مبحث هفتاد و یکم طرح صالحین: فضیلت شب‌های محرم

مبحث هفتاد و یکم طرح صالحین: فضیلت شب های محرم

شما دوستان گرامي جهت شرکت در این بحث مي‌توانيد مطالب خود را  اعم از مقالات موضوعی، یادداشت ها، شعر، معرفی کتاب و اعمال مستحب که میتوان در این شب های عزیز انجام داد، به صورت مختصر و مفید مطرح نمایید.

نکته:

به پست های دست نویس امتیاز بیشتری تعلق خواهد گرفت.

به پست هایی که با فونت بد و لینک دار باشند، حداقل امتیاز داده خواهد شد.

در این هوای سرد پاییزی منتظر فعالیت گرم شما دوستان هستیم...

بدان که اين ماه، ماه حزن اهل بيت (عليهم السّلام) و شيعيان ايشان است ( مفاتيح الجنان . فصل هفتم . در اعمال ماه محرّم ) . از حضرت امام رضا عليه السّلام روايت است که چون ماه محرّم داخل مي شد، پدرم را کسي خندان نمي ديد و اندوه و حزن، پيوسته بر او غالب مي شد تا روز دهم چون روز عاشورا مي شد، آن روز، روز مصيبت و حزن و گريه ي او بود و مي فرمود : امروز روزي است که حسين عليه السّلام شهيد شده.

اما درك اين امر براي ما بسيار سخت است اما انشاله خدا همين قدر كم را هم قبول كند.

آداب و اعمال :
روز اوّل : اوّل محرّم، اوّل سال(قمری) است و در آن دو عمل وارد است :
روزه : در روايت ريان بن شبيب از حضرت امام رضا عليه السّلام مروي است که هر که در اين روز روزه بدارد و خدا را بخواند، خداوند دعاي او را مستجاب کند چنان که دعاي زکريا را مستجاب نمود.
 نماز : از حضرت امام رضا (عليه السّلام) منقول است که حضرت رسول صلّي الله عليه و آله و سلّم روز اوّل محرّم دو رکعت نماز مي کرد و چون فارغ مي شد، دست ها را بلند مي کرد و دعائي را مي خواند ... ( مفاتيح الجنان . فصل هفتم . در اعمال ماه محرّم ) .
روز سوم :
- روزه : و چنين وارد شده که در آن روز يوسف علي نبينا و آله و عليه السّلام از چاه به در آمد و هر کس آن روز را روزه بگيرد خداوند غصّه و اندوه او را بزدايد و مشکل را بر او آسان کند ( المراقبات . ص 55 ) و ( به همين مضامين در مفاتيح الجنان . فصل هفتم . در اعمال ماه محرّم ) .

روز نهم :
روز تاسوعا است؛ از حضرت صادق عليه السّلام روايت است که فرمود : تاسوعا روزي بود که جناب امام حسين عليه السّلام و اصحابش را در کربلا محاصره کردند و سپاه شام بر قتال آن حضرت اجتماع کردند و ابن مرجانه و عمرسعد خوشحال شدند به سبب کثرت سپاه و بسياري لشکر که براي آنها جمع شده بود و جناب امام حسين عليه السّلام و اصحابش را ضعيف شمردند و يقين کردند که ياوري از براي آن حضرت نخواهد آمد و اهل عراق او را مدد نخواهند نمود پس فرمود : پدرم، آن ضعيف غريب ( مفاتيح الجنان . فصل هفتم . در اعمال ماه محرّم ) .

شب اول سید الشهدا در اقبال براى اين شب چند نماز ذکر فرموده :
 
اول : صد رکعت در هر رکعت حمد و توحيد بخواند .
 
دوم : دو رکعت در رکعت اول حمد و انعام و در دوم حمد و يس .
 
سوم : دو رکعت در هر رکعت حمد و يازده قُل هُوَاللهُ اَحَدٌ در روايت است از حضرت رسول صَلى اللهِ عَلِيهِ وَاله که هر که در اين شب اين دو رکعت نماز را بجا آورد و صبحش را که اول سال است روزه بدارد مثل کسى است که تمام سال را مُداومت به خير کرده و در آن سال محفوظ باشد و اگر بميرد به بهشت برود .
و نيز سید الشهدا براى هلال اين ماه دعاء مَبْسُوطى ذکر فرموده و اگر ممکن شود احيا بدارد اين شب را به دعا و نماز و خواندن قرآن روز اول .
 
