مبحث شصت و نهم طرح صالحین:  "آداب زندگی اسلامی"

همانگونه که می دانیم دین مبین اسلام برای کمال و بهینه سازی کوچکترین تا بزرگترین مسائل رندگی بشر طرح و پیشنهاد دارد، ولی متاسفانه و در بعضی موارد ما مسلمانان از این موضوع غافل و راه های دیگری را برای حل مشکلات خود جستجو می کنیم.

این هفته قصد داریم تا موضوع آداب زندگی اسلامی یا سبک زندگی (Lifestyle) اسلامی را در موضوعات ذیل پیگیری کنیم. دوستان نظرات خود را در هر کدام از مباحث که تمایل دارند، مطرح و نقد و بررسی کنند:

1. سبک زندگی اسلامی به چه معناست و کاربرد آن در زندگی امروز ما چیست؟

2. آیا مباحث مطروحه در شرع اسلام و روایات به تنهایی برای زندگی مدرن امروز کافی است؟

3. علت غالب شدن سبک زندگی غرب در بعضی از جنبه های زندگی مسلمین چیست؟

4. نکات و راهکارهای طرح شده در قرآن کریم و روایات اسلامی در بخش های مختلف زندگی فردی و اجتماعی و اهداف آن.

5. آثار مثبت و پیامدهای مطلوب سبک زندگی اسلامی. 

قوانین جدید طرح صالحین

-1 پست های دست نویس، تألیفی، کیفی، تعاملی، پاسخگویی به پست های قبلی، استمرار مباحث و طرح مسائل و سؤالات جدید از امتیاز ویژه(چند برابر بند 2) برخوردار خواهد بود.

 -2کپی پیست مطلق محتوا و عدم مشارکت و استمرار کیفی مباحث، از حداقل امتیاز برخوردار خواهد بود.

-3 در صورت عدم تفاهم روی یک مسئله از به چالش کشیدن بحث خودداری نمائید.

4- کاربران برتر هر ماه از مشارکت کننده های مباحث هفتگی انتخاب می شوند.

1. سبک زندگی اسلامی به چه معناست و کاربرد آن در زندگی امروز ما چیست؟

سبک زندگی اسلامی(Life Style) یعنی در راستای آموزه های دین(شامل قرآن و بیانات معصومین علیهم السلام) حرکت کردن؛ در شغل، در زندگی روزمرّه، در معاشرتها، در معاملات و خیلی از جنبه های دیگه.

این طرز صحیح زندگی انسان رو از اون چارچوبی که خدا تعیین کرده خارج نمیکنه، استرس و حرص و طمع برای کسب ثروت رو از آدم دور میکنه، سعادت دنیوی و اخروی رو برامون تأمین میکنه و خیلی چیزای دیگه.

2. آیا مباحث مطروحه در شرع اسلام و روایات به تنهایی برای زندگی مدرن امروز کافی است؟

درسته که سبک و کیفیت زندگیهای الآن با قدیم خیلی تغییر کرده امّا مسلّماً برای رسیدن به سبک زندگی اسلامی، در همشون باید مباحث اسلامی و نکات شرعی به دقّت رعایت بشه. اسلام با پیشرفت تکنولوژی مخالف نیست، ولی باید طوری استفاده بشه که به زندگی صحیحی که باید داشته باشیم لطمه ای نرسه.

3. علت غالب شدن سبک زندگی غرب در بعضی از جنبه های زندگی مسلمین چیست؟

تبلیغات زیاد تلویزیون، وجود ماهواره ها، تقلید از فرهنگهای غربی، کمرنگ شدن ارزشهای اسلامی.

4. نکات و راهکارهای طرح شده در قرآن کریم و روایات اسلامی در بخش های مختلف زندگی فردی و اجتماعی و اهداف آن.

برای رسیدن به سبک زندگی اسلامی، بایستی خیلی از چیزا رو در نظر بگیریم که چند تا رو با ذکر حدیث مربوطه اینجا آوردم:

- علم و دانش:

دانشمندی که از علمش سود برند، از هفتاد هزار عابد بهتر است.

- تفریح و نعمتهای حلال:

از لذایذ دنیوی نصیبی برای کامیابی خویش قرار دهید و تمنیات دل را از راههای مشروع برآورید، مراقبت کنید در این کار به مردانگی و شرافتتان آسیب نرسد و دچار اسراف وتندروی نشوید. تفریح و سرگرمی های لذّت بخش شما را در اداره زندگی یاری میکند و با کمک آن بهتر به امور دنیای خویش موفق خواهید شد.

