حکمت 46

و درود خدا بر او فرمود: از یورش بزرگوار به هنگام گرسنگی، و از تهاجم انسان پست به هنگام سیری، بپرهیز.

این حکمت میخاد این رو بگه گناه خود پسندی چقد زیاد هستش و اینکه آدم ها گاهی با یک کار خوبی که انجام میدن چقدر ممکنه دچار  غرور بشن؟؟ حضرت می فرماید: اگه کسی گناهی بکنه و بعد توبه کنه بهتر از این هست که کار ثواب و خوب انجام بده و بعد به این عملش مغرور بشه

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ضاحِكٌ مُعتَرِفٌ بِذَنبِهِ أفضَلُ مِن باكٍ مُدِلٍّ عَلى رَبِّهِ .

امام على عليه السلام : خندانِ معترف به گناه خويش برتر است از گريانى كه [به سبب عبادت و اطاعت ]بر پروردگارش جرأت پيدا كند.

منبع : http://www.hadithlib.com

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ضاحِكٌ مُعتَرِفٌ بِذَنبِهِ أفضَلُ مِن باكٍ مُدِلٍّ عَلى رَبِّهِ .

امام على عليه السلام : خندانِ معترف به گناه خويش برتر است از گريانى كه [به سبب عبادت و اطاعت ]بر پروردگارش جرأت پيدا كند.

منبع : http://www.hadithlib.com

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنَّ الرَّجُلَ لَيُذنِبُ الذَّنبَ فيَندَمُ عَلَيهِ، و يَعمَلُ العَمَلَ فَيَسُرُّهُ ذلِكَ، فَيتَراخى عَن حالِه تِلكَ، فَلأنْ يَكونَ عَلى حالِهِ تِلكَ خَيرٌ لَهُ مِمّا دَخَلَ فيهِ .

امام صادق عليه السلام : آدمى گناهى مى كند و از آن پشيمان مى شود و سپس كار خوبى انجام مى دهد و خوشحال مى شود و بدين سبب از آن حالتى كه داشت (پشيمانى از گناه) دور مى افتد. در صورتى كه اگر بر همان حالت پشيمانى بماند، برايش بهتر از حالت سُرورى است كه به او دست داده است.

منبع : http://www.hadithlib.com

 الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في رَجُلٍ يَعمَلُ العَمَلَ وَ هُوَ خائفٌ مُشفِقٌ ثُمّ يَعمَلُ شَيئا مِنَ البِرِّ فيَدخُلُهُ شِبهُ العُجبِ بِهِ ـ : هُوَ في حالِهِ الاُولى ـ و هُوَ خائفٌ ـ أحسَنُ حالاً مِنهُ في حالِ عُجبِهِ .

امام صادق عليه السلام ـ درباره آدمى كه گناهى مى كند و به سبب آن دچار ترس [از عذاب الهى ]مى شود و بعد از آن كار خوبى انجام مى دهد و گونه اى خودپسندى او را فرا مى گيرد ـ فرمود : به سر بردن در همان حالت اوّلش ، يعنى ترسان بودن ، براى او بهتر است از حالت خود پسنديش.

منبع : http://www.hadithlib.com

 الإمامُ الصّادقُ عليه السلام:  يَدخُلُ رَجُلانِ المَسجِدَ أحَدُهُما عابِدٌ و الآخَرُ فاسِقٌ، فيَخرُجانِ مِنَ المَسجِدِ و الفاسِقُ صِدِّيقٌ و العابِدُ فاسِقٌ؛ و ذلِكَ أنَّهُ يَدخُلُ العابِدُ المَسجِدَ و هُوَ مُدِلٌّ بِعِبادتِهِ و فِكرَتُهُ في ذلِكَ، و يَكونُ فِكرَةُ الفاسِقِ في التَّنَدُّمِ عَلى فِسقِهِ، فيَستَغفِرُ اللّه َ مِن ذُنو بِهِ .

امام صادق عليه السلام : دو مرد وارد مسجد مى شوند يكى از آن دو عابد است و ديگرى فاسق، اما هنگامى كه از مسجد بيرون مى روند آن فاسق به صدّيق (مؤمن راستين) تبديل شده است و آن عابد به فاسق. علّتش اين است كه وقتى آن عابد وارد مسجد مى شود، به عبادت خود مى نازد و همه فكرش در اين باره است. اما فاسق در انديشه پشيمانى از بد كردارى خويش است و از اين رو ، براى گناهان خود از خداوند طلب آمرزش مى كند.

منبع : http://www.hadithlib.com

 الإمامُ الصّادقُ عليه السلام:  يَدخُلُ رَجُلانِ المَسجِدَ أحَدُهُما عابِدٌ و الآخَرُ فاسِقٌ، فيَخرُجانِ مِنَ المَسجِدِ و الفاسِقُ صِدِّيقٌ و العابِدُ فاسِقٌ؛ و ذلِكَ أنَّهُ يَدخُلُ العابِدُ المَسجِدَ و هُوَ مُدِلٌّ بِعِبادتِهِ و فِكرَتُهُ في ذلِكَ، و يَكونُ فِكرَةُ الفاسِقِ في التَّنَدُّمِ عَلى فِسقِهِ، فيَستَغفِرُ اللّه َ مِن ذُنو بِهِ .

امام صادق عليه السلام : دو مرد وارد مسجد مى شوند يكى از آن دو عابد است و ديگرى فاسق، اما هنگامى كه از مسجد بيرون مى روند آن فاسق به صدّيق (مؤمن راستين) تبديل شده است و آن عابد به فاسق. علّتش اين است كه وقتى آن عابد وارد مسجد مى شود، به عبادت خود مى نازد و همه فكرش در اين باره است. اما فاسق در انديشه پشيمانى از بد كردارى خويش است و از اين رو ، براى گناهان خود از خداوند طلب آمرزش مى كند.

منبع : http://www.hadithlib.com

البته نه اینکه اجازه داریم گناه کنیم یعنی اگر گناهی هم کردیم غیرت و قدرت اظهار پشیمانی و عزم در ترکن را داشته باشیم. یعنی کار خیری که باعث ایجاد غرور بیش از حد در ما می شود و باعث می شود خود را نسبت به بقیه بندگان خدا بزرگتر ببینیم و به آنها فخرفروشی کنیم و گاهی هم نسبت به خداوند توقع زیادی پیدا کنیم، فایده ای ندارد. اینجاست که می فرمایند گناهی که باعث پشیمانی تو شود بهتر از آن کار خیر و نیک است چون موقع پشیمانی ما حالت تضرع و خفت و کوچک شدن دربرابر خداوند را پیدا می کنیم.