با Dhcp بيشتر آشنا شويد

تمامي پروتکل هاي شبکه به هر يک از کامپيوترهاي موجود در شبکه، يک مشخصه (آدرس ) منحصر بفرد را نسبت مي دهند پروتکل IPX ، آدرس فوق را بصورت اتوماتيک و توسط ايستگاه کاري نسبت و منحصر بفرد بودن آن تضمين خواهد شد. پروتکل NetBEUI از يک نام NetBIOS شانزده بيتي استفاده مي نمايد . پروتکل TCP/IP از يک آدرس IP ، استفاده مي نمايد. در نسخه هاي اوليه پياده سازي شده TCP/IP ، از پروتکل فوق بمنظور اتصال تعداد اندکي از کامپيوترها استفاده مي گرديد و ضرورتي به وجود يک مرکز متمرکز بمنظور اختصاص اطلاعات آدرس دهي IP ، احساس نمي گرديد. بمنظور حل مشکل مديريت صدها و يا هزاران آدرس IP در يک سازمان ، DHCP پياده سازي گرديد. هدف سرويس فوق ، اختصاص آدرس هاي IP بصورت پويا و در زمان اتصال يک کامپيوتربه شبکه است .
با وجود يک سرويس دهنده DHCP در شبکه ، کاربران شبکه قادر به اخذ اطلاعات مربوط به آدرس دهي IP مي باشند . وضعيت فوق ، براي کاربراني که داراي يک Laptop بوده و تمايل به اتصال به شبکه هاي متعدد را داشته باشند ، ملموس تر خواهد بود چراکه با براي ورود به هر يک از شبکه ها و استفاده از منابع موجود ، ضرورتي به انجام تنظيماتي خاص در رابطه با آدرس دهي IP وجود نخواهد داشت . سرويس دهنده DHCP ، علاوه براختصاص اطلاعات پايه IP نظير : يک آدرس IP و Subnet mask ، قادر به ارائه ساير اطلاعات مربوط به پيکربندي پروتکل TCP/IP براي سرويس گيرندگان نيز مي باشد . آدرس Gateway پيش فرض ، سرويس دهنده DNS ، نمونه هائي در اين زمينه مي باشند.
DHCP ويندوز 2000 ( نسخه هاي سرويس دهنده ) با سرويس دهنده DNS)Domain Name System) ، در ارتباط خواهد بود. ويژگي فوق ، به يک سرويس دهنده DHCP اجازه مي دهد که با يک سرويس دهنده پوياي DNS ويندوز 2000 ( DDNS ) ، مرتبط و اطلاعات ضروري را با وي مبادله نمايد . سرويس دهنده DHCP ويندوز 2000 ، قادر به ارائه پوياي آدرس IP و Host name بصورت مستقيم براي يک سرويس دهنده DDNS است .
DHCP ، مسئوليت ارائه اطلاعات آدرس هاي IP سرويس گيرندگان را برعهده دارد . بمنظور اخذ اطلاعات آدرس دهي IP ، سرويس گيرنده مي بايست يک lease را از سرويس دهنده DHCP دريافت نمايد.زمانيکه سرويس دهنده DHCP ، اطلاعات آدرسي دهي IP را به يک سرويس گيرنده DHCP نسبت ( اختصاص) مي دهد ، سرويس گيرنده DHCP مالکيت آدرس IP را نخواهد داشت .در چنين حالتي ، سرويس دهنده DHCP همچنان مالکيت آدرس IP را بر عهده داشته و سرويس گيرنده اطلاعات فوق را اجاره و بصورت موقت و بر اساس يک بازه زماني در اختيار خواهد داشت . مي توان يک آدرس IP را بمنزله يک قطعه زمين در نظر گرفت که بصورت اجاره اي در اختيار سرويس گيرنده قرار گرفته و لازم است قبل از سررسيد مدت قرارداد! نسبت به تمديد آن اقدام گردد.در صورت عدم تمديد ، سرويس گيرنده قادر به حضور درشبکه نخواهد بود. دراين مقاله قصد نداريم به بررسي فرآيند اختصاص IP توسط سرويس دهنده به سرويس گيرنده پرداخته و مراحل چهارگانه ( Discover, Offer, Request, Acknowledgement ) را تشريح نمائيم !
DHCP ، يکي از استانداردهاي پروتکل TCP/IP بوده که باعث کاهش پيچيدگي و عمليات مديريتي در ارتباط با آدرس هاي IP سرويس گيرندگان در شبکه مي گردد . در اين راستا سرويس دهنده DHCP ، بصورت اتوماتيک عمليات اختصاص آدرس هاي IP و ساير اطلاعات مرتبط با TCP/IP را در اختيار کاربراني قرار مي دهد که امکان DHCP-client آنان فعال شده باشد . بصورت پيش فرض ، کامپيوترهائي که بر روي آنان ويندوز 2000 اجراء مي گردد ، سرويس گيرندگان DHCP-Enabled خواهند بود.  

با تشکر از شما