- احترام:

هر كس به خدا و روزقيامت ايمان دارد، بايد ميهمانش را گرامى دارد.

- اسراف نکردن:

در آنچه بدن را سالم نگه مى‏ دارد اسراف نيست... بلكه اسراف در چيزهايى است كه مال را از بين ببرد و به بدن صدمه بزند.

- مثبت اندیشی و حُسن ظن:

هر کس به مردم نیک گمان باشد، محبت و مهر آنان را به دست خواهد آورد.

- پایداری در برابر سختیها:

اندوه هایی که بر تو وارد می شود، با صبری پایدار و یقینی نیکو از خود دور کن.

- ...

5. آثار مثبت و پیامدهای مطلوب سبک زندگی اسلامی 

- ايجاد هويت اجتماعي،

- ايجاد ذهنيت هماهنگ با مدل و منش زندگي،

- درمانگر آفت پرخاشگری اجتماعی،

- کاهش ارتکاب جرائم،

- ...

یک بخش از آداب زندگی اسلامی مواردی همچون "خوابیدن" و "نوشیدن" رو در بر میگیره که نکات بسیار خوبی در این زمینه در قالب اینفوگرافیک نشون داده شده:

برای مشاهده تصاویر در سایز اصلی بر روی هر کدام کلیک نمایید.

آداب و اوقات ناخن گرفتن

با سلام و عرض ادب

در خلال مباحث و گفتگو ها، پیشنهاد می شود، دوستان عزیز ویژه نامه "سبک زندگی اسلامی" را بمنظور آگاهی بیشتر و ارتقاء کیفیت مباحث در آدرس زیر مطالعه فرمایند:

http://rasekhoon.net/special/show/752543/

با سپاس فراوان

موفق باشید

ما اگر می خواهیم براساس والگو اسلامی رفتار کنیم باید تمام شعائر و شعوناتمون اسلامی باشه و منحصراً منوط به زندگی و خونواده محدودش نکنیم. درعین حال پست و موضوع خوبیه. امیدوارم همه هنگام تایپ و پاسخگویی به سئوالات مربوطه، موضوعات مطروحه رو در زندگیشون نیز بکار ببرند و از فیوضات آن بهره مند شوند. إن شاء الله

خیلی از ما باید از خودمون، خانه و خانواده شروع کنیم تا به همه ابعاد و شعائر زندگانی شخصی و اجتماعی برسه.گرچه بخش عظم رفتار و آداب اسلامی در زندگی و خانواده حاصل می شود که قرار است اجنماع مسلمین را تشکیل دهد.

خداوند در قرآن فرمود اگر به خانه ای غیر خانه خودتان رفتید بدون اجازه وارد نشوید (خانه یعنی محل سکونت). آیا هر محل سکونتی و جایی که انسانهایی در آن هستند (همین حکم را دارد)؟ اگر من می خواهم وارد یک مغازه شوم اول باید پشت در بایستم و اجازه بگیرم و بعد وارد شوم؟ یا اگر کسی می خواهد داخل یک پاساژ بشود باید اجازه بگیرد و وارد شود؟ برای ورود به یک کاروانسرا یا یک آسیاب باید اجازه گرفت یا این امر اختصاص دارد به خانه های مسکونی یعنی محل زندگی خصوصی؟ قرآن می فرماید این حکم مربوط به محل زندگی خصوصی است ولو محل کار خصوصی، ولی اماکن عمومی این حکم را ندارد، در اماکن عمومی که در باز است برای عموم، دیگر نیازی به اجازه گرفتن نیست.
یک مرد ساده لوحی ما داشتیم که آدم خیلی مقدسی هم بود. او شنیده بود که نباید بدون اجازه به خانه ها وارد شد. شنیدم یک وقت در مشهد می خواست وارد یکی از کاروانسراهای بزرگ شود تا از همشهری هایش خبر بگیرد، پشت در کاروانسرا ایستاد و یک کسی را فرستاد که اجازه هست من داخل بشوم یا نه! در کاروانسرایی که دری به آن بزرگی دارد و مرتب گاری و اتومبیل می آیند و می روند دیگر جای اجازه گرفتن نیست. اینها اماکن عمومی است.
این است که قرآن می فرماید «لیس علیکم جناح ان تدخلوا بیوتا غیر مسکونه؛ بر شما باکی نیست که بدون اجازه داخل مکانهایی که انسانهایی در آنجا هستند و کار و کاسبی و زندگی می کنند ولی محل سکونت شخصی نیست بشوید»، «فیها متاع لکم؛ که در آنجا بهره ای بر شماست»، یعنی کاری دارید. البته اگر کاری ندارید مزاحم نشوید. باز: «و الله یعلم ما تبدون و ما تکتمون؛ خدا می داند که شما چه چیزهایی را ظاهر می کنید و چه چیزهایی را مخفی»(نور/29).