بدانکه اول محرم اول سال است و در آن دو عمل وارد است :
 
اول : روزه است و در روايت رَيان بن شبيب از حضرت امام رضا عليه السلام مرويست که هر که در اين روز روزه بدارد و خدا را بخواند خداوند دعاى او را مستجاب کند چنانکه دعاى زکريا را مستجاب نمود .
 
دوم : از حضرت امام رضا عليه السلام منقولست که حضرت رسول صَلى اللهِ عَلِيهِ وَ اله روز اول محرم دو رکعت نماز مى کرد و چون فارغ مى شد دستها را بلند مى کرد و اين دعا را سه دفعه مى خواند :
 
اَللهُم اَنْتَ الاِْلهُ الْقَديمُ وَهذِهِ سَنَةٌ
خدايا تويى معبود ازلى و اين سال
 
جَديدَةُ فَاَسْئَلُک فيهَاالْعِصْمَةَ مِنَالشيْطانِ وَالْقُوةَ عَلى هذِهِ النفْسِ
تازه است از تو خواهم در اين سال نگهداريم را از شيطان و نيروى بر اين نفس
 
الاْمارَةِ بِالسوءِ وَالاِْشْتِغالَ بِما يُقَربُنى اِلَيْک [ياکريمُ] يا ذَاالْجَلالِ
که پيوسته به گناه فرمان مى دهد و سرگرمى بدانچه مرا به تو نزديک کند اى صاحب جلالت
 
وَالاِْکرامِ يا عِمادَ مَنْ لا عِمادَ لَهُ يا ذَخيرَةَ مَنْ لا ذَخيرَةَ لَهُ يا حِرْزَ
و بزرگوارى اى تکيه گاه کسى که تکيه گاهى ندارد اى ذخيره آنکس که ذخيره ندارد اى پناهگاه
 
مَنْ لا حِرْزَ لَهُ يا غِياثَ مَنْ لا غِياثَ لَهُ يا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ يا کنْزَ
آنکس که پناهگاهى ندارد اى فريادرس آنکس که فريادرسى ندارد اى پشتيبان آنکس که پشتيبانى ندارد اى گنج
 
مَنْ لا کنْزَ لَهُ يا حَسَنَ الْبَلاءِ ي ا عَظيمَ الرج اءِ ي ا عِز الضعَف آءِ ي ا مُنْقِذَ
آنکس که گنجى ندارد اى که آزمايشت نيکو است اى بزرگ مايه اميد اى عزت بخش ناتوانان اى نجات بخش
 
الْغَرْقى يا مُنْجِىَ الْهَلْکى يا مُنْعِمُ يا مُجْمِلُ يا مُفْضِلُ يا مُحْسِنُ
غريقان اى خلاص کننده هالکان اى نعمت بخش اى زيباپرور اى فزون بخش اى نيکوده
 
اَنْتَ الذى سَجَدَ لَک سَوادُ الليْلِ وَنُورُ النهارِ وَضَوْءُ الْقَمَرِ وَشُعاعُ
تويى که سجده کرد ( و به کمال خضوع درآمد ) برايت سياهى شب و روشنى روز و تابش ماه و شعاع
 
الشمْسِ وَدَوِى الْمآءِ وَحَفيفُ الشجَرِ يا اَللهُ لا شَريک لَک اَللهُم
خورشيد و صداى ريزش آب و بهم خوردن درخت اى خدايى که شريک ندارى خدايا
 
اجْعَلْنا خَيْراً مِما يَظُنونَ وَاغْفِرْ لَنا ما لا يَعْلَمُونَ وَلا تُؤ اخِذْنا بِما
قرارمان ده بهتر از آنچه مردم گمان کنند و بيامرز از ما آنچه را که نمى دانند و مگير ما را بدانچه
 
يَقُولُونَ حَسْبِىَ اللهُ لا اِلهَ اِلا هُوَ عَلَيْهِ تَوَکلْتُ وَهُوَ رَب الْعَرْشِ
گويند بس است مرا خدا معبودى جز او نيست بر او توکل کنم و او است پروردگار عرش
 
الْعَظيمِ امَنا بِهِ کل مِنْ عِنْدِ رَبنا وَما يَذکرُ اِلا اُولُوا الاْلْبابِ رَبنا
عظيم ايمان داريم به او و هرچه هست از نزد پروردگار ما است و اندرز نگيرند جز خردمندان پروردگارا
 
لاتُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ اِذْ هَدَيْتَنا وَهَبْ لَنا مِنْ لَدُنْک رَحْمَةً اِنک اَنْتَ الْوَهابُ
منحرف مساز دلهاى ما را پس از آنکه هدايتمان کردى و ببخش به ما از پيش خود رحمتى که براستى تويى بخشايشگر
 

از فوائد گریه بر امام حسین(ع):

1-کفاره گناهان بزرگ.

