مبحث پنجاه و هفتم طرح صالحین: حضرت علی (ع)

روزى يك نفر مهدور الدم يعنى كسى كه به خاطر جرمى حكمش قتل مى باشد به امام على (عليه السلام ) متوسل شد و عرض كرد يا على (عليه السلام ) چه كنم تا پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم مرا ببخشد؟ اميرمؤ منان (عليه السلام ) به او فرمود: به حضور پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم برو و آيه 91 سوره يوسف را تلاوت كن .

تا الله لقد اثرك الله علينا و ان كنا لخاطئين به خدا سوگند خداوند تو را بر ما تقدم داشته و ما خطا كار بوديم
پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم بى درنگ آيه بعد (آيه 92 سوره يوسف ) را قرائت فرمود(130) لا تثريب عليكم اليوم يغفر الله لكم و هو ارحم الراحمين و توضيحى بر شما نيست خداوند شما را مى بخشد و او مهربانترين مهربان است .

و قرائت اين آيه از طرف رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم به منزله حكم عفو آن حضرت از آن شخص قرار گرفت

یاد علی زینت مجالس

جابر بن عبدالله می گوید: شنیدم پیامبر اسلام(ص) فرمود: ای مردم مجالس و محافل خود را به یاد علی(ع) زینت دهید. این بدان جهت است که علی(ع) سرچشمه همه خوبیهاست و نامش فضیلت های انسانی را به یاد می آورد و مردم را به کمالات معنوی می آراید

ارزش عفت و پاکدامنی

پاداش مجاهد شهید در راه خدا، بزرگتر از پاداش عفیف پاکدامنی نیست که قدرت بر گناه دارد و آلوده نمی گردد. همانا عفیف پاکدامن، فرشته ای از فرشته هاست.

امام علی (ع)

نهچ البلاغه ، حکمت 474

مواظب افكارت باش كه گفتارت ميشود!
مواظب گفتارت باش كه رفتارت ميشود! 
مواظب رفتارت باش كه شخصيتت ميشود!
ومواظب شخصيتت باش كه سرنوشتت ميشود!!!
 

مولاعلي(ع)

حضرت علي (ع) از چنان عظمت و مقام والاي معنوي و روحي برخوردارند كه هيچ قلمي توانايي توصيف و بيان اندكي از عظمت بسيار ايشان را ندارد، ايشان در دانش و انديشه، شجاعت و جوانمردي، عفو و بخشش، اخلاص و صفا و ساير صفات كمالي بعد از پيامبر اكرم (ص) در تاريخ بشر بي‏نظير و بي‏همتايند.
نزديك شدن به چنين عظمت هراس‏آوري را تنها نيروي عشق ميسر مي‏سازد و هر نوع وصفي از حضرتشان به گونه‏يي بيانگر عشق شاعران به فضيلت و انسانيت است، هرچند كه آن حضرت از توصيف بي‏نيازند، گويندگان با وصف ايشان، به‏شكلي خود را وصف كرده‏اند، چرا كه به قول مولانا:

مادح خورشيد مداح خود است
كه دو چشمم سالم و نامرمد است
(مولوي 1365: ج 3، ص 3)
به هر حال، در اشعاري كه به ستايش ايشان اختصاص يافته است چند صفت برجستگي بيش‏تري دارد و با بسامد بالايي در شعر فارسي تكرار شده است. در ادامه به طبقه‏بندي هر يك از اين اوصاف و شرح مختصري پيرامون هر يك بسنده مي‏كنيم:
3.1. علم و معرفت
ابن‏ابي‏الحديد در شرح نامه سي‏وپنجم، از نامه‏هاي نهج‏البلاغه مي‏گويد:
بزرگ است پروردگار عالم، كه جهاني از حكمت و فصاحت و بلاغت و فضيلت را در وجود مردي جاي داده است (عقيقي بخشايشي: ص 91). دانايي و معرفت ايشان كه جلوه‏گاه اصلي آن‏را مي‏توان در نهج‏البلاغه يافت، از تنوعي چشمگير برخوردار است و گستره تمام مسائلي را كه در برابر انسان قرار دارد، دربرمي‏گيرد. بيان ايشان از چنان جامعيت و شمولي برخوردار است كه هرگز دست زمان ياراي كهن كردن آن را ندارد و به‏راستي سخن ايشان مصداق «دون كلام الخالق و فوق كلام المخلوق» است. فوءاد كرماني وجود حضرت را به كتاب دانش مانند مي‏كند كه هرچه بود و خواهد بود در آن قابل دريافت است:

به كتاب علم تو مندرج بود آنچه كانَ و مايكون
تويي آن مصدر ما خلق كه من الظواهر و البطون
بود اين عوالم كن فكان، اثر فعال تو يا علي
(فوءاد كرماني: ص 88)
و آن حضرت را جامع تمام علوم و مشرق معرفت مي‏داند:

احدي نيافت ز اوليا چو تو اين شرافت و منزلت
همه خاندان تو در صفت چو تواند مشرق معرفت
شده ختم دوره علم و دين به كمال تو يا علي
(ص 87)

