0

غزل شماره ۲۸۲: ببرد از من قرار و طاقت و هوش

 
salma57
salma57
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : بهمن 1391 
تعداد پست ها : 35499
محل سکونت : گیلان

غزل شماره ۲۸۲: ببرد از من قرار و طاقت و هوش

ببرد از من قرار و طاقت و هوش

بت سنگین دل سیمین بناگوش

نگاری چابکی شنگی کلهدار

ظریفی مه وشی ترکی قباپوش

ز تاب آتش سودای عشقش

به سان دیگ دایم می‌زنم جوش

چو پیراهن شوم آسوده خاطر

گرش همچون قبا گیرم در آغوش

اگر پوسیده گردد استخوانم

نگردد مهرت از جانم فراموش

دل و دینم دل و دینم ببرده‌ست

بر و دوشش بر و دوشش بر و دوش

دوای تو دوای توست حافظ

لب نوشش لب نوشش لب نوش

 

 

سه شنبه 28 مرداد 1393  11:22 AM
تشکرات از این پست
hadis162
hadis162
کاربر برنزی
تاریخ عضویت : فروردین 1393 
تعداد پست ها : 658

پاسخ به:غزل شماره ۲۸۲: ببرد از من قرار و طاقت و هوش

۲۸۲. ببرد از من قرار و طاقت و هوش 
• زمان : 00:54 
با صدای استاد موسوی گرمارودی

 

 

 

 

دریافت فایل 
http://rasekhoon.net/media/download/330816/۲۸۲-ببرد-از-من-قرار-و-طاقت-و-هوش/

 

پنج شنبه 21 اسفند 1393  11:29 AM
تشکرات از این پست
salma57
salma57
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : بهمن 1391 
تعداد پست ها : 35499
محل سکونت : گیلان

شرح غزل شماره ۲۸۲: ببرد از من قرار و طاقت و هوش

 ١ -معشوق زيباروى سنگ دل كه بناگوشش،مانند نقره سپيد است،آرام و قرار و هوش و توان مرااز من ربوده است؛
 ٢ -دلبر زيباى چالاك و شادى كه صاحب شكوه و حشمت،و يار شوخ طبع و ماهرو و زيبايى كه‌
قبا پوشيده است.[كله‌دار،يعنى صاحب كلاه،مجازا داراى شكوه و جلال.]
 ٣ -دلبرى كه از سوز آتش جنون عشق او،مانند ديگى(بر روى آتش)پيوسته در جوشم.
4 – اگر مانند قبا او را در آغوش بگيرم،همانند پيراهنى كه او بر تن دارد،آسوده خاطر خواهم شد.
[از آن رو پيراهن يار را آسوده خاطر ناميده،كه يار در درون آن-و گويى در آغوش آن-است.]
 ۵ -حتى اگر استخوان‌هايم بپوسد،مهر تو از دلم بيرون نخواهد رفت.
6 -اندام زيباى يار،دل و دينم را ربوده است!
 ٧ -اى حافظ دواى درد تو،فقط لب شيرين اوست![تكرار برو دوش،دل و دين،دواى تو و لب‌نوش،همه،براى تأكيد است.]
****
دیوان حافظ بر اساس نسخه قزوینی و خانلری

 
 

در زندگی بکوشلباس صبر بر تن بپوشبا دانایان بجوشعزت نفس را به هیچ قیمتی مفروش

پنج شنبه 18 تیر 1394  2:21 PM
تشکرات از این پست
salma57
salma57
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : بهمن 1391 
تعداد پست ها : 35499
محل سکونت : گیلان

تعبیر غزل شماره ۲۸۲: ببرد از من قرار و طاقت و هوش

تعبیر :

برای دیدن یار هوش و حواس خودتان را از دست داده اید اما مطمئن نیستید که او هم مثل شما هست یا نه و تمام فکر و اندیشه و قلب تان تسخیر او شده و دست از زندگی روزمره کشیده اید. عشق تان بسیار عمیق و پاک است، کمی صبر کنید خداوند داروی درد شما را می داند و اوست که درمانگر است.

در زندگی بکوشلباس صبر بر تن بپوشبا دانایان بجوشعزت نفس را به هیچ قیمتی مفروش

پنج شنبه 18 تیر 1394  2:23 PM
تشکرات از این پست
دسترسی سریع به انجمن ها