2-سبب بالا رفتن درجات میشود.

3-صله ی رسول اکرام (ص) می باشد.

4-همراهی با حضرت زهرا (س).

5-سبب نجات از هول قیامت وعذاب آن است.

چرا محرم؟!

پيش از اسلام عرب، جنگ در اين ماه را حرام مي دانست و ترك مخاصمه مي كرد؛ لذا از آن زمان اين ماه بدين اسم نامگذاري شد. و روز اول محرم را اول سال قمري قرار دادند. در توضيح اين كه چرا ماه هاي ديگر كه جنگ در آنها حرام است، محرم ناميده نمي شود مي توان گفت: چون ترك جنگ از اين ماه شروع مي شد به آن محرم گفتند.

اين ماه در مكتب تشيع يادآور نهضت حضرت سيدالشهدا و حماسه جاودان كربلاست.

اين ماه، يادآور دلاورمردي هاي ياران با وفاي اباعبدالله الحسين(عليه السلام)، فداكاري هاي زينب كبري(سلام الله عليها)، حضرت سجاد(عليه السلام)، و همه اسراي كاروان امام حسين(عليه السلام)، است. اين ماه، يادآور خطبه ها و شعارهاي آگاهي بخش سالار شهيدان، نطق آتشين حضرت زينب(سلام الله عليها) و خطابه غرّاي زين العابدين(عليه السلام)، است.

اين ماه، يادآور استقامت حبيب بن مظاهر و شهادت عون و جعفر است.

آري اين ماه، ماه پيروزي حق بر باطل است.

محرم از منظر ائمه(عليهم السلام)

شيعيان از امام رضا(عليه السلام)، چنين نقل شده است:

«وقتي محرم فرا مي رسيد، پدرم خندان ديده نمي شد، حزن و اندوه تا پايان دهه اول بر او غالب بود و روز عاشورا، روز حزن و مصيبت و گريه ايشان بود.»

همچنين حضرت امام رضا(عليه السلام) درباره عاشورا مي فرمايد:

«كسي كه عاشورا روز مصيبت و اندوه و گريه اش باشد، خداوند قيامت را روز شادماني و سرور او قرار خواهد داد.»

اعمال شب اول ماه محرم

1ـ نماز: اين شب چند نماز دارد كه يكي از آنها به شرح ذيل است:

دو ركعت، كه در هر ركعت بعد از حمد يازده مرتبه سوره توحيد خوانده شود.

در فضيلت اين نماز چنين آمده است:

«خواندن اين نماز و روزه داشتن روزش موجب امنيّت است و كسي كه اين عمل را انجام دهد، گويا تمام سال بر كار نيك مداومت داشته است.»

2ـ احياي اين شب.

3ـ نيايش و دعا.

روز اول محرم

اول محرم هر سال اولين روز سال قمري است. از امام محمدباقر(عليه السلام) روايت شده است: «آن كس كه اين روز را روزه بدارد، خداوند دعايش را اجابت مي كند، همانگونه كه دعاي زكريا(عليه السلام) را اجابت كرد.»

دو ركعت نماز خوانده شود و پس از آن سه بار دعاي زير قرائت گردد:

«اللّهم انت الاله القديم و هذه سنةٌ جديدةٌ فاسئلك فيها العصمة من الشيطان و القوَّة علي هذه النّفس الامّارة بالسُّوء»؛ بارالها! تو خداي قديم و جاوداني و اين سال، سال نو است، از تو مي خواهم كه مرا در اين سال از شيطان حفظ كني و بر نفس اماره (راهنمايي كننده) به بدي پيروز سازي.

روز دوم محرم

در چنين روزي كاروان امام حسين(عليه السلام) در سال 61 ه .ق وارد سرزمين كربلا شد و با ممانعت لشكر حرّ مجبور به توقّف در آنجا گرديد.

روز سوم محرم

از پيامبر اكرم(صلي الله عليه و آله) نقل شده است:

«هر كس در اين روز روزه بگيرد، خداوند دعايش را اجابت كند.»

