بعضی از معیارا رو نمیشه گفت، میترسم ریا بشه!
- دینداری(اون هم از نوع واقعیش، نه اینکه توی تاسوعا و عاشورا و شبای قدر فقط!!!!!(در این ایّام، لازمه ولی کافی نیست)، موقع مهمونی و عروسی رفتن، موقع تربیت فرزند، موقع بازار رفتن هم خیلی عالی میشه کوچکترین ضعفی توی دینداری دیده نشه.)،
- حجاب(این هم از نوع واقعیش؛ لب دریا، حرم امام رضا(ع)، مجلس عروسی براش فرقی نداشته باشه، حجاب حجابه، دستور خدا دستور خدایه، خدا نگفته با یه روحانی خواستی صحبت کنی، فقط دماغت از لای چادر بزنه بیرون و از اون طرف، وقتی توی یه مغازه، فروشگاه، دانشگاه و غیره اگه یه پسر فَشِن رو دیدی، بال بال بزنی براش!!!! و متقابلاً اگه خود آقا پسر یه دختری ببینه ...)،
- نماز و مسجد(وقتی دو نفر بزرگ‌شده‌ی مسجد باشن، خیلی از عقاید اشتباه بسیاری از آدما رو ندارن، سبک زندگیشون اسلامی میشه، فرزندآوریشون اسلامی میشه، فرزند تربیت کردنشون اسلامی میشه، بچه ها هم که بزرگ شدن به تقلید از پدر و مادرشون انس میگیرن با مسجد، نظام فکریشون توی مسجد شکل میگیره، دیگه دنبال دوست پسر-دوست دختر نمیرن چون دوستای پاک مسجدی به اندازه کافی پیدا کردن، دیگه دنبال فیسبوغ و امثالش نمیرن، همینها بزرگتر که شدن و ازدواج کردن و بچه هاشون هم عین خودشون میشن و ببینید تا کجا این نسل به بهترین شکل خداپسندانش ادامه پیدا میکنه و دو تا پسر-دخترِ مؤمن واقعی چه تأثیری تا چندین نسل بعد میتونن بذارن. الله اکبر)
- اخلاق اسلامی(اخلاق درست و حسابی و بجا، نه اینکه خشک و برج زهر مار بودن و بی احساس بودن خودمون رو به حساب رعایت دستور دین بذاریم!، دوری از افراط و تفریط)
- سطح توقّعات پایین(بدون سفره عقد هم میشه ازدواج کرد، بدون ماشین عروس هم میشه، بدون لباس عروس هم میشه، بدون کت و شلوار هم میشه، بدون خیلی چیزای اضافه و بی ربط میشه / خداییش تنها با یه جعبه شیرینی، توی محضر هم میشه بهترین زندگی رو شروع کرد، اگه واقعاً اهل زندگی باشیم!)
- صداقت و رو راست بودن(هم خودش و هم خانوادش / اوّل چادری باشه، بعدش خیلی آروم چادر رو بذاره کنار / اول دم از دین و دیانت بزنه، بعدش بیـــــــــخیال!!!)
- سنگینی و متانت(سوسول بازی ممنوع/ همون طور که قبلش گفتم خشک مقدّس بازی ممنوع!/ رعایت اصل اعتدال: خَیرُ الاُمورِ أَوسَطُها)
- ...
به نظرم اینا و خیلی از معیارای دیگه که ننوشتم، مختصّ من نیست، همگی -چه دختر و چه پسر- باید مدّ نظر داشته باشن.
خدا از سر تقصیر همه ما بگذره و ما رو هدایت کنه و آنچه که خیر و صلاح ماست برامون در نظر بگیره. و خودش کمک کنه هر حرفی که میزنیم واقعاً بهش عمل کنیم، سر حرفون باشیم و از ته دل قبولش داشته باشیم. و تنها برای خالی نبودن عریضه و امتیاز گرفتن از یک تاپیک یه سری حرفا رو نزنیم. {اینها رو خطاب به خودم گفتم که آهای امید آقا(محبوب دلهابه قول یکی از دوستان عزیز راسخونی!) حواست باشه ها یه شبی یه جایی یه حرفایی زدی. مبادا ...}
إن تَنصُروُا اللهَ یَنصُرکُم و یُثَبِّت أَقدامَکُم.
وَ مِن الله التوفیق و الإستعانة
یا علی
