چند سطر یادگاری

مینویسم..نه برای هیچ کسی...برای خودم
برای دلتنگی هایم...برای اینکه کمی سبک ترشوم...
من عاشق هیچکس نیستم...
.اینجاااا بجز خودم و رهگذرها خواننده ای ندارد...

» : «آرامش» وقتی به سراغت می آید که «تلاش» کرده باشی.
«ا» : «اعتماد به نفس» یک «سرمایه» است نه یک «کلمه»!
«ب» : برای «بهتر» شدن زندگی ات، «بهتر» فکر کن!
«پ» : چرک نویس های زندگی ات گاهی به «پاک نویس» احتیاج دارند!
«ت» : «تفاهم» درک کردن نیازهای طرف مقابل است نه دانستن نیازهای خود!
«ث» : «ثابت قدم بودن»، یکی از راه های «موفقیت» است.
«ج» : «جرأت» با داشتن «ترس» به وجود می آید.

معذرت میخوام فیثاغورس ....چرا که مادر من سخت ترین معادلات است!معذرت میخوام نیوتن ...چرا که مادر من راز جاذبه است!معذرت میخوام ادیسون ...چرا که مادر من اولین چراغ زندگی من است!معذرت میخوام افلاطون ...چرا که این مادر من است که شهر فاضله قلب من است!معذرت میخوام رومیو... چرا که همه راه ها به عشق مادر من ختم میشود...!معذرت میخوام ژولیت ...چرا که مادرم عشق من است !

مرا به کعبه چه حاجتطواف می کنم “مادری” را که برای لمس دستانش هموضو باید گرفت . . .

شناسنامه رو بیـــــ خیالـــــــــــــــ !

محلــــــ تولد منـــــــ ، آغوشــــــــــ گرمــــــ توستــــــــــ مـــ❤ــــادر …

ادعـــــــــای عشــــــــــق می کنیـــم
ولی فـــــــــــرامــــــــــ وش کــــــــــــرده ایــــم
رنـــــــــــــگ چشمــــان مادرمان را ...

مـــــادر یگانه داوری است
که بعد از خدا ؛
گناه ما هر چه که باشد
را می بخشــــــــــد....

" بـــابـــا "

بابا یعنی قشنگترین کلمه دنیا

که هیچ مترادفی نمیتونی براش پیدا کنی !

خدایا کفر نمی گویم ، پریشانم چه می خواهی تو از جانم ، مرابی آنکه خودخواهم اسیر زندگی کردی ، خداوندا تو مسئولی خداوندا تو تنهایی و من تنها ، تو یکتایی و بی همتا ، و لیکن من نه یکتایم ، نه بی همتا فقط تنهای تنهایم…

میروم شاید کمی حال شما بهتر شود ، میگذارم با خیالت روزگارم سرشود.

خدایــــا
میشه اون لحظه ی آخر که واسه همه هست (مرگ)
واسه ما پارتی بازی کنی !!
::
::
خـــدا حالا که فقط منمو تو و سمفونی باران ، چرا صـــدایـــم نمی زنی؟
به پاکی باران که شکـــی نیست؛
نکند خودم نا محـــرمم…؟

پدرم
من نبودم و تو بودی ،
بود شدم و تو تمام بودنت را به پایم ریختی ،
حالا سالهاست که با بودنت زندگی می کنم ،
هر روز، هر لحظه، هر آن و دم به دم هستی .
...
ببخش که گاهی آنقدر هستی که نمی بینمت ،
ببخش تمام نادانیها و نفهمی ها و کج فهمی هایم را،
اعتراض ها و درشتیهایم را ، و هر آنچه را که آزارت داد .
دستانت را می بوسم و پیشانیت را ،
که چراغ راه زندگیم بودی و هستی و خواهی بود ،
خاک پایت هستم تا هست و نیست هست .
به حرمت شرافتت می ایستم و تعظیم می کنم .

به خاطر دوست داشتنت خجالت نکش ؛ اونی باید خجالت بکشه ، که میدونه دوسش داری اما .... دوست داشتن "بلد" نیست ...

طوری نیست آدم واسه کسی که دوسش داره غرورشو از دست بده ، ولی فاجعه است که به خاطر غرورش کسی رو که دوست داره از دست بده.

چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه هات رو خیس کنه اما مجبور باشی بخندی تا نفهمه هنوزم دوسش داری...!