0

غزل شماره ۴۳۴: ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی

 
salma57
salma57
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : بهمن 1391 
تعداد پست ها : 35499
محل سکونت : گیلان

غزل شماره ۴۳۴: ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی

ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی

وان گه برو که رستی از نیستی و هستی

گر جان به تن ببینی مشغول کار او شو

هر قبله‌ای که بینی بهتر ز خودپرستی

با ضعف و ناتوانی همچون نسیم خوش باش

بیماری اندر این ره بهتر ز تندرستی

در مذهب طریقت خامی نشان کفر است

آری طریق دولت چالاکی است و چستی

تا فضل و عقل بینی بی‌معرفت نشینی

یک نکته‌ات بگویم خود را مبین که رستی

در آستان جانان از آسمان میندیش

کز اوج سربلندی افتی به خاک پستی

خار ار چه جان بکاهد گل عذر آن بخواهد

سهل است تلخی می در جنب ذوق مستی

صوفی پیاله پیما حافظ قرابه پرهیز

ای کوته آستینان تا کی درازدستی

 

 

یک شنبه 9 شهریور 1393  9:47 AM
تشکرات از این پست
hadis162
hadis162
کاربر برنزی
تاریخ عضویت : فروردین 1393 
تعداد پست ها : 658

پاسخ به:غزل شماره ۴۳۴: ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی

۴۳۴. ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی 
• زمان : 01:18 
با صدای استاد موسوی گرمارودی

 

 

 

 

دریافت فایل 
http://rasekhoon.net/media/download/330037/۴۳۴-ای-دل-مباش-یک-دم-خالی-ز-عشق-و-مستی/

 

پنج شنبه 28 اسفند 1393  7:37 AM
تشکرات از این پست
salma57
salma57
salma57
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : بهمن 1391 
تعداد پست ها : 35499
محل سکونت : گیلان

پاسخ به:غزل شماره ۴۳۴: ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی

 ١ -اى دل،يك دم از عشق و مستى خالى مباش؛آنگاه،آسوده خاطر برو؛زيرا كه از دغدغه‌ى‌هستى و نيستى رها شده‌اى!
 ٢ -تا زمانى كه جان بر تن دارى مشغول كار عشق او باش؛هر قبله‌اى را بپرستى از خود پرستى‌ بهتر است!
 ٣ -با وجود ضعف و ناتوانى،مانند نسيم خوش باش؛زيرا كه در راه عشق،بيمارى بهتر از تن‌درستى است. 
۴ -در مذهب سير و سلوك،خامى و ناپختگى نشانه‌ى كفر ورزيدن است.آرى لازمه‌ى راه‌ نيك‌بختى،چابكى و فرزى است.
 ۵ -تا زمانى كه فضل و عقل خود را مى‌بينى و فريفته‌ى آن مى‌شوى،اهل معرفت نخواهى بود؛ يك نكته با تو مى‌گويم:خودبين مباش؛به يقين رستگار مى‌شوى.
 ۶ -در آستان جانان،حتى از آسمان مترس؛وگرنه از اوج سربلندى به خاك پستى و مذلت‌ مى‌افتى.[يعنى اگر به آستان جانان رسيدى،به والاترين مقام رسيده‌اى و بنابراين از هيچ چيز حتى ازآسمان هم مترس!]
 ٧ -اگرچه خار موجب رنج و كاهش جان است،گل به جاى او پوزش مى‌خواهد.بنابراين تحمل‌ تلخى شراب در كنار لذت ناشى از مستى،آسان است.
8-صوفى شراب مى‌نوشد و حافظ از شيشه‌ى شراب مى‌پرهيزد.اى صوفيان كوتاه آستين تا كى‌ مى‌خواهيد دراز دستى و از حد خود تجاوز كنيد؟
****
دیوان حافظ بر اساس نسخه قزوینی و خانلری

در زندگی بکوشلباس صبر بر تن بپوشبا دانایان بجوشعزت نفس را به هیچ قیمتی مفروش

چهارشنبه 31 تیر 1394  7:47 PM
تشکرات از این پست
salma57
salma57
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : بهمن 1391 
تعداد پست ها : 35499
محل سکونت : گیلان

پاسخ به:غزل شماره ۴۳۴: ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی

توضیحات :
معنی بیت ۱( ای دل ی لحظه خالی از عشق مباش و خود را از حالت بیخودی و مستی معرفت حق فارغ مساز زیرا زمانی که این راه رابپیمایی از بند هست و نیست و تعلقات حقیقتاً رهایی خواهی یافت )

معنی بیت ۲( همانا تا جان در پیکرت است عاشق باش زیرا به هر جانب روی بیاوری از غرور بهتر است )

معنی بیت ۳( در پیمودن راه حق با وجود سستی و اندکی نیرو ناراحت مباش زیرا در این راه افتان و خیزان رفتن بهتر ا ز تن پروران است ۹

معنی بیت ۴( در آیین درویشی ناپختگی عالمت ناسپاسی است آری راه رسیدن به سعادت ابدی د رکوشیدن و چالاک بود ن است )

معنی بیت ۵( مادامی که عقل و فضیلت سبب غرور توست بی معرفت از عشق میمانی یک سخن لطیف به تو می گویم اگر ا زعرور صرف نظر کنی رستگار می شوی )

معنی بیت ۶ در پیشگاه با عظمت معشوق اگر مقامت به آسمان هم بسد توجهی مکن زیرا با این فکر می توانی از اوج سرافرازی به خاک خواری سقوط کنی پس باید در برابر او کاملاً مطیع محض باشی )

معنی بیت ۷( اگر چه نیش خار سخت است اما رنگ و بوی گل از زحمت خار کم می کند آری تحمل مزه تلخ شراب در قیاس با خوشی آن دشوار نیست ) قرابه ( شیشه بزرگ ) کوته آستینان ( صوفیانی که برای طهارت ظاهراً جامه آستین را کوتاه می کنند و منظور صوفیان ریا کار زاهد نما )

در زندگی بکوشلباس صبر بر تن بپوشبا دانایان بجوشعزت نفس را به هیچ قیمتی مفروش

چهارشنبه 31 تیر 1394  7:48 PM
تشکرات از این پست
salma57
salma57
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : بهمن 1391 
تعداد پست ها : 35499
محل سکونت : گیلان

تعبیر غزل شماره ۴۳۴: ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی

تعبیر :

غافل از عشق و محبت به اطرافیان شده اید آنقدر مشغول خودتان گشته اید که قبله تان خودپرستی و غرور شده است و فقط خودتان را می بینید. بدون عشق بودن یعنی از خدا دور شدن یعنی بی معرفت بودن و سقوط کردن. اگر می خواهید حاجتتان روا شود توبه کنید و به محبت و عشق بپردازید.

در زندگی بکوشلباس صبر بر تن بپوشبا دانایان بجوشعزت نفس را به هیچ قیمتی مفروش

چهارشنبه 31 تیر 1394  7:49 PM
تشکرات از این پست
دسترسی سریع به انجمن ها