آداب زندگی اسلامی

تمامی رذایل اخلاقی مانند شکاکیت، نفاق یا حسد خود نوعی بیماری است که برای درمان  آن باید پیش طبیب متخصص که همان انبیا و معصومین هستند، برویم. برای درمان ابتدا باید مشکل خود را بیان کنیم این خود نشان می‌دهد که ما به مشکل خود واقف هستیم، لذا اولین شرط توبه قبول و پشیمانی از گناه است. گاهی افراد کار خود یا نحوه برخورد خود را گناه نمی‌دانند به‌طور مثال حجاب نامناسب را نوعی هنجار در جامعه می‌دانند یا تند خویی با دیگران را جزیی از ذات خود می‌پندارند، این افراد قبول ندارند که کارشان گناه بوده و توبه نمی‌کنند، شرط دوم برای توبه تصمیم بر ترک گناه برای همیشه است، به عبارت دیگر اگر توبه کنیم اما شرایط توبه را رعایت نکنیم توبه پذیرفته نیست. شرط بعد عدم تکرار آن گناه است.
اگر بخواهیم بدانیم که آیا توبه ما پذیرفته است باید به حالت روحی خود نگاه کنیم که آیا زمانی که به یاد گناهی که کردیم می‌افتیم ناراحت می‌شویم؟ یا از کار خود شرمنده می‌شویم؟ درصورتی که این حس را داشتیم توبه ما پذیرفته شده است و برای همیشه این گناه را ترک کرده‌ایم درغیر این صورت هنوز لذت انجام گناه در ما وجود دارد، اما برای توبه باید از ائمه و عزیزان خدا کمک گرفت چراکه این افراد عالم به علم الهی هستتند و بهتر می‌توانند به ما در انتخاب مسیر و درمان بیماری خود کمک کنند.
منبع: رواق دارالاجابه، حرم مظهر رضوی،سرکار خانم اعظم جنابی

