جمعه
«جمعه» روز پاياني هفته، مورد احترام مسلمانان و يکي از اعياد مهم آنان است. به عقيده برخي جمعه از آن رو «جمعه» ناميده شده که در آن جهت نماز اجتماع ميکنند. [1] .
اهميت شب و روز جمعه در احاديث بسياري بيان شده و اعمال و ادعيه فراواني براي آن مقرر گشته است. از مهمترين اعمال مؤمنان در روز جمعه توجه به حضرت مهديعليه السلام و انتظار فرج آن بزرگوار است. در اين روز زيارت آن حضرت و دعا براي تعجيل فرج او مستحب است؛ زيرا طبق برخي از روايات و زيارات، اميد ظهور آن حضرت در روز جمعه بيش از ساير روزها است. [2] .
امام صادقعليه السلام در اين باره فرموده است: «...وَيَخرُجُ قائِمُنا اَهْلَ البيْتِ يَوْمَ الجُمُعَةِ...» [3] ؛ «... و خروج ميکند قائم ما اهل بيت در روز جمعه».
همچنين در رواياتي آمده است: «وَکانَ اليَوْمُ الَّذِي نَصَبَ فِيهِ رَسُولُ اللَّهِصلي الله عليه وآله اَمِيرَالمُؤمِنينَعليه السلام بِغَدِيرِ خُمِّ يَوْمَ الجُمُعَةِ وَقِيامُ القائِمِعليه السلام يَکُونُ فِي يَوْمِ الجُمُعَةِ وَتَقُومُ القِيامَةُ فِي يَومِ الجُمُعَةِ...» [4] ؛ «روزي که پيامبر اکرمصلي الله عليه وآله، حضرت عليعليه السلام را در غدير خم نصب فرمود، جمعه بود و روز قيام قائمعليه السلام جمعه خواهد بود و روز بر پايي رستاخيز جمعه خواهد بود».
البته بين اين سه رخداد عظيم، وجوه مشترک فراواني وجود دارد. از ويژگيهاي ديگر اين روز با عظمت، آن است که حضرت مهديعليه السلام در آن روز شريف پاي به عرصه گيتي نهاده چشم به جهان گشود. [5] .
پی نوشت ها:
[1] راغب اصفهاني، مفردات.
[2] ر.ک: بحارالانوار، ج 99، ص 215.
[3] شيخ صدوق، الخصال، ص 394، ح 101.
[4] شيخ صدوق، من لايحضرهالفقيه، ج 1، ص 422، م 1241.
[5] کتاب الغيبة، ص 393؛ کمالالدين و تمام النعمة، ح 2، ص 432، ح 13 و12.
