بـــــه بلنـــــدی ماه هـــــا و طـــــول ســــال هــــا نگــــاه نکــــــن .
وقتــــی کـــــه گذشــــــت ،
تـــــازه میفهمــــــی کـــــه چـــــه زود گذشــــــت !
وقتـــــی پشـــــت ســـــرت را نگـــــاه میکنـــــــی ،
فقـــــط دیـــــــروز را میبینــــــی . . .
و تمـــــام ســـــال هــــــای سپـــــری شـــــــده ،
در قالــــب دیــــــروز ، گذشتـــــه ای میشـــــود بـــــرای امــــــروزت . . .
و طــــــول عمــــــرِ تـــــو ، فقــــط فردایــــی اســــت کــــه هنــــوز نیامـــــده .
و تــــــو بـــــا کولـــــه بـــــار خاطــــره هایـــــت ،
شــــوق تـــــازه ی دیــــــدارش را داری . . .
و ایــــــن شـــــــوق هرگــــــز کهنـــــــه نمیشـــــــود !
پـــــس امروزهایـــــــت را بـــــا ندامـــــــت دیروزهایـــــــت تبــــــاه نکـــــن . . .