همسایه و حقوق همسایگی در اسلام

روابط اجتماعی انسان مقتضی رعایت اموری است که در قالب اخلاق و حقوق، ساماندهی شده است. اخلاق و حقوق در حقیقت شیوه درست و مناسب رفتاری با دیگران را مشخص می کند. هر چه روابط نزدیک تر باشد، ساماندهی آن سخت تر خواهد بود. از این رو قوانین و بایدها و نبایدهای حقوقی و اخلاقی نسبت به دوری و نزدیکی روابط انسانی متغیر است. بر همین اساس روابط میان زن و شوهر دارای قوانین و اصول و قواعد اخلاقی بیشتر و سخت گیرانه تری است. حقوق همسایه و همسایگی نیز اینگونه است. شناخت این حقوق و قواعد به ما کمک می کند تا زندگی بهتری را برای خود و دیگران رقم بزنیم. بر همین اساس آموزه های وحیانی اسلام از آیات و روایات، بر آن است تا سبک زندگی اسلام را در این حوزه در حد امکان تبیین کند.
همسایگی، همدلی و همکاری
دو جنسیتی بودن انسان برخلاف دیگر موجودات، تنها برای تناسل و بقای نسل آدمی نیست؛ بلکه چنان که قرآن در آیاتی از جمله 21 روم بیان داشته است، رسیدن به سکونت و آرامش است. نیازهای احساسی و عواطف انسانی که بخش مهمی از حقیقت و ماهیت انسانی را در کنار عقل شکل می دهد، از طریق اموری چون ازدواج و جفت یابی پاسخ داده می شود. پس انسان نیاز دارد برای پاسخ گویی به نیازهای مودت و محبت و عشق و رحمت خویش، همسری را برگزیند و جفتی را اختیار کند.
بایدها و نبایدهای اخلاقی و حقوقی
از نظر اسلام، مراعات احسان همان گونه که در خانواده کوچک لازم است و مودت و احسان باید پایه روابط خانوادگی را شکل بخشد و به والدین احسان شود (بقره 83؛ نساء 36)، همچنین لازم است تا به خانواده بزرگ اسلامی بویژه خانواده نزدیک و همسایه نزدیک، اینگونه توجه ویژه ای مبذول شود و همواره از در احسان با آنان روبه رو شد. از این رو رسول اکرم(ص) حقوق همسایگی را مانند حقوق مادر دانسته: حرمه الجار علی الجار کحرمه امه؛ رعایت حرمت همسایه همانند احترام مادر لازم است. (کافی، ج2، ص666)
به سخن دیگر، امت اسلام یک خانواده بزرگ است که اصل حاکم بر آن اصول اخلاقی و بایدها و نبایدهای آن است؛ در حالی که در جوامع مادیگرا، اصل حاکم بر آن همکاری و اصول حقوقی است تا جلوی تجاوزات به حقوق دیگران گرفته شود؛ زیرا هر کسی بر آن است که سعادت خویش یعنی آسایش و رفاه مادی را تامین کرده و در سایه سار آن به آرامش دنیوی برسد. همسایگی در این دو نوع جامعه معنای متفاوتی با همدیگر دارد. در محیط اسلامی، همسایگان بر مدار همدلی و احسان گرد آمده و زندگی و روابط میان خود را سامان می دهند؛ ولی در جوامع مادیگرا، کسانی در کنار هم زندگی می کنند که تنها از یک نظر یعنی تامین آسایش و رفاه مادی با هم همکاری می کنند اینان همانند کارگران یک کارخانه هستند که وجه شباهت آنان کارگری است. پس قانون و حقوق است که می بایست این روابط را ساماندهی کند.

همسایگی بر مدار احسان در اسلام