در آن روز سپاه عمر بن سعد وارد كربلا شد.

روز چهارم محرم

بي نتيجه بودن مذاكره حضرت سيدالشهداء(عليه السلام)، با عمر بن سعد براي وادار كردن لشكر وي به ترك جنگ و دعوت او و لشكرش جهت ملحق شدن به سپاه اسلام.

روز هفتم محرم

روزه گرفتن مستحب است.

روز نهم محرم

تاسوعاي حسيني، روز محاصره امام حسين(عليه السلام) و اصحابش در سرزمين كربلا توسط سپاه شمر.

اعمال شب عاشورا

1ـ چند نماز براي اين شب در روايات آمده است كه يكي از آنها چنين است:

چهار ركعت نماز كه در هر ركعت بعد از سوره حمد، 50 بار سوره توحيد خوانده مي شود. پس از پايان نماز، 70 بار «سبحان الله والحمدالله و لا اله الاّ الله و الله اكبر ولا حول ولا قوة الاّ بالله العليّ العظيم» خوانده شود.

2ـ احياي اين شب كنار قبر امام حسين(عليه السلام).

3ـ دعا و نيايش.

روز عاشورا

1ـ عزاداري بر امام حسين(عليه السلام) و شهداي كربلا، در اين مورد از امام رضا(عليه السلام) نقل شده است:

هر كس كار و كوشش را در اين روز، رها كند، خداوند خواسته هايش را برآورد و هر كس اين روز را با حزن و اندوه سپري كند، خداوند قيامت را روز خوشحالي او قرار دهد.

2ـ زيارت امام حسين(عليه السلام).

3ـ روزه گرفتن در اين روز كراهت دارد؛ ولي بهتر است بدون قصد روزه، تا بعد از نماز عصر از خوردن و آشاميدن خودداري شود.

4ـ آب دادن به زائران امام حسين(عليه السلام).

5ـ خواندن سوره توحيد هزار مرتبه.

6ـ خواندن زيارت عاشورا.

7ـ گفتن هزار بار ذكر «اللّهم العن قتلة الحسين(عليه السلام).»

روز دوازدهم محرم

ورود كاروان اسيران كربلا به كوفه و شهادت حضرت سجاد(عليه السلام) در سال 94 ه .ق.

روز بيست و يكم محرم

 روزه اين روز مطلوب است. 

سلام .

بحث خیلی خوبی رو گذاشتین

تشکر

فضیلت روز عاشورا- ثواب گریه بر امام حسین (ع):

ابن عباس از رسول اكرم (ص) روایت کرده و فرموده است: هر كس روز عاشوراء روزه بگيرد خداي تعالي بر او ثواب عبادت 60 سال كه شبها و روزها با روزه گذرانيده باشد ثواب مينويسد، و هر كس روز عاشوراء روزه بدارد، خداي تعالي گناهان صغيره 700 سال گذشته را ميامرزد. هر كس اولين جمعه ماه محرم روزه بگيرد تمام گناهانش مغفرت ميشود. و يا هر كس يك فرد روزه دار را افطار بدهد گويا همه ی امت محمدي را افطاری داده و شكم آنها را سير كرده است. تمام صدقات، حسنات، محبت ها، نمازها، دعا و ... در اين روز قبول ميشود. هركس در روز عاشوراء يكبار غسل كند ازدرد چشم در امان ميماند. هركس روز عاشوراء دو بار غسل كند گناهانش مغفرت ميشود. رسول اكرم صلي الله عليه و سلم فرموده است: هر كس روز عاشواء روزه بگيرد خداوند تبارك و تعالي ثواب ده هزار فرشته را به وي خواهد داد و باز فرموده است: ثواب ده هزار حج و ده هزار عمره و ده هزار شهيد را به او عطاء خواهد كرد. پيامبر اكرم صلي الله عليه و سلم فرموده اند: ماه محرم ماهي است كه يك روزه او بهتر از عبادت يكساله است و هر كس در روز عاشوراء براي عيادت مريض برود خداوند در نامه او به هر قدم او ثواب یک شهيد را مينويسد و چون از نزد او برخيزد گناهانش بخشيده مي‌شود گويا از مادر تازه متولد شده باشد.

