بسمه تعالی

از خاکِ خودت محافظت کن، غزّه 

از این‌همه گل مراقبت کن، غزّه

تا لحظۀ زیبای شکفتن در خون 

با جان و تنت مقاومت کن، غزّه

.:: مقدمه ::.

ضمن عرض سلآم خدمت تمامی دوستان 

مبحث 60 طرح صالحین راسخون در مورد غزه است. همان جایی که از یک ماه پیش ، اسرائیل جنایت کار زنان و کودکان را زیر بمباران خود گرفته و همچنان می کشد...

پیشاپیش از حسن توجه و حضور و مشارکت شما در این مبحث تشکر می کنیم. ممنون میشویم مطالب تولیدی و گلچین شده و ابتکاری خود را در قالب موارد زیر ارسال نمایید :

ای حماس، جهاد ، فتح
کودکی شیر نیوشیده می میرد و خون شیر مرگش می شود.
و قبر گهواره همیشگی اش
می فهمید
آی آل سعود، آل فیصل، آل مکتوم
مبارکان نا مبارک
کودکی شیر نیوشیده می میرد و خون شیر مرگش می شود
می فهمید
جای تان گرم است
می توانید بخوابید

آی سازمان بی ملل، شورای ضد امنیت
آی آلت دست حکومت های غاصب
کودکی شیر نیوشیده می میرد و خون شیر مرگش می شود
می فهمید
کاغذهای قطعنامه ها تان تمام شده است.
یا که می ترسید از کودکان شیر نخورده امروز شما را فردا سنگ نثار کنند
 

غزه در آتش و خون است خدایا مددی
شهر در دست جنون است خدایا مددی
آسمان تیره ز دود است و زمین مات ز درد
حال خورشید نگون است خدایا مددی
مرده در خاطره ها عشق، محبت، ایمان
کینه و بغض فزون است خدایا مددی
آنکه دم می زند از دین تو و مکتب تو
در صف دشمن دون است خدایا مددی
بر لبش ذکر تو و بر دلش آهنگ نفاق
همره خصم زبون است خدایا مددی
قلب مردان تمدن همه سخت است چو سنگ
وز ره مهر برون است خدایا مددی
پر ز خون است دل کرب و بلایی صفتان
غزه در آتش و خون است خدایا مددی

حسین عرشی از کاشان

روز واقعه است

گویی کربلاست

سنگ ها می نالند

قلب ها سنگی می خندد عاجزانه

جام های ر نگین سحر کرد وجدان

غزه شد کربلا و حکایت دوباره نینوا

تیرها می بارند

گویی علی اصغر را می جویند

اشک اشک کودکان غرق کرد عطش را

صبر صبر شد قامت خیمه های سوخته

غزه علمدار و سپه داری از جنس قمر و خورشید می طلبد ز کربلا

نوای هل من ناس ینصرنی می رسد زهر کوی

فلسطینم نمادم پایداریست/تمام شهرتم در استواریست

 
فلسطینم نمادم خون وسنگ است/سکوت دوستان بدتر ز جنگ است

 
کسی سرهای طفلان را ندیده؟/کسی غزه . بمب باران را ندیده؟

 
اگر کربو بلا خواهی ببینی/اگر رنجو بلا خواهی ببینی

 
به سوی غزه راهی شو شبانه/خودت بینی هزاران جسم پاره

 
خدا وحشی صفتها هار هستند/فلسطین را به توپو تانک بستند

 
کجایید؟ ما بشر هستیم عالم/گرفتند خاکو جان ما باهم

 
چرا تنها ترین در این جهانیم؟/فقط درخاک وخون باید بمانیم؟

 
کسی اصلا صدایش در نیامد/حقوق بشری حتی نیامد

 
گمانم لرزه می آید به غزه/صدای ناله می آید ز غزه

 
صدای توپو خمپاره فراوان/میان غزه می آید شتابان

 
ز یک سو. زجه طفلی رسد گوش/بره  گهواره مادر رفته از هوش

 
از آن سو خنده ظالم به طفلان/میان شعله آتش دهند جان

 
خداوندا ترحم  بر یتیمان/به خاک و خون نشستیم دربیابان

خدایا قدس ما آزاد گردان/دل ما بی پناهان شاد گردان

شاخه گلی برای تو (نامه ای برای اسماعیل هنیه)

می گویند : عید آمده است
گذرگاه بسته است
از دنیای شاعران،
شاخه گلی برای تو می آورم،
لنگه کفشی برای « لیونی »
روسری ای برای مبارک
و اُفی برای دو عبدالله

اسماعیل!
اینجا شِعب ابی طالب است یا کربلا؟!
یک شِعب و چند ابوسفیان؟!
یک کربلا و چند یزید؟!

