
(حديث سوم): محمد بن جعفر رزاز، از دائى خود محمد بن الحسين بن ابى الخطاب، از حسن بن على بن فضال از شخصى از حضرت ابى عبد الله نقل كرد، وى گفت:
امام عليه السلام فرمودند:
جغد در روز صائم بوده و وقتى افطار نمود قلبش در مصائب حضرت حسين بن على عليه السلام محزون و افسرده شده تا صبح فرا برسد.
(حديث چهارم): على بن الحسين بن موسى، از سعد بن عبد الله، از موسى بن عمر، از حسن بن على، از ميثمى نقل كرده، وى گفت:
حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند:
اى يعقوب آيا تا به حال ديده اى كه جغدى در روز آواز بخواند؟
وى گفت: خير.
حضرت فرمودند: مى دانى چرا؟
عرض كرد: خير.
امام عليه السلام فرمودند: براى اينكه طول روز را اين حيوان صائم بوده و وقتى شب فرا رسيد افطار كرده و از آنچه خداوند منان روزى او كرده استفاده نموده سپس پيوسته تا صبح بدمد بر مصائب حضرت حسين بن على عليه السلام زمزمه نموده و نوحه سرائى مى كند.

 

داستانی از کربلا

دزدى با نام امام حسین علیه السلام

از مرحوم سید احمد بهبهانى نقل شده : در ایام توقفم در کربلا حاج حسن نامى در بازار زینبیه ، دکانى داشت که مهر و تسبیح مى ساخت و مى فروخت . معروف بود که حاجى تربت مخصوصى دارد و مثقالى یک اشرفى مى فروشد.

روزى در حرم امام حسین علیه السلام حبیب زائرى را دزدى زد و پولهایش ‍ را برد. زائر خود را به ضریح مطهر چسبانید و گریه کنان مى گفت : یا اباعبداللّه در حرم شما پولم را بردند، در پناه شما هزینه زندگیم را بردند. به کجا شکایت ببرم ؟

حاج حسن مزبور حاضر متأ ثر شد و با همین حال تأ ثر به خانه رفت و در دل به امام حسین علیه السلام گریه مى کرد.

شب در خواب دید که در حضور سالار شهیدان به سر مى برد به آقا گفت : از حال زائرت که خبر دارى ؟ دزد او را رسوا کن تا پول را برگرداند.

امام حسین فرمود: مگر من دزد گیرم ؟

اگر بنا باشد که دزدها را نشان دهم باید اول تو را معرفى کنم .

حاجى گفت : مگر من چه دزدى کردم ؟

حضرت فرمود: دزدى تو این است که خاک مرا به عنوان تربت مى فروشى و پول مى گیرى . اگر مال من است چرا در برابرش پول مى گیرى و اگر مال توست ، چرا به نام من مى دهى ؟

عرض کرد: آقا جان ! از این کار توبه کردم و به جبران مى پردازم .

امام حسین علیه السلام فرمود:

پس من هم دزد را به تو نشان مى دهم . دزد پول زائر، گدایى است که برهنه مى شود و نزدیک سقاخانه مى نشیند و با این وضعیت گدایى مى کند، پول را دزدید و زیر پایش دفن کرد و هنوز هم به مصرف نرسانده .

حاجى از خواب بیدار مى شود و سحرگاه به صحن مطهر امام حسین علیه السلام وارد مى شود، دزد را در همان محلى که آقا آدرس داده بود شناخت که نشسته بود.

حاجى فریاد زد: مردم بیایید تا دزد پول را به شما نشان دهم . گداى دزد هر چه فریاد مى زد مرا رها کنید، این مرد دروغ مى گوید، کسى حرفش را گوش ‍ نداد. مردم جمع شدند و حاجى خواب خود را تعریف کرد و زیر پاى گدا را حفر کرد و کیسه پول را بیرون آورد.

بعد به مردم گفت : بیایید دزد دیگرى را نشان شما دهم ، آنان را به بازار برد و درب دکان خویش را بالا زد و گفت : این مالها از من نیست حلال شما. بعد تربت فروشى را ترک کرد و با دست فروشى امرار معاش ‍ مى کرد.

الوقایع و الحوادث : ج ۳، ص ۳۳۴ و حکایاتى از عنایات حسینى : ص ۳۴ .

دوباره در سرم شور جنون است دوباره بر مشامم بوی خون است

فقط رمز ورود عشق بازی حروف حا و سین و یا و نون است

سلام

لطفاً به این آدرس مراجعه کنید و فایل وُرد آن را دانلود و مشاهره نمایید. ویژه نامه ایست که محرم پارسال توسط حلقه صالحین پایگاهمون تهیه و پخش کردیم حتماً مطالعه بفرمایید.

خیلی ممنون.

http://www.uploadco.ir/uploads/pehww380fjedyz8is5bx.doc

و یا

http://www.uploadco.ir/viewer.php?file=pehww380fjedyz8is5bx.doc

زمین کربلا

مرحوم جنّت مکان حاج حسین نورى در دارالسلام خود نقل کرده است که در کتاب کلمه طیّبه از مرحوم میرزا سید على صاحب شرح کبیر که مى فرماید: من عصرهاى پنجشنبه مواظبت داشتم به زیارت قبرهائى که در اطراف خیمه گاه است .