کارهایی که انجام آن ثواب بیشماری دارد:

در روز عاشوراء انجام دادن اين وظايف ثواب بيشماري دارد: 1- روزه گرفتن 2- صدقه دادن 3- افطاري دادن 4- گناه نكردن با زبان و دست و جوارح به حرمت آن روز 5- گريه كردن از ترس خداوند 6- قرآن خواندن 7- دعا كردن 8- فراخ كردن طعام بر عيال و خانواده 9- نماز گزاردن و ثوابش را به روح امام حسن و حسين بخشيدن. 10- خواندن نماز عاشوراء.

ارزش قطره اشک برای امام حسین علیه السلام:

- قطره ای از اشک که برای حسین (ع)  ریخته شود اگر درجهنم بیفتد آتش وحرارت آن را خاموش میکند .

- برای هر عملی ثواب  محدودیست جز ثواب آن اشک که  اجر آن  محدودیتی  و یا اتمامی ندارد.

- آن چشم گریان برای حسین(ع) درنزد خداوند از تمام چشم ها محبوب تر است.

- آن چشم گریان روشن شود به نور کوثر و نظر به آن.

- آن چشم گریان را ملائکه تبرک میکنند و اشک را خود از آن چشم گریان پاک میکنند. منبع:( بحارالانوار- منتهی الامال)

- رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) به فاطمه زهرا (سلام الله علیها) فرمود: «هر چشمى در روز قیامت گریان است مگر چشمى که برای مصائب حسین (علیه السلام) گریه کرده باشد، چنین کسى در قیامت خندان و شادان به نعمت‏هاى بهشتى است.

- امام باقر (علیه السلام) فرمود: «هر مؤمنى که در سوگ حسین (علیه السلام) اشک دیده ریزد، به حدى که بر گونه‏اش جارى گردد، خداوند او را سالیان سال در غرفه‏هاى بهشت مسکن مى‏دهد.

- و نیز امام صادق (علیه السلام) فرمود: «هر کس درباره حسین (علیه السلام) شعرى بخواند و گریه نماید و یک نفر را بگریاند، بهشت براى هر دوى آنها نوشته مى‏شود.

-  کسى که حسین (علیه السلام) نزد او ذکر شود و از چشمش به مقدار بال مگسى اشک آید اجر او نزد خداست و برای او جز به بهشت خداوند راضی نخواهد شد.

- هرکس در عزای حسین (علیه السلام) بگرید یا دیگری را بگریاند و یا آنکه خود را بحالت گریه وعزا درآورد بهشت بر او واجب می‌شود.

اگه در کنار جنبه احساسی حادثه کربلا به جنبه های سیاسی و اجتماعی و... توی مجالس روضه توجه بشه خیلی خوبه