گذرگاه را بسته اند
دل های ما گذرگاه نمی خواهد اسماعیل!
ترکش بمب های "باراک"
پیشانی بچه های ما را هم
سوزانده است

اسماعیل!
دنیا کنار پنجره هایش مرده است
کنار هزاران هزار پنجره
و خونِ کودکانت
در بورس های نیویورک
معامله می شود
مزایده‌ی خون
مزایده‌ی نفت
مناقصه‌ی عشق،
مناقصه‌ی ...

اسماعیل!
دنیا پر شده از نمرود
از فرعون
از شمر
دنیا پر از گرگ شده است
اما
تو می دانی
شانه های شیطان
با لنگه کفشی
فرو می ریزد
تو بهتر از من می دانی
فردا، فرشتگان
دوباره
در باغچه های شما
نیلوفر خواهند کاشت؛

بلال ها از مأذنه ها بالا خواهند رفت
سیاهی خواهد مُرد
و سواحل غزه
در هیاهوی بچه ها
تنفس آبی خویش را
از سر خواهد گرفت.

غزه در خون
غزه در حق مزه دارد ای دلیر
غزه در غصه بگوید قصه دیر
قصه ی کشتار طفلان صغیر
گوییا غزه شده میدان تیر
یاد طفلان صغیر کربلا
در قطاع غزه از این کشته ها
مادران فریاد و شیون می زنند
کودکان بی جان به خون غلتیده اند
کودکان بی جان به دستان پدر
کار صهیون است این وضع شرر
دادزنهای حقوق این بشر
می کُشند طفلان غزّه سر به سر
خون گرفته غزه را لب تا به لب
غیرت مردان کجا شد ای عرب
خیزشی باید دوباره سرکنیم
کار دشمن را همه یکسر کنیم
نصرت الله جمالی
کابل
14/10/ 1387

غزه عاشوراست ای داد
غزه در تب و تاب گذر از لحظه هاست ای یار
غزه خونین تجسم مطلق از تاریکی و ظلمت
من بیتابم عزیزه در بند
مرا حال خوشی نیست
در خود پیچیده ام
مرا راهی نیست
غزه من
بیمارت گشته ام
در عمق درونم همدمت
درپرواز خیالم در عالم رویا.
ره بسویت دارم
غزه . ای مظلوم .ای شهید
ای قهرمان
توئی که شیردلان را به زمین خدا عرضه میداری
شیردلانی با دستانی کوجک
که هر یک جنگنده اند
و الگوی آزاده گان در بند دژخیمان زمین
ای غزه . ای شرف انسانیت
ای محروم ترین
زمین خدا در غم و ماتمت گریان است

در آتش جهل جهان

یک نسل خاکستر شده

این قصه ی امروز نیست

دیگر ملال آور شده

از هر کران خون می چکد

از چشم زیتون می چکد

یک دشت لیلائی شده

از بس که مجنون می چکد

از کودکان بی گناه

از اشک و از اندوه و آه

تا کی دل ما خون شود

از مردمی بی تگیه گاه

بیت المقدس شاهدِ

این ظلم بی اندازه باش

ای داغ مانده بر جهان

تا عمر داری تازه باش

مبهوتم از این خفته گان

در خواب خویش آشفتگان

بی عرضه گان کور دل

از حرف حق ناگفتگان

این ظلمتی یک جانبه ست

این جنگ اصلا جنگ نیست

در روبروی تیر و تانک

جائی برای سنگ نیست

به امید نابودی اسرائیل این رژیم حیوان صفت ، وحشی و کودک کش

غزة در خون است و آتش لب به لب در اضطراب

آن طرف قوم عرب در خوش خیالی خواب خواب

یک طرف بمب و گلوله سرب داغ و لاله‌ها

زیر سقف خانه‌ای خاموش گشته ناله‌ها

آن‌طرف قوم عرب بر سفره‌های چرب، سیر

در میان خشم و خواب و شهوت و ذلت اسیر

غزة گویا باز هم بی‌یار و تنها مانده است

رد خون بر صورت شهر بلا جا مانده است

خطه‌ای باریک را این فوج بمباران چه بود!؟

عده‌ای کودک و زن را این همه جولان چه بود؟!