اسلام گروه انسانی از نژادها هستند که براساس همدلی گردهم آمده اند و اعتقاد و باوری یکسان دارند. آنان بر این باورند که سبک زندگی اسلامی می تواند فضایل اخلاقی را در انسان به شکل کاملی بروز و ظهور دهد و او را برای سعادت ابدی آماده سازد. زندگی اسلامی مبتنی بر اصول اخلاقی به ویژه احسان است. در حقیقت اصول اخلاقی و فضایل آن است که زندگی اسلامی را ساماندهی می کند و قوانین و حقوق تنها برای حل بحران در شرایطی است که به هردلیلی یکی از دو طرف یا طرفین نمی خواهند با هم مدارا کرده و از روی احسان، مسایل اخلاقی را حل و فصل نمایند. در این صورت است که بایدها و نبایدهای حقوقی در شکل قانون خودنمایی می کند.
امیر مومنان علی (ع) می فرماید: سل عن الرفیق قبل الطریق، وعن الجار قبل الدار؛ قبل از مسافرت ببین همسفرت کیست و پیش از خرید خانه ببین همسایه ات کیست. (نهج البلاغه،نامه 13) امام صادق (ع) می فرماید: من له جار و یعمل بالمعاصی فلم ینهه فهو شریکه؛ هر کس همسایه ای داشته باشد که گناه می کند ولی او را نهی نکند، شریک در گناه اوست. (ارشاد القلوب، ج1، ص 183) محیط زندگی اجتماعی آدمی بیانگر میزان شرافت شخص است. هرچه محیط زیست آدمی پاک تر و هنجاری تر باشد، بیانگر شرافت آن مردم و محله است. امام علی (ع) می فرماید: خانه را شرافتی است. شرافت خانه به وسعت حیاط (قسمت) جلوی خانه) و هم نشینان خوب است. و خانه را برکتی است، برکت خانه موقعیت خوب آن، وسعت محوطه آن و همسایگان خوب آن است. (مکارم الاخلاق، ص125)
اگر همسایگان تنها همکار در امر مادی و جلب آسایش باشند، به فضایل انسانی توجهی نخواهند داشت و برای بروز و ظهور آن بستری را فراهم نمی سازند؛ اما اگر همسایگان براساس اشتراک در باورها و اعتقادات اسلامی گرد هم آمده باشند بر آن هستند تا همکاری آنان همدلانه و در راستای فضایل اخلاقی و سعادت دنیا و آخرت باشد. محیط زیست اجتماعی اگر سالم باشد و آدمی به سبب آن در آسایش و آرامش باشد باید خدا را بر آن شاکر بود و به حکم شکرگزاری به همسایگان نیکی بیشتر کرد و از مقام ابرار با آنان رفتار کرد. امیرمومنان علی(ع) در این باره فرموده است: زکاه الیسار بر الجیران و صله الرحام؛ زکات رفاه، نیکی با همسایگان و صله رحم است. (غررالحکم، حدیث 5453)
خوش همسایگی از اصول اخلاق اسلامی است. از این رو آن را از ویژگی های مومنان و شیعیان گفته اند و امام علی(ع) در این باره می فرماید: شیعتنا المتباذلون فی ولایتنا، المتحابون فی مودتنا المتزاورون فی احیاء امرنا الذین ان غضبوا لم یظلموا و ان رضوا لم یسرفوا، برکه علی من جاوروا سلم لمن خالطوا؛ شیعیان ما کسانی اند که در ولایت ما بذل و بخشش می کنند، در راه دوستی ما به یکدیگر محبت می نمایند، در راه زنده نگه داشتن امر و مکتب ما به دیدار هم می روند. چون خشمگین شوند، ظلم نمی کنند و چون راضی شوند، زیاده روی نمی کنند، برای همسایگانشان مایه برکتند و نسبت به هم نشینان خود در صلح و آرامش. (کافی، ج2، ص632، ح42)