آبي براي رفع عطش در گلو نريخت 
جان داد تشنه کام و به خاک آبرو نريخت

دستش ز دست رفت و به دندان گرفت مشک 
کاخ بلند همت خود را فرو نريخت

چون مهر خفت در دل خون شفق وليک 
اشکي به پيش دشمن خفاش خو نريخت

غيرت نگر که آب به کف کرد و همتش 
اما به جام کام، مي از اين سبو نريخت

چون رشته‏ ي اميد بريدش ز آب گفت 
خاکي چو من کسي به سر آرزو نريخت

اي امام عاشقان، پور بتول 
سرو آزادي ز بستان رسول

الله الله باي بسم الله، پدر 
معني ذبح عظيم آمد پسر

سرخ رو عشق غيور از خون او 
سرخي اين مصرع از مضمون او

در ميان امت کيوان جناب 
همچو حرف قل هو الله در کتاب

زنده حق از قوت شبيري است 
باطل آخر داغ حسرت ميري است

چون خلافت رشته از قرآن گسيخت 
حريت را زهر اندر کام ريخت

خاست آن سر جلوه‏ي خير الامم 
چون سحاب قبله، باران در قدم

بر زمين کربلا باريد و رفت 
لاله در ويرانه‏ها کاريد و رفت

تا قيامت قطع استبداد کرد 
موج خون او چمن ايجاد کرد

بهر حق در خاک و خون غلتيده است 
پس بناي لا اله گرديده است

راز ابراهيم و اسماعيل بود 
يعني آن اجمال را تفصيل بود

عزم او چون کوهساران استوار 
پايدار و تند سير و کامکار

خون او تفسير اين اسرار کرد 
ملت خوابيده را بيدار کرد

تيغ لا چون از ميان بيرون کشيد 
از رگ ارباب باطل خون کشيد

نقش الا الله بر صحرا نوشت 
سطر عنوان نجات ما نوشت

رمز قرآن از حسين آموختيم 
ز آتش او شعله‏ها افروختيم

شوکت شام و فر بغداد رفت 
سطوت غرناطه هم از ياد رفت

تار ما از زخمه‏اش لرزان هنوز 
تازه از تکبير او ايمان هنوز

اي صبا اي پيک دور افتادگان 
اشک ما بر خاک پاک او رسان

آن گوشوار عرش که گردون جوهري 
با دامني پر از گهرش، بود مشتري

درويش ملک بخش جهاندار خرقه پوش 
خسرو نشان صوفي و سلطان حيدري

در صورتش معين و در سيرتش مبين 
آيات ايزدي و صفات پيمبري

در بحر شرع، لولوي شهوار و همچو بحر 
در خويش غرقه گشته ز پاکيزه گوهري

اقرار کرده حر يزيدش به بندگي 
خط باز داده روح امينش به چاکري

لب خشک و ديده تر، شده از تشنگي هلاک 
وانگه طفيل خاک درش خشکي و تري

از کربلا بدو همه کرب و بلا رسيد 
آري همين نتيجه دهد ملک پروري

گلگون هنوز چنگ پلنگان کوهسار 
از خون حمزه، شاه شهيدان روزگار

ديشب از آهم حمايل در بر جوزا بسوخت 
وز نفير سوزناکم، کله‏ي خضرا بسوخت

چون نسوزم کز غم سبطين سلطان رسل 
جان منظوران اين نه منظر مينا بسوخت

آتش بيداد آن سنگين دلان چون شعله زد 
ماهي اندر بحر و مه بر غرفه‏ي بالا بسوخت

چون چراغ ديده‏ي زهرا بکشتندش به زهر 
زهره را دل بر چراغ ديده‏ي زهرا بسوخت

چون روان کردند خون از قرة العين نبي 
چشم عيسي خون بباريد و دل ترسا بسوخت

ديده‏ي تر دامن، آن روزش بيکفندم ز چشم 
کان نهال باغ، پيغمبر ز استسقا بسوخت

بس که دريا ناله کرد از حسرت آن تشنگان 
گوهر سيراب را جان بر دل دريا بسوخت

ديو طبعان بين که قصد خاتم جم کرده‏اند 
بغض اولاد علي را نقش خاتم کرده‏اند

مدينه کارواني سوي تو با شيون آوردم 
ره آوردم بود اشکي که دامن دامن آوردم

مدينه در به رويم وا مکن چون يک جهان ماتم 
نياورد ارمغان با خود کسي، تنها من آوردم

مدينه يک گلستان ل، اگر در کربلا بردم 
ولي اکنون گلاب حسرت از آن گلشن آوردم

اگر موي سياهم شد سپيد از غم، ولي شادم 
که مظلوميت خود را گواهي روشن آوردم

اسيرم کرد اگر دشمن، به جان دوست خرسندم 
که پيروزي به کف در رزم با اهريمن آورم

مدينه اين اسارتها نشد سد رهم، بنگر 
چها با خطبه‏هاي خود به روز دشمن آوردم

مدينه خواهي ار آثار زنجير ستم بيني 
امام عاشقان را بسته غل بر گردن آوردم

مدينه يوسف آل علي را بردم و اکنون 
اگر او را نياوردم، ازو پيراهن آوردم

مدينه از بني‏هاشم نگردد باخبر يک تن 
که من از کوفه پيغام سر دور از تن آوردم

مدينه گر به سويت زنده برگشتم مکن عيبم 
که من اين نيمه جان را هم به صد جان کندن آوردم

ماه محرم‏
محرّم، ماه اندوه اهل بيت و پيروان اهل بيت است. امام رضا(ع) فرمود: با فرا رسيدن ماه محرم، كسي پدرم را خندان نمي‏ديد و تا روز دهم اندوهگين بود. و روز دهم، روز اندوه و گريه و مصيبت او بود و مي‏فرمود:
اين روزيست كه حسين(ع) را كشتند.
محرّم در انديشه شيعه، يادآور حماسه سرخ امام حسين(ع) و يارانش و خطابه‏هاي آتشين امام سجّاد(ع) و حضرت زينب (س) است.
محرم، از ماه‏هاي حرام است كه جنگ در آن تحريم شده است. پيش از اسلام نيز عرب، جنگ را در اين ماه كنار مي‏گذاشت. لذا بدين اسم نامگذاري شده است.

