آبار علی نخلستانی در جنوب مدینه و محل میقات مردم مدینه برای تشرف به حج است. اگرچه در انتساب این منطقه نظرات مختلفی وجود دارد اما به هر حال به نظر می‌رسد انتساب آن به حضرت علی (علیه السلام) مستندات بیشتری دارد.
آبار و اَبیار جمع بِئْر به معنای چاه‌ها است. جمع قِله آن أبؤُر و آبُر است. نیز البؤُره به معنای گودال است. آبارعلی در اصطلاح نام منطقه‌ای است در ۷ یا ۹ کیلومتری (۶ یا ۷ میلی) جنوب شهر مدینه، در وادی عقیق و دامنه غربی کوه عیر که نزدیک ذوالحلیفه و در راه مکه قرار دارد و دارای چاه‌های آب و نخلستان‌های فراوان است. این مکان اکنون میان دو راه جای دارد:
۱. راه قدیم مدینه به مکه که از باب عنبریه خارج می‌شد و از کنار راه آهن حجاز به شام می‌گذشت و به سمت مکه می‌رفت.
۲. بزرگراه جدید مدینه به مکه که از میدان مسجد قبا جدا می‌شود. در تابلو مکان‌نما نیز نام آبارعلی و ذوالحُلَیفه و مسجد شجره کنار هم آمده‌اند. نام معروف امروزی آن آبارعلی است.