معیاری برای تعیین همسایگی
احکام و قوانین و سفارش هایی که برای همسایه می شود در چارچوب همان معنای عرفی است. افراد مسلمان باید نسبت به همگان رفتار پسندیده را رعایت کنند ولی در این میان به حکم برادر ایمانی بودن (بقره 220؛ آل عمران130؛ توبه،11) می بایست نیکوکاری و احسان در میان خودشان افزایش یابد و هرچه از نظر قرب مکانی به هم نزدیکتر باشند، قرب منزلت نیز افزایش یابد و نیکوکاری در حق آنان نیز زیاد شود. از این رو در اسلام در پرداخت حقوق مالی از زکات و مانند آن همسایه و همشهری و هم ولایتی و مانند آن مقدم بر دیگر افراد امت می شوند. در برخی روایات براساس عرف آن زمان، دایره همسایگی به چهل دیوار محدود شده است. امیرمؤمنان علی(ع) می فرماید: والجوار اربعون دارا من اربعه جوانبها؛ تا چهل خانه از چهار طرف همسایه به شمار می آیند. (خصال، ص 445)
حقوق همسایگی
امام سجاد(ع) در بیان برخی از حقوق همسایگی می فرماید: حق همسایه ات این است که در غیاب او آبرویش را حفظ کنی و در حضورش او را احترام نهی. اگر به او ظلمی شد یاری اش رسانی، دنبال عیبهایش نباشی، اگر بدی از او دیدی بپوشانی، اگر بدانی نصیحت تو را می پذیرد او را در خفا نصیحت کنی، در سختی ها رهایش نکنی، از لغزشش درگذری، گناهش را ببخشی و با او به خوبی و بزرگواری معاشرت کنی. (خصال، ص 965)
رسول اکرم(ص) نیز در بیان حقوق همسایگی می فرماید: اگر از تو کمک خواست کمکش کنی، اگر از تو قرض خواست به او قرض دهی، اگر نیازمند شد نیازش را برطرف سازی، اگر مصیبتی دید او را دلداری دهی، اگر خیری به او رسید به وی تبریک گویی، اگر بیمار شد به عیادتش روی، وقتی از دنیا رفت در تشییع جنازه اش شرکت کنی، خانه ات را بلندتر از خانه او نسازی تا جلوی جریان هوا را بر او بگیری مگر آنکه خودش اجازه دهد. (مسکن الفؤاد، ص 501)
آن حضرت در بیان کمک های مالی به همسایه فرموده است: به من ایمان نیاورده است آن کس که شب سیر بخوابد و همسایه اش گرسنه باشد. به من ایمان نیاورده است آن کس که شب پوشیده بخوابد و همسایه اش برهنه باشد. (مستدرک الوسائل، ج 8، ص 924، ح 7989) امام کاظم(ع) در تفسیر مفهوم خوش همسایگی می فرماید: لیس حسن الجوار کف الاذی ولکن حسن الجوار الصبر علی الاذی؛ خوش همسایگی این نیست که آزار نرسانی، بلکه خوش همسایگی این است که در برابر آزار و اذیت همسایه صبر داشته باشی. (تحف العقول، ص 904) امام علی(ع) پس از ضربت خوردن در وصیتی به حسن و حسین(ع) درباره سفارش به همسایگان فرمود: درباره همسایگان، حقوقشان را رعایت کنید که وصیت پیامبر شماست. او همواره به خوشرفتاری با همسایگان سفارش می کرد تا آنجا که گمان بردیم آن حضرت برای آنان ارثی معین خواهد کرد.(نهج البلاغه، نامه 74)
آثار و برکات همسایگی خوب
همسایگی می تواند بر مدار همکاری مادی یا همدلی اعتقادی شکل گیرد. همسایگی از نظر اسلام زمانی تأثیرات خوب و مناسبی خواهد داشت که در چارچوب اصول اسلام شکل گرفته باشد. در این صورت است که آثار مادی و معنوی و دنیوی و اخروی بسیاری بر آن مترتب خواهد شد.
1- آبادانی زمین و افزایش عمر: از آثار و برکات همسایه خوب می توان به آبادانی شهرها و شکوفایی اقتصادی و افزایش عمر شخص اشاره کرد؛ چرا که همسایگان خوب با همکاری مناسب به افزایش تولید و ثروت جامعه کمک کرده و شرایط را برای بهبود وضعیت اقتصادی و آسایشی بهتر فراهم می آورند. از سویی آسایش خود عاملی در ایجاد آرامش روانی است که موجب افزایش عمر آدمی نیز می شود. فشارها و تنش هایی که میان همسایگان بداتفاق می افتد روح و روان هر دو را به شدت تحت تأثیر قرار می دهد و موجبات بیماری جسمی و روحی را فراهم می آورد. از زخم معده گرفته تا افسردگی از پیامدهای همسایگی بد است که موجب کاهش عمر آدمی است. از این رو امام صادق(ع) در بیان آثار و برکات همسایه خوب می فرماید: حسن الجوار یعمر الدیار و یزید فی العمار؛ خوش همسایگی شهرها را آباد و عمرها را زیاد می کند. (کافی، ج2، ص 766، ج8) رسول اکرم(ص) نیز می فرماید: صله الرحم و حسن الخلق و حسن الجوار یعمران الدیار و یزیدان فی العمار؛ صله رحم، خوش اخلاقی و خوش همسایگی، شهرها را آباد و عمرها را زیاد می کند. (نهج الفصاحه، حدیث 9381)
2- محبت خدا و رسول: از دیگر آثار نیک رفتاری نسبت به همسایه می توان به محبوب شدن در نزد خداوند اشاره کرد. کسی که به همسایه خویش احسان روا می دارد، محبت خدا و پیامبرش(ص) را جلب می کند؛ چرا که نیکوکاری و احسان از صفات الهی است و خداوند کسانی که متخلق به صفات خدایی می شوند را دوست داشته و قرب ایشان را می پسندد. از این رو رسول اکرم پیشنهاد می کند برای اینکه محبوب خدا و خودش شوید، به همسایگان خویش محبت کرده و نیک رفتار باشید. آن حضرت(ص) می فرماید: اگر می خواهید که خدا و پیغمبر شما را دوست بدارند وقتی امانتی به شما سپردند رد کنید و چون سخن گویید راست گویید و با همسایگان خود به نیکی رفتار نمایید.(نهج الفصاحه، حدیث 455)
3- بهشتی شدن: چنان که گفته شد اخلاق نیک عامل ورود انسان به بهشت است؛ چرا که بهشت جای انسان های متخلق به اخلاق الهی است. خوش خویی مهمترین جلوه از جلوه های صفات حسنای الهی است. بنابراین، خوش خویی به ویژه با نزدیکان و خویشان و همسایگان بهترین ابزار برای ورود به بهشت جاویدان و بهره مندی از سعادت ابدی است. رسول اکرم(ص) درباره تأثیر خوش خویی به ویژه با برخی از افراد از جمله همسایگان می فرماید حسنوا أخلاقکم والطفوا بجیرانکم و أکرموا نساء کم تدخلوا الجنه بغیر حساب اخلاق خود را نیکو کنید و با همسایگان خود مهربان باشید و زنان خود را گرامی بدارید تا بی حساب وارد بهشت شوید(التوحید ص 721)