مطالعات پژوهشگران موسسه چشم کودکان آبراهامسون اوهایو آمریکا نشان می دهد که مواد شوینده باعث آسیب جدی به چشم کودکان می شود.
تماس کودکان با مواد شوینده مختلف، اعم از مایع و جامد باعث می شود که این مواد از طریق بینی، دهان و چشم وارد بدن کودک شوند و علاوه بر مسمومیت کودک، به قرنیه چشم آسیب جدی وارد کند.
ظرف حاوی این مواد نیز به شدت خطرناک هستند و باید دور از دسترس کودکان قرار گیرند.
برخی از مواد شوینده، بخصوص مواد شوینده مایع برای سهولت در استفاده دارای غلاف های رنگی هستند.
معمولا کودکان این غلاف های رنگارنگ را با اسباب بازی اشتباه می گیرند و بر اثر لمس آن، قسمت عمده ای از این مواد وارد بدن و چشم می شود.
مهمترین آسیب این مواد علاوه بر مسمومیت کودکان، ایجاد خراش در قرنیه چشم است.
مطالعات محققان دانشکده پزشکی هاروارد نشان می دهد که پودر های شوینده حاوی مواد شیمیایی مضری هستند که از طریق پوست بدن جذب می شوند.
این ترکیبات آلی فراری (VOC) نام دارند که در بافت پارچه البسه قرار می گیرند و پس از پوشیدن لباس، توسط پوست جذب می شوند.
علاوه بر این، برخی از این مواد آلی در هوا به صورت معلق وجود دارند و همراه با هوای دم وارد سیستم تنفسی می شوند.
متخصصان بر این باورند که شرکت های تولیدکننده مواد شوینده موظفند تمام ترکیبات محصولات را روی پاکت آن بنویسند و خانواده ها باید مواد شوینده را با دقت بررسی کنند تا حاوی مواد مضر و ترکیبات آلی فرار نباشند، به علاوه بهتر است بجای اسانس مصنوعی، از اسانس طبیعی استفاده شده باشد.
در ادامه بررسی ها، در مورد استفاده از مواد سفیدکننده هشدار داده شده است و پیشنهاد می شود که برای لکه بری از بوراکس استفاده شود. بوراکس یک ماده معدنی دوستدار محیط زیست است که از بورات سدیم تولید می شود.
یک روش دیگر برای جلوگیری از این مشکل، استفاده از مواد شوینده طبیعی است. سرکه سفید یک مایع لکه گیر با خاصیت پاک کنندگی فوق العاده است که باعث نرم شدن لباس ها نیز می شود. جوش شیرین نیز خاصیت پاک کنندگی دارد و برای شستشو پیشنهاد می شود.
ترکیبات «آلی فرار» جذب شده از طریق پوست باعث بروز آلرژی پوستی می شود و برای کودکان بسیار مضر هستند.
در ادامه تحقیقات آمده است که خشک کردن لباس در محیط خانه باعث بروز آسم می شود و لازم است لباس ها در محیط آزاد خشک شوند.