آب درماني

آب درماني(هيدروپاتي) يعني درمان امراض به وسيله آب. از زماني که به ياد مي آيد، هم قبايل بدوي و هم ملل متمدن آب را براي درمان به کار مي گرفتند. حتي حيوانات وحشي و اهلي دريافته اند، زماني که بيمار مي شوند، بايد آب بياشامند. 

مصرف صحيح آب نه تنها تندرستي ما را حفظ مي کند، بلکه در صورت از دست رفتن تندرستي يا بروز اختلال در آن از طريق پاکسازي مواد زايد از بدن، آن را باز مي گرداند. 

* طبقه بندي آب از نظر درجه حرارت: 
1) آب خنك تر از دماي بدن (37 درجه)، اثر برانگيزنده، خنک کننده و محرک دارد.

2) آب گرم تر از بدن، تقويت کننده، نيرو بخش و قدرت آفرين است.

3) آبي که داغ است آرامش به وجود مي آورد و دردها را مرتفع مي سازد، ولي ايجاد خستگي مفرط مي نمايد.

4) آبي که اندکي از درجه حرارت بدن پايين تر است، يعني آب ولرم (27 تا 32 درجه) يا آب نه سرد و نه گرم (32 تا 35 درجه) هميشه سودمند است و براي مصارف عمومي مناسب است. 

* چار چوب نظري آب درماني
نظريه اساسي و اصول هيدروپاتي را مي توان به قرار زير تشريح کرد:

ناخالصي هاي بدن، علت تمام بيماري هاست.

درد، آواي طبيعت است که به مغز هشدار مي دهد که پناهگاه عضو، مورد تهاجم دشمن قرار گرفته است و براي دفع ميهمان ناخوانده ياري مي طلبد.

داروهاي شيميايي زهرآگين در چنين مواردي صرفا بيماري را کنترل مي کنند، ولي نمي توانند علت را مرتفع سازند. اين داروها متعاقبا صدمات شديد تري عارض مي کنند.

طبيعت درمان دهنده بزرگي است. بنابراين تمهيدات ما در گرو همکاري با طبيعت، در پاکسازي زوايد از طريق مصرف داخلي و خارجي آب است که سالم ترين، مطمئن ترين و بي آزارترين پاک کننده است.

بدن انسان سالم بيش از 60 درصد آب دارد که درجه حرارت آن 37 درجه سانتي گراد است. بدن روزانه مقداري آب از طريق پوست، شش ها، کليه ها و روده ها دفع مي کند و براي اينکه در تندرستي باقي بماند، بايد مقداري آب خالص را از راه غذا و آشاميدني به بدن برسانيم.

براي آنکه تندرستي را حفظ کنيم، هميشه بايد غريزه طبيعي را به منزله راهنما قرار دهيم.

علت اوليه تمام بيماري ها، باقي ماندن مواد مرضي در سيستم بدني است. باکتري ها ازاين مواد زايد تغذيه مي کنند. هيچ گونه باکتري در خون خالص اکسيژن دار و در مکاني که اين مواد زايد يافت نمي شوند، نمي تواند رشد کند.

بيماري هاي مزمن در اثر تجمع اين مواد مرضي در بعضي از مناطق بدن که بنا به دلايلي ضعيف تر از بقيه اعضا در دفع مواد زايد است، مانند ريه، کبد یا کليه به وجود مي آيند که اين مواد زايد سبب تضعيف و تخريب عضو گرفتار مي شوند.

تمهيدات ما در علاج بيماري حاد يا مزمن بايد کمک به طبيعت در خروج اين مواد زايد از بدن باشد که عملکرد اعضا را مختل مي کند و اين کار نبايد با سموم يا تزريق مواد بيگانه در سيستم باشد که حالت بيماري را مشکل تر مي سازد، پس آنگاه طبيعت با ناخالصي ها مي ستيزد و موادي که براي بدن لازم نيست از بدن دفع مي کند.

* ما به وسيله ي آب مي توانيم ...

1) هضم غذا را در بدن خود بهبود بخشيم.

2) اجابت مزاج خود را فعال سازيم.

3) جريان ادرار را منظم کنيم.

4) پوست را پاک کنيم و منافذ را براي تعريق باز نگه داريم.

5) تعريق را کم کنيم، وقتي که بيشتر از حد باشد.

6) خواب طبيعي و سالم داشته باشيم.

7) درجه حرارت را به هنگام تب کم کنيم.

8) درجه حرارت را در شرايط لرز زياد کنيم.

9) جريان خون را تسريع نماييم.

10) التهاب و احتقان را در هر جاي بدن کاهش دهيم.

11) از چرکي شدن هر قسمت ملتهب جلوگيري کنيم.

12) در هنگام بيماري تشنگي را مرتفع سازيم.

13) تمام ضايعات از قبيل زخم، بريدگي، سقوط، شکستگي ها، سوختگي ها و ... را ترميم کنيم.

14) درد را به شيوه اي طبيعي، بدون داشتن اثرات ناگوار شايع داروهاي سمي آرام کنيم.

15) به طبيعت در ريشه کن ساختن ناخالصي ها، سموم و ... از بدن کمک برسانيم.

16) آسيب هاي کبد، يرقان، سنگ صفرا، يبوست، قولنج، کهير، چاقي و بيماري هاي تحليل برنده را شفا بخشيم.

17) اختلال در آشاميدن، تپش قلب، روماتيسم، نقرس، ضعف جنسي و ... را بهبود نماييم.

