شيخ محمد:مولانا شيخ محمد شيرازي فرزند شيخ کمال - از خوشنويسان معروف خط ثلث در شيراز - بود. شيخ محمد همراه پدرش در سبزوار در دربار ابراهيم ميرزا يکي از شاهزادگان صفوي، کار مي کرد. بعد از فوت شاه طهماسب و انتقال پايتخت به قزوين و کشته شدن ابراهيم ميرزا، شيخ محمد راهي شهر قزوين شده در دربار شاه اسماعيل دوم و سپس در دربار شاه عباس به کار مشغول شد. شيخ محمد از شيوه هاي چيني در کارهايش پيروي مي کرد. طراحي هاي اين استاد از زيبايي شگفت انگيزي برخورداراست.
چهره هايي را که او به تصوير کشيده است، همگي از ملاحت خاصي برخوردارند. شيخ محمد احتمالا از اساتيد آقا رضا بوده است.(طراحي شماره 20)
مولانا اصغر کاشي:مولانا اصغر، پدر نقاش معروف شاه عباس "رضا عباسي" است. او در ابتدا جزو نقاشان دربار سلطان ابراهيم ميرزا در سبزوار بود. با روي کار آمدن شاه اسماعيل دوم به قزوين آمد و جزو اصحاب کتابخانه ي شاه شد.
محمدي مصور:محمدي فرزند و شاگرد سلطان محمد بود. در ابتدا در دربار شاه طهماسب در تبريز کار مي کرد. سپس در قزوين واصفهان به کار هنري مشغول شد. محمدي در به تصور کشيدن مناظر روستايي و کشاورزي بر پدر خود پيشي گرفت و نبوغ زيادي از خود نشان داد. کارهاي اين استاد به خاطر موضوع خاص خود از تنوع زيادي برخوردار است. اگر چه او اولين نقاش نيست که از موضوعات حماسي نقاشي ايران فاصله گرفته ولي در شيوه و موضوعات عاميانه و مردمي تاثير مستقيم او بر نقاشان اوايل عصر شاه عباس، مخصوصاً رضا عباسي مشهود است. کارهاي تاريخ دار اين استاد مربوط به سالهاي (78 –953ه.ش) است.
مير مصور (948 ه. ش):مير مصور از شاگردان بهزاد بود. ابتدا در تبريز و سپس در قزوين مشغول کار نقاشي بوده است. از آثار مينياتور اين هنرمند، چند نقاش است که در شاهنامه ي شاه طهماسب کار کرده است. از مشخصات طراحي هاي اين هنرمند استفاده از خطوط روان است.طرح شماره21از آثار اين هنرمند است.
محمد حسين طوطي:استاد حسين طوطي در قزوين متولد شد و در سال (1005ه.ش) در تبريز از دنيا رفت. وي از شاگردان سلطان محمد وآقا ميرک به شمار مي رود. او مقام مهم رياست نقاشان دربار را در زمان شاه اسماعيل دوم عهده دار بود.
صادق بيک افشار (953 ه. ش): اين هنرمند در دوران شاه طهماسب اول به عنوان نقاش وارد دربار شد و زير نظر ميرصنيع خوشنويس و استاد نقاش مولانا مظفرعلي تعليم ديد. او علاوه بر اين که نقاش چيره دستي بود، نويسنده و شاعر هم به شمار مي رفت. صادق بيک در زمان شاه عباس به عنوان رئيس کتابخانه ي سلطنتي منصوب شد؛ ولي بعد از مدتي به خاطر سختگيري بيش از حد و درگيري با اطرافيان، از مقام خود معزول شد و رياست کتابخانه به خوشنويس معروف عليرضا عباسي واگذار شد. صادق بيک علاوه بر نقاشي هاي زياد به صورت تک ورقي، يک کتاب به نام "انوار سهيلي" تاليف کرده که در آن حدود 107 مينياتور ترسيم شده است. حدود نه کتاب ديگر نيز در موضوعات مختلف نوشته، همچنين رساله اي ارزشمند درباره ي تئوري نقاشي، تاليف کرده است.
صادق بيک معاصر هنرمند جوان رضا عباسي بود. بين او و اين استاد جوان رقابت خاصي وجود داشت. صادق بيک مي کوشيد که کار خود را تاييد کرده و استاد جوان را مغلوب کند. وي علي رغم اين تلاشها نتوانست به زيبايي رضا عباسي نقاشي کند. بيشتر کارهاي صادق فاقد احساس بود او تنها به ارائه ي سنتهاي کلاسيک نقاشي ايران پرداخته است. صادق بيشتر کارهايش را در قزوين و اصفهان انجام داده و در اواخر کار تحت تاثير آثار رضا عباسي قرار گرفته و تقريبا بسياري از آثار او شبيه کارهاي وي است