غرب در خواب است و اینجا کودکی جان می‌دهد

چشم‌های مادرش هم بوی باران می‌دهد

داستان غم دوباره در همین جا زنده شد

قتل عام مردم صبرا، شتیلا زنده شد

ترکشی در قلب یک کودک چه بد جا کرده است

زخم‌های کودکی دیگر دهن واکرده است

چهره‌ها از غربت و از بوی خون غمناک شد

زیر سقف خانه‌ای یک خانواده خاک شد

خواب رفته کودکی در بین آغوش پدر

آه دارد بر دلش از این حقوق بی‌بشر

غرب اما همچنان کرده سکوتی اختیار

می‌کند بر قتل عام غزة در دل افتخار

این طرف اما برادرها جوابی داده‌اند

بر رژیم سنگ دل درس حسابی داده‌اند

باز بر حیفا مسلط می‌شود ترس و هراس

از توان حمله‌های شیرمردان حماس

وقت کوتاه و سخن بسیار و غصه بی‌شمار

از غم و اندوه این بی‌یاوران روزه‌دار

سرت را بالابگیرو مقاومت کن. 

تکیه کن بر همت جوانان غیورت. 

مشت هایت را گره کن و مگذار شرافت و کرامتت به موشکی و خمپاره ای فرو ریزد. 

اگر چه کودکان و زنانت را قطعه قطعه کنند و خانه هایت را با خاک یکسان. 

دوباره برخواهی خواست. 

دوباره بهتر از روز اول زندگی جریان خواهد یافت در تو. 

من دردت را می دانم. خوب هم می دانم. 

با ذره ذره خاکم درک کرده ام. 

هشت سال دنیا هرچه از موشک و توپ و راکت داشت روی سرم ریخت و هیچ کس صدای مرا نشنید. 

خاکم هشت سال عطر خون گرفت. 

اما ایستادم و امروز سربلند تر از همیشه در نقشه کشورم می درخشم. 

نامم را گذاشته اند پایتخت مقاومت ایران. 

من دزفولم. 

تاریخ دارد تکرار می شود. 

ببین. این تصاویر دیروز من و امروز توست. 

ببین چقدر شبیه هم اند. 

دارد همان روزهای من برایت تکرار می شود.

 
غزه پس از موشکباران           دزفول پس از موشکباران 


نگاه کودک غزه ای به خانه ویران   نگاه کودک دزفولی به خانه ویران شده شان 


نجات گرفتاران در زیر آوار (غزه)  نجات گرفتاران در زیر آوار (دزفول) 


پیکر مطهر چند کودک شهید غزه  پیکر مطهر چند کودک شهید دزفول 


خواب ابدی یک کودک غزه ای   خواب ابدی یک کودک دزفولی

در شهر صدای آتش و آوار است          برخیز، کدام خفته‌ای بیدار است

ای خواب‌دلانِ ساحلِ آرامش!             یک شهرِ شکسته آن‌ورِ دیوار است

این قافله قصدِ دودمانت دارند              نیرنگ برای آسمانت دارند

امشب شبِ جشن است و خدایانِ جهان        صد نقشه برای کودکانت دارند

این قوم به انجماد دادند تو را       سرمایۀ غم زیاد دادند تو را

آنان‌که چو بید از تو می‌لرزیدند       ای شمع! به دستِ باد دادند تو را

از خاکِ خودت محافظت کن، غزّه!    از این‌همه گل مراقبت کن، غزّه!

تا لحظۀ زیبای شکفتن در خون    با جان و تنت مقاومت کن، غزّه!

ای کاش دوباره عشق آغاز شود    تا بار دگر غزّه سرافراز شود

صدها غزل نگفته دارند، اگر      یک‌روز دهانِ سنگ‌ها باز شود

فرامرز عرب عامری  

در آتش جهل جهان
یک نسل خاکستر شده
این قصه ی امروز نیست
دیگر ملال آور شده
از هر کران خون می چکد
از چشم زیتون می چکد
یک دشت لیلایی شده
از بس که مجنون می چکد
از کودکان بی گناه
از اشک واز اندوه وآه
تا کی دل ما خون شود
از مردمی بی تکیه گاه
بیت المقدس شاهد
این ظلم بی اندازه باش
ای داغ مانده برجهان
تا عمر داری تازه باش
مبهوتم از این خفته گان
در خواب خویش آشفتگان
بی عرضه گان کوردل
از حرف حق ناگفتگان
این ظلمتی یک جانبست
این جنگ اصلا جنگ نیست
در روبروی تیر وتانک
جایی برای سنگ نیست
 فرامرز عرب عامری