آب طلا و آهن ترس را برطرف نمي کند

جام جم آنلاين: دادن آب طلا یا آهن هیچ کمکی به رفع ترس نمی کند و باعث انتقال میکرب های مختلف می شود. مشاهده می شود که برخی مادران و یا مادربزرگ ها به محض این که کودک با صحنه یا حادثه ای روبه رو شود، اقدام به فرو کردن طلای خود در آب و خوراندن این آب به کودک می کنند. و به اصطلاح می گویند: «بخور تا آب ، ترست را بریزد». پیش از هر چیز باید ترس و اضطراب را دانست ؛ ترس ، اضطراب ناشی از خطری واقعی و هوشیارانه است ، که می تواند امنیت جسمی خود و دیگران را به مخاطره اندازد. اضطراب ، احساس دلواپسی به علت انتظار خطری است که ممکن است درونی یا بیرونی باشد و عبارت از احساس دلشوره ناخوشایند و مبهمی که اغلب علایم تحریک سیستم عصبی خودکار با آن همراه است . به طور کلی در قیاس با ترس ، اضطراب واکنش در برابر خطری درونی است ؛ بنابراین در بیشتر موارد انسان دچار اضطراب می شود نه ترس ؛ که اغلب باعث افزایش کارآیی شخصی برای تطابق با مشکلات آنی و قریب الوقوع می شود و می تواند با علایم فیزیولوژیک مانند احساس تپش قلب ، تعریق ، وجود حالت ترس یا عصبانیت ، احساس لرز و گزگز اندام ها، بی قراری ، اتساع مردمک ، افزایش فشار خون ، سرگیجه ، سبکی سر، اسهال ، دل به هم خوردگی ، تکرر و احساس فوریت ادرار همراه باشد. به هر حال ، اضطراب می تواند علل مختلفی داشته باشد؛ به طور مثال ناشی از یک بیماری طبی ، مواد (مانند موادمخدر) و تنهایی ، یا به دنبال ضربه (PTSD)باشد، علت آن هر چه باشد، با توجه به مطالب یاد شده و مکانیسم خاص ، در مواقعی که احساس می شود نیاز به انجام اقدامی برای کاهش اضطراب یا ترس وجود دارد، باید برای درمان و مشاوره ، به پزشک مراجعه شود. قابل توجه این که حمایت و تشویق بیمار به شرح و آموزش و روشهایی برای کنار آمدن با مشکلات ، بسیار مفید و کمک کننده خواهد بود و خوراندن آب طلا یا آهن و امثال آن جز انتقال میکرب های موجود بر روی این وسایل و به دنبال آن ابتلا به بیماری های مختلف فایده ای نخواهد داشت . همچنین برخلاف عقیده برخی مردم مبنی بر این که مصرف داروهای روانی باعث وابستگی به آن و شدیدتر شدن بیماری می شود و یا این که هر کس به روانپزشک مراجعه کند، دیوانه است ؛ بیمار روانی نیز مانند بیمار جسمی باید به پزشک متخصص مراجعه کند. در حال حاضر، شاهد اختلال های روانی روزافزونی متعاقب پیشرفت های بشری و شهرنشینی و صنعتی شدن و تاثیر متقابل محیط و انسان هستیم و بسیاری از بیمارانی که به پزشک مراجعه می کنند در حقیقت ، مشکل روانی دارند که با شکایات جسمی ظاهر شده است . در کل ، حوزه کاری روانپزشکان بسیار وسیع و متفاوت است و می تواند از یک افسردگی ، اضطراب ، سوئ مصرف و اعتیاد به مواد مختلف ، بدبینی تا مشکلات جدی تر مانند اسکیزوفرنی متفاوت باشد. در واقع روانپزشک در صحبت همگون سازی یا جذب و تحلیل و تطابق فرد با محیط اطراف خود تلاش می کند و با توجه به اهمیت سلامت روانی در تامین سلامت جسمی شخص ، باید بمحض مشاهده هرگونه انحراف از سلامت روانی ، به روانپزشک مراجعه شود. در صورت مراجعه نکردن به روانپزشک و بررسی نشدن مشکل ، مانند سایر مشکلات و مسائل پزشکی ، بیماری پیشرفت می کند و در مراحل انتهایی کشف خواهد شد، که این خود می تواند منجر به خودکشی گردد. همان گونه که گاهی جسم انسان بیمار می شود و نیاز به درمان پیدا می کند، ممکن است روان انسان نیز مبتلا به اختلال ها و بیماری های مختلفی شود که با مراجعه به روانپزشک و درمان صحیح ، بهبود می یابد و نباید از این لحاظ جامعه ، میان بیماری روانی و جسمی نیز بین روانپزشک و سایر متخصصان پزشکی ، تفاوتی قائل باشد.