18) بيماري هايي از قبيل گال، کورک و دمل، کيست سرطان، زخم هاي خورنده، خنازير، لوپوس، سل، جذام و ... را التيام دهيم.

19) از افراد ضعيف و خسته مراقبت کنيم و آنها را با طراوت و سرپا نگه داريم.

* موارد احتياط

آب هاي خنک تر را براي مدت زمان كوتاه تري بايد به کار برد. 
وقتي که بدن خشک مي شود، نبايد آب سرد را به مصرف داخلي رساند. 
در کم خوني ها، درجه حرارت پايين، سيانوز و در خلال عادات ماهانه در افراد حساس، آب درماني توصيه نمي شود.
آب گرم را نبايد در افراد ناتوان که احساس کوفتگي مي کنند، يا مستعد غش و ضعف هستند، يا آنهايي که مستعد گرمازدگي مي باشند و يا در سکته به مصارف داخلي و خارجي بدن رساند.
آب ولرم، نه سرد و نه گرم، در درمان اغلب بيماري ها موثر است، به شرط آنکه توسط پزشکي مجرب در زمينه ي آب درماني تجويز شده باشد. 
آب داراي مواد معدني اوليه و ناخالصي يا آغشته به راديوم و ... را نبايد براي مصارف آشاميدني به کار برد. 

http://fa.parsiteb.com/

آب درمانی Hydrotherapy روشی درمانی است که در فیزیوتراپی و کاردرمانی از آن استفاده میشود. هدف از آب درمانی کاهش درد بیمار و افزایش دامنه حرکات مفاصل و قدرت اندام با استفاده از آب است.

تاثیر آب درمانی در درمان بیماری های اندام با چند مکانیسم صورت میگیرد:

کاهش درد

در آب درمانی معمولا از آب گرم استفاده میشود. گرمای آب موجب افزایش جریان خون در پوست و عضلات شده و تنش داخلی عضلات را کم میکند. درد اندام ها به هر علتی باشد معمولا در گرما کمتر میشود. بنابراین استفاده از آب گرم موجب کاهش دردهای عضلانی، مفصلی و استخوانی میشود. البته این تاثیر گرما دائمی نبوده و معمولا بعد از مدتی که حرارت اندام مجددا به حالت اول برمیگردد درد مجددا احساس میشود. آب گرم را میتوان بصورت دوش آب گرم، وان آب گرم و یا استخرهای آب گرم در مجاورت اندام قرار داده و از گرمای آن استفاده کرد.

استفاده از آب گرم برای کاهش دردهای اندام سابقه قدیمی دارد. از صدها یا شاید هزاران سال قبل آب گرم های معدنی محلی برای مراجعه بیماران برای کاهش دردهایشان بوده است.

از آب گرم میتوان برای کاهش دردهای اندام در بسیاری از بیماری ها مانند آرتروز و انواع روماتیسم ها استفاده کرد.

انجام بهتر حرکات کششی

یکی از مهمترین مراحل درمان مشکلات استخوان ها، مفاصل و دیگر بافت های اندام استفاده از فیزیوتراپی است و مهمترین اقدام فیزیوتراپ کمک به افزایش دامنه حرکات مفاصل و افزایش قدرت عضلات آن است. انجام این مهم با استفاده از نرمش های خاصی صورت میگیرد. دسته ای از این نرمش ها که برای افزایش دامنه حرکتی مفاصل کاربرد دارند حرکات کششی هستند.

حرکات کششی که در فیزیوتراپی برای بهتر کردن دامنه حرکتی مفصل و کاهش خشکی آنها انجام میشود ممکن است دردناک باشد. وقتی این حرکات در آب گرم انجام شوند تحمل بیمار بیشتر شده و احساس درد ناشی از حرکت مفصل کم میشود. در این حالت میتوان مفاصل بیمار را بیشتر و بهتر حرکت داده و نتیجه آن افزایش سریعتر و بهتر دامنه حرکتی مفصل  است.

تقویت عضلات

وقتی بدن در آب غوطه ور میشود (مانند استخرهای آب) وزن بدن کاهش میابد. بعضی بیماران به علت مشکل مفصل و درد ناشی از آن نمیتوانند به راحتی راه بروند. در آب وزن بیمار کم شده و در نتیجه فشار کمتری به مفاصل اندام تحتانی وارد میشود. وقتی مفصل وزن کمتری را تحمل کند بهتر میتواند حرکت کند و حرکات نرمشی و تقویتی را انجام دهد.

کمک دیگر آب مقاومت آن در مقابل حرکت اندام است. وقتی فرد در آب غوطه ور شده و سعی میکند اندام خود را حرکت دهد مقاومت آب را در مقابل حرکت اندام حس میکند. این مقاومت مفید است. مقاومت در مقابل حرکت اندام میتواند به تقویت بیشتر عضلات آن کمک کند. درست مانند کسی که برای تقویت بیشتر عضلات خود از وزنه استفاده میکند. با این تفاوت که مقاومت آب 

در بسیاری از بیماری های سیستم حرکتی تقویت عضلات اندام میتواند درد بیمار را تا حدود زیادی از بین ببرد. بطور مثال در کمردرد تقویت عضلات ستون مهره و شکم و در بسیاری از دردهای زانو تقویت عضلات چهارسر ران میتواند درد بیمار را بطر محسوسی کاهش دهد. انجام حرکات نرمشی تحت نظر فیزیوتراپ در آب میتواند به این امر مهم کمک فراوانی بکند. 

http://www.iranorthoped.ir/