ابنعباس میگوید:
روزی در خدمت امام حسن علیهالسلام نشسته بودیم، دیدم ماده گاوی را برای ذبح کردن میبرند. در این هنگام امام حسن علیهالسلام فرمود:
این گاو به گوسالهی مادهای که میان پیشانی و سر دمش سفیدی وجود دارد، حامله است.
ما با قصاب روانه شدیم تا آن که آن گاو را کشت و گوسالهای را از شکمش بیرون آورد، مشاهده کردیم که گوساله دقیقا همانطوری است که امام حسن علیهالسلام فرموده بود.
به خدمت آن حضرت آمدیم و عرض کردیم: حق تعالی میفرمایند: (و یعلم ما فی الأرحام) [1] «خدا میداند آنچه در رحمها است». حال شما چگونه دانستید؟
امام حسن علیهالسلام فرمود:
انا نعلم المکنون المحزون المکتوم الذی لم یطلع علیه ملک مقرب، و لا بنی مرسل، غیر محمد و ذریتة علیهمالسلام.
ما (اهلبیت) به آنچه تکوین، و آفرینش، ذخیره و پوشیده شده آگاهی و علم داریم، آن دانشی که فرشته مقرب و پیامبر مرسل از آن اطلاع ندارند مگر پیامبر اکرم و خاندان او علیهمالسلام [2] . من به الهام خداوند دانستم [3] .
پی نوشت ها:
[1] سورهی لقمان: آیهی 34.
[2] مدینة المعاجز: 2 / 14 ح 864، نوادر المعجزات: 129 ح 14، صحیفة الأبرار: 2 / 159، به نقل از بحارالأنوار: 43 / 328.
[3] جلال العیون: 1 / 379.