اعمال شب اول محرّم‏
1. خواندن دعاي زير هنگام ديدن ماه‏
از اميرمؤمنان (ع) نقل شده با ديدن هلال ماه در شب اول محرّم اين دعا را بخوانيد:
اَللّهُمَّ اِنّي‏ اَسْئَلُكَ خير هذا الشَّهرِو نُورَهُ و نَضْرَهُ وَبَرْكَتَهُ وَطَهُورَهُ وَ رِزْقَهُ. واَسْئَلُكَ خَيْرِ ما فِيهِ وَخَيْرَ ما بَعْدَهُ وَاَعُوذُبِكَ مِنْ شَرِّ ما فيهِ وَشَرِّ ما بَعْدَهُ .اَللّهُمَّ اَدْخِلْهُ عَلَيْنا بِالْأمْنِ وَالايمانِ والسَّلامَةِ وَالاِسْلامِ وَالبَرْكَةِ وَالتَّقْوي وَالتَّوْفيقِ لِما تُحِبُّ وَتَرْضي‏!
خدايا! به درستي كه من درخواست مي‏كنم از تو خيرِ اين ماه و نور و بركت و پاكي و رزق اين ماه را، و درخواست و خواهش مي‏كنم از تو خير آنچه را كه در اين ماه است و خير آنچه را در بعد آن است؛ و پناه مي‏برم به تو از شرّ آنچه در اين ماه و شرّ آنچه در بعد از اين ماه است. بار خدايا! داخل كن بر ما اين ماه را به امنيّت و ايمان و سلامت و اسلام و بركت و تقوا و توفيق در آنچه كه دوست داري و به آن خشنود مي‏شوي.

2.نماز شب اوّل ماه محرّم.
براي شب اول محرّم چند نماز ذكر شد كه به دو نمونه اشاره مي‏شود:
الف - نماز شب اوّل ماه، دو ركعت است و در هر ركعت، بعد از سوره حمد، سوره انعام خوانده مي‏شود.
ب - دو ركعت نماز كه در هر ركعت، بعد از حمد، يازده مرتبه سوره اخلاص خوانده شود.
در فضيلت نماز شب اوّل محرّم، چنين نقل شده است: خواندن اين نماز و روزه داشتن روز آن، موجب امنيت است و كسي كه اين عمل را انجام دهد، گويا تمام سال، بر كار نيك، مداومت داشته است.

3. شب زنده‏داري.
4. دعا و نيايش.

اعمال روز اوّل ماه محرّم
1. روزه داشتن. درباره روزه اوّل ماه محرّم از امام باقر (ع) نقل شده است: هر كس اين روز را روزه بدارد، خداوند، دعايش را اجابت مي‏كند، همان‏گونه كه دعاي زكريا (ع) را اجابت نمود.

2. نماز گزاردن. دو ركعت نماز مستحبي خوانده شود و پس از نماز، سه بار اين دعا را بخواند:
اَللّهُمَّ اَنْتَ الْأِلهُ الْقَديمُ وَهذِهِ سَنَةٌ جَديدَةُ فَاَسْئَلُكَ فيهَاالْعِصْمَةَ مِنَ‏الشَّيْطانِ وَالْقُوَّةَ عَلي‏هذِهِ النَّفْسِ الْأَمَّارَةِ بِالسّوءِ...
بارالها! تو خداي قديم و جاوداني و اين سال، سال نو است. از تو مي‏خواهم كه از شيطان، مصون بمانم و بر نفس امّاره، چيره گردم...

3. خواندن نماز روز اوّل ماه‏
نماز اول ماه دو ركعت است. در ركعت اوّل، سوره حمد و اخلاص و در ركعت دوم، سوره حمد و قدر خوانده مي‏شود. بعد از نماز، هر مقدار كه مي‏تواند، صدقه بدهد، كه با اين عمل، سلامت آن ماه را براي خودش خريده است.

4.روزه داشتن‏
در هر ماه، روزه روزهاي زير مستحب است:
الف) نخستين پنج‏شنبه هر ماه،
ب) اوّلين چهارشنبه از دهه دوم هر ماه،
ج) آخرين پنج‏شنبه هر ماه،
د) روزهاي سيزدهم، چهاردهم و پانزدهم هر ماه، كه اصطلاحاً «ايّام البيض» ناميده مي‏شوند.