شبى در عالم رؤ یا دیدم که رفته ام به زیارت همان قبرها، ناگهان شنیدم هاتفى به زبان فارسى مى گوید: خوشا به حال کسى که در این زمین مقدس ( کربلا) مدفون شود، اگر چه با هزاران گناه باشد از هول قیامت سالم مى ماند، و هیهات که از هول قیامت سلامت باشد، کسى که در این زمین دفن نشود.

خاک حسین در دست پیامبر (ص)

در روایت اهل سنت و شیعه مستندا نقل شده است که امّ سلمه همسر پیامبر (ص ) مى گوید:

روزى رسول خدا (ص ) مشغول استراحت بودند که دیدم امام حسین علیه السلام وارد شدند، و بر سینه پیامبر(ص ) نشستند، حضرت رسول (ص ) فرمودند: مرحبا نور دیده ام ، مرحبا میوه دلم ، چون نشستن حسین علیه السلام بر سینه پیامبر (ص ) طولانى شد، پیش خودم گفتم ! که شاید پیامبر(ص ) ناراحت شوند ،و جلو رفتم ، تا حسین علیه السلام را بر دارم .

حضرت پیامبر (ص ) فرمودند: امّ سلمه تا وقتى که حسینم خودش ‍ مى خواهد بگذار بر سینه ام بنشیند، و بدان که هر کس باندازه تار مویى حسینم را اذیّت کند مانند آن است که مرا اذیّت کرده است .

امّ سلمه مى گوید: من از منزل خارج شدم ، و وقتى باز گشتم به اتاق رسول خدا(ص ) دیدم پیامبر (ص ) گریه مى کند، خیلى تعجّب کردم ! و عرض ‍ کردم یا رسول اللّه خداوند هیچگاه تو را نگریاند، چراناراحتید؟ ملاحظه کردم و دیدم حضرت پیامبر(ص ) چیزى در دست دارد، و بدان مینگرد و مى گرید. جلوتر رفتم و دیدم مشتى خاک در دست دارد.

سؤ ال کردم یا رسول اللّه این چه خاکى است که تو را این همه ناراحت مى کند. رسول اکرم (ص ) فرمودند:

اى امّ سلمه الان جبرئیل بر من نازل شد و عرض کرد که این خاک از زمین کربلا است . و این خاک فرزند تو حسین علیه السلام است که در آنجا مدفون مى شود.

یا امّ سلمه بگیر این خاک را و بگذار در شیشه اى ، هر وقت که دیدى رنگ خاک به خون گرائید، آنوقت بدان که فرزندم حسین علیه السلام به شهادت رسیده است .

امّ سلمه مى گوید: آن خاک را از رسول خدا(ص ) گرفتم که بوى عطر عجیبى میداد. هنگامى که امام حسین علیه السلام بسوى کربلا سفر کردند، من نگران بودم و هر روز به آن خاک نظر مى کردم ، تا یک روز دیدم که تمام خاک تبدیل به خون شده است و فهمیدم که امام حسین علیه السلام به شهادت رسیده اند. لذا شروع کردم به ناله و شیون کررم و آن روز تا شب براى حسین گریستم ، آن روز هیچ غذا نخوردم تا شب فرا رسید، از شدّت ناراحتى و غصّه خوابم برد.

در عالم خواب رسول خدا (ص ) را دیدم ، که تشریف آوردند ولى سر و روى حضرت خاک آلود است ! و من شروع کردم به زدودن خاک وغبار از روى آن حضرت و عرض کردم یا رسول اللّه (ص ) من بفداى شما، این گرد و غبار کجاست که بر روى شما نشسته است .

فرمود: امّ سلمه الان حسینم را دفن کردم !،

تحفة الزّائر مرحوم مجلسى ص ۱۶۸.

اعمال شب و روز عاشورا

شب عاشورا: چند نماز برای این شب در روایات آمده است که یکی از آنها چنین است: چهار رکعت نماز که در هر رکعت بعد از سوره حمد، 50 بار سوره توحید خوانده می شود، پس از پایان نماز، 70 بار        « سبحان الله والحمدلله و لا اله الّا الله و الله اکبر و لا حول ولا قوة الّا بالله العلیّ العظیم » خوانده شود.

* احیای این شب کنار قبر امام حسین (ع) // * دعا و نیایش

روز عاشورا: عزاداری بر امام حسین (ع) و شهدای کربلا، در این مورد از امام رضا (ع) نقل شده است: هرکس کار و کوشش را در این روز، رها کند، خداوند خواسته هایش را برآورد و هرکس این روز را با حزن و اندوه سپری کند، قیامت را روز خوشحالی او قرار دهد.

* زیارت امام حسین (ع). /// * روزه گرفتن در این روز کراهت دارد. ولی بهتر است بدون قصد روزه، تا بعد از نماز عصر از خوردن و آشامیدن خودداری شود. /// * آب دادن به زائران امام حسین (ع).

* خواندن سوره توحید هزار مرتبه. /// * خواندن زیارت عاشورا. /// * گفتن هزار بار ذکر « اللهم العن قتلة الحسین (ع) ».

علامه امینی صاحب کتاب الغدیر شب و روز عاشورا مدام برای امام زمان ( علیه السلام ) صدقه کنار میگذاشتند و می فرمودند: امشب قلب امام عصر ( ع ) در فشار است.

اللهم عجل فی فرج مولانا المنتقم بحق زینب (س)