«جرج فريد‌من در جايي مي‌گفت كه قرن اخير، قرن امريكاست. امريكا با تخريب فرهنگ ملل مختلف سعي در يكدست كردن جامعه دارد. سينماي مقاومت مي‌تواند برهم زننده اين هدف و آرزوي امريكا باشد.» اين جمله را محمدتقي فهيم در مراسم رونمايي از پوسترهاي سيزدهمين دوره جشنواره مقاومت گفته است.
غربي‌ها و امريكايي‌ها و در بالادست آنها يهوديان صهيونيست، با در دست گرفتن ابزارهاي رسانه‌اي و انحصار توليدات جذاب و تأثيرگذار سينمايي، سعي كرده‌اند تا به امروز تمامي اتفاقات و تغييرات صورت گرفته در سطح جهان بالاخص منطقه غرب آسيا(خاورميانه) را با كمك رسانه و مديا(تعريف غرب از سينما) به شكلي تئوريزه، طراحي و كاناليزه كنند كه مطلقاً تأمين‌كننده منافع آنها باشد. اما با گسترش فرهنگ مقاومت به پرچمداري و رهبري كشورمان در منطقه و جهان و داشتن مدعاي تكريم ارزش‌هاي الهي و انسان‌ها كه همراستا و منبعث از فطرت دروني و الهي بشر است، نشانه‌هاي افول ترك تازي تفكر ليبراليستي، ماترياليستي و اومانيستي به صورت ملموس و عيني و نه تحليلي و مفروض، قابل احصا و رصد است.
جشنواره مقاومت كه اين روزها در دوران 13 سالگي‌اش است پس از فراز و فرودهاي زياد، پتانسيل و توانايي اين را دارد كه با وسيع‌تر كردن گستره نمايشي و اكران فيلم‌هايي با محوريت و موضوعيت مقاومت، نقش تاريخ ساز خودش را در مسير عبور از اين «پيچ تاريخي» به منصه ظهور بگذارد. اين مهم در صورت اجرايي شدن نه تنها به عمق استراتژيك خود جشنواره وسعت بيشتري خواهد داد بلكه اين امكان را در اختيار ديگر اقوام و ملل دور و نزديك به كشورمان كه داراي اشتراكات ديني، فرهنگي يا تاريخي با ما هستند، خواهد گذاشت كه از طريق مديوم سينما بتوانند تازه‌ترين توليدات اين حوزه تفكري را مشاهده كنند. جشنواره مقاومت اين ظرفيت و توانايي بالقوه را دارد كه بتواند ضمن تحدي و به چالش كشيدن تفكرات و منويات فرهنگ ليبراليستي غربي، محتوا و ترجمان تازه‌تر و البته قابل اجرايي كه در مواجهه جمهوري اسلامي با دنياي غرب امتحانش را پس داده است به عنوان يك فرهنگ غني و قوي براي جايگزيني نگاه مادي گرايانه غربي در حوزه‌هاي فرهنگي و اعتقادي معرفي و در دسترس ملت‌ها قرار بدهد.
بحث گرفتن مجوز اكران آثار منتخب جشنواره مقاومت در كشورهاي دور و نزديك با جغرافياي تعريف شده فوق‌الاشاره، هر چند يكي از معضلات اصلي برگزار‌كنندگان اين جشنواره است اما اين عزيزان نيز قطعاً خودشان به حلاوت انتقال فرهنگ مقاومت كه منادي و پرچمدار آن در جهان و منطقه كشورمان است، پس از تحمل مشقت و صعوبت كارهاي اجرايي لازمه براي اين ايفاي نقش مهم اذعان دارند. نكته ديگر اينكه با توجه به اينكه در عرصه سينما و توليدات سينمايي ايران در كنار تعداد معدود كشورهاي ديگري حرف‌هايي براي گفتن دارند لازم است كه ضمن تقويت سينماي وطني در حوزه مقاومت شرايط و زمينه‌هاي مساعد براي حضور فيلم‌هاي قوي و قابل دفاع از ديگر كشورها را نيز مهيا كرد. چه اينكه با متنوع‌شدن ديدگاه‌ها و انگاره‌هاي متعدد در زمينه مبحث فرهنگ مقاومت و هم‌افزايي و تشريك مساعي با نخبگان و هنرمندان ديگر كشورها قطعاً در راه انتقال مفاهيم و مظاهر فرهنگ مقاومت موفق‌تر و قوي‌تر عمل خواهد شد.