روز سوم ماه‏
1. روزه داشتن. از پيامبر اكرم (ص) درباره روز سوم محرّم نقل شده است كه هر كس اين روز را روزه بدارد. خداوند، دعايش را اجابت كند.

روز هفتم ماه‏
1. روزه داشتن.

وقايع روز نهم ماه محرّم‏
1- اين روز به تاسوعا و روز محاصره امام حسين (ع) و يارانش معروف است.
2- روز بزرگداشت قمر بني‏هاشم، حضرت ابوالفضل العباس (ع).

اعمال شب دهم محرّم «شب عاشورا»
1. نماز گزاردن.
چند نماز براي اين شب در روايات وارد شده است كه يكي از آنها چنين است:
چهار ركعت نماز كه در هر ركعت، بعد از سوره حمد، پنجاه بار سوره اخلاص خوانده مي‏شود. پس از پايان نماز نيز هفتاد بار ذكر زير خوانده مي‏شود:
سُبْحانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُللَّهِ‏ِ وَلااِلهَ اِلاَّ اللَّهُ وَاللَّهُ اَكْبَرُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِ‏ّ العَظيمِ.
منزّه است خدا، و حمد و ستايش براي خداست، ومعبودي جز خداوند نيست و خدا، بزرگ است، و قوّه و قدرتي جز براي خداوند والا و بزرگ نيست.
2. شب زنده داري در كنار قبر امام حسين (ع).
3. خواندن دعا و نيايش.

اعمال روز دهم محرّم‏
1. عزاداري. از امام رضا (ع) نقل شده است كه هر كس كار و كوشش را در روز عاشورا رها كند، خداوند، خواسته‏هايش را برآورد؛ و كسي كه آن را با حزن و اندوه سپري كند، خداوند، قيامت را روز خوشحالي او قرار دهد.
2. زيارت امام حسين (ع).
3. ترك روزه. روزه در اين روز، كراهت دارد؛ ولي بهتر است بدون قصد روزه، تا بعد از نماز عصر، از خوردن و آشاميدن خودداري شود.
4. آب دادن به زائران امام حسين (ع).
5. قرائت هزار مرتبه سوره اخلاص.
6. زيارت عاشورا.
7. گفتن هزار مرتبه «اَلَّلهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَيْنِ».
8. تعزيت گفتن مؤمنان به يكديگر با اين عبارت:
اَعْظَمَ اللَّهُ اُجُورَنا وَاُجورَكُمْ بِمُصابِنا بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ‏
وَجَعَلَنا وَاِيَّاكُمْ مِنَ الطَّالِبينَ بِثارِهِ مَعَ وَلِيِّهِ الْإِمامِ الْمَهْدِيِّ مِنْ الِ‏
مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلامُ.

روز بيست و يكم ماه‏
عروسي حضرت علي(ع) و حضرت فاطمه(س) در سال سوم هجري. روزه اين روز، مطلوب است.

روز بيست و پنجم ماه‏
شهادت حضرت سجاد(ع) در سال 94 ه.ق.
 

سلام

بحث طولانی ای راجب "اشک" دیدم ، خلاصه ای ازش رو گذاشتم

بخونید قشنگه

«چشم گريان، چشمه فيض خداست‏».

فرشتگان، پيامبران، زمين و آسمان، حيوانات صحرا و دريا هم بر عزاي حسين‏ «ع‏» گريسته ‏اند. (سفينة البحار، ج 1، ص 97، بحار الانوار، ج 45، ص 220 به بعد. )

اشک ريختن، نشانه پيوند قلبي با اهل بيت و سيد الشهدا است.

آنچنان کز برگ گل، عطر و گلاب آيد برون 

تا که نامت مي‏برم از ديده آب آيد برون

امام صادق‏ «ع‏» فرموده است: «نزد هر کس که ما ياد شويم و چشمانش اشک‏ آلود شود، حتي اگر به اندازه بال مگسي ‏باشد، خداوند گناهانش را مي‏ بخشايد، هر چند چون کف دريا فراوان باشد.» (وسائل الشيعه، ج 10، ص 391.)

رسول خدا «ص‏» فرمودند : «ان لقتل الحسين حرارة في قلوب المؤمنين لا تبرد ابدا». (جامع احاديث الشيعه، ج 12، ص 556. )

براي شهادت حسين ‏عليه السلام حرارت و گرمايي در دلهاي مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمي‏شود.

امیدوارم مفید بوده باشه.