توضيحات :
معني بيت 1( بهر و گل شادي افزا شد و توبه اي را كه مستان براي نوشيدن باده رده بودند شكستند پس به شادكامي چهره گل غم را از دل ريشه كن و جدا كن )
هواداري ( هواخواهي = از شدت شوق ) زخود برون شد (ازحالت غنچه بودن خارج شد ) طريق صدق ( راه و روش راستي )
مفهوم بيت 3( صفاي باطن اگر مي خواهي از آب صاف طلب كن ه ظاهر و باطن آن يكي است و اگر مي خواهي آزاده عالم باشي مانند ردخت سروفاقد تعلقات و ميوه باش )
معني بيت 4( ا زهنرنمايي باد صبا و از دستبرد او به اطراف گل نگاه ن كه گيسوان آنرا پرچين كرده است و به روي سمن پيچ و تاب گيسوي سنبل رانظاره كن )
معني بيت 5( غنچه مانند عروسي از سراپرده با اقبال نيكو خارج شد و ظاهر گرديد و بي پروا دل و دين مار ابا چهره زيبايش مي ربايد )
صفير ( صدا بانگ ) شوريده( عاشق ) نقير ( فرياد ) هزار ( بلبل ) بيت ( خانه ) حزين ( اندوه ) بيت حزن ( در اينجا زمستان )
معني بيت 7( اي حافظ خبر قصه دوران را با آواز مطرب و به فتواي پير صاحب فن و پير مغان از جام باده بخواه )