شعری در مدح و اوصاف حضرت علی ( ع ) از ابن سینا

چون به شجاعت و دلاورى آن حضرت كه زبانزد همگان است‏بنگريم، درمى‏يابيم كه او از سن بيست‏سالگى يا اندكى بيشتر در جنگها مباشرت داشته، و حال آنكه با جنگاوريى كه على (ع) از خود به نمايش گزارد، نام شجاعان پيش از خود را به بوته فراموشى سپرد و نيز نام دلاوران پس از خود را از صفحه گيتى پاك كرد.خواهيم ديد كه على (ع) در شجاعت‏بر تمام مردم برترى دارد، اين امر آن‏چنان بديهى و روشن است كه سخن گفتن و ايراد شواهد براى اثبات آن بر انسان زشت و قبيح جلوه مى‏كند. آنچه على در جنگ كرد، تا روز قيامت‏به عنوان ضرب المثل به جاى خواهد ماند.براى اثبات شجاعت آن حضرت همين قدر كافى است كه وى در هيچ ميدانى از دشمن گريزان نشد و خود را در مقابل لشگريان آنان نباخت و با كسى گرم كارزار نشد، مگر آنكه او را بكشت و هرگز ضربه‏اى بر دشمن وارد نكرد كه بخواهد دومين ضربه را نيز بر او بزند. ضربات او بس سهمناك بود.هرگز از پيش دشمنى نمى‏گريخت.چون به مبارزه‏اى فراخوانده مى‏شد باك نمى‏داشت.اينها همه از امور حيرت‏آورى است كه جز براى پسر ابو طالب فراهم نشد.و چه بسا كه بتوان شجاعت وى را بيش از اينها مورد توصيف قرار داد.او خود مى‏فرمود: «با كسى به نبرد نپرداختم مگر آنكه من و او در ميدان بوديم.»يكى از موارد افتخار اعراب، ايستادگى در برابر على (ع) در صحنه‏هاى پيكار بود.آنان و دار و دسته‏شان افتخار مى‏كردند كه على (ع) با ايشان به جنگ پرداخته است.

روايات بر آن است كليد دوزخ و بهشت در دستان اوست...

علی (ع) و اجرای حدّ شراب خوار

روزی به علی بن ابیطالب(ع) خبر رسید که قیس بن عمرو، معروف به نجاشی در یک روز از ماه رمضان شراب خورده است. حضرت دستور جلب او را صادر کردند و فردای همان روز حدّ خوردن شراب، یعنی هشتاد ضربه شلاق را بر او جاری ساختند، سپس به جهت شکستن حرمت ماه رمضان، بیست ضربه دیگر به او زدند. این در حالیه بود که نجاشی از شاعران حکومتی محسوب می شد و در جنگ ها، از جمله در صفین، با سرودن شعرهای حماسی، سربازان را به جنگ با دشمنان اسلام تشویق می کرد. اما این کار سبب نشد که امام(ع) از مجازات او چشم پوشی کند یا حداقل آن را به تأخیر بیندازد و حتی افرادی را که می خواستند مانع اجرای حد شوند، از این کار بازداشتند و میانجی گری هیچ کس را در این باره نپذیرفتند.

اگر می بینیم کسی که قلبش پر از محبت علی است و از محبت علی اشک می ریزد و سرنوشت جامعه آن سرنوشت خوبی نیست و دردناک است.این نشان دهنده آنست که علی را نمی شناسد.

این علی شناسی نیست،علی پرستی است.

علی را نشناختن و محبت علی داشتن مساوی است با محبت همه ملتها بر پیامبر و معبودشان ،نه چیزی بیشتر...

دکتر علی شریعتی

امام علی علیه السلام :  
أفضَلُ المَعروفِ إغاثَةُ المَلهوفِ. کمال الدین ،ج2،ص211
 برترين كار نيک، رسيدن به فرياد ستم ديده است.

زشتى جسارت   

حسان جمال گويد: امام صادق علیه السلام را از مدينه به مكه مى بردم . هنگامى كه به مسجد الغدير رسيديم ، امام صادق علیه السلام نگاهى به طرف چپ مسجد انداخت و فرمود: اين جاى پاى رسول خداست . در زمانى كه فرمود: من كنت مولاه فعلى مولاه
آنگاه امام صادق علیه السلام به گوشه اى ديگر از مسجد نظر افكند و فرمود: اينجا محلى است كه منافقان و سالم مولى ابى حذيفه وابى عبيدة بن جراح ، خيمه زده بودند.
چون دست پيامبر  صل الله علیه و آله و سلم را ديدند كه دست امير المومنين  علیه السلام را گرفته و بلند كرده ، بين خودشان گفتند به چشمان او بنگريد، كه در حدقه مى چرخند، چونانكه گويى چشمان مجنونى است.
در اين حال جبرئيل  علیه السلام اين آيه را آورد: و ان يكاد الذين كفروا ليزلقونك بابصارهم لما سمعو الذكر و يقولون انه لمجنون و ما هو الا ذكر للعالمين

من لا يحضره الفقيه ، حديث 3144، ج 2، ص 559.

السلام علیک یا امیر المومنین علیه السلام .حضرت علی علیه اسلام اول مرد ایمان آورنده به پیامبر ص بود او انسان کامل بود .او لایق فاطمه س وفاطمه لایق او .علی (ع) وجود گهر باری بود که نفخه وصور الهی در او دمیده شده بود .او چند صباحی برای هدایت ما آمدند . از روز الست بوده اند تا ابد هم هستند .خلقت جهان نبود خلقت 5تن آل عبا بود .کلام گهر بار ایشان رهرو راهمان باشد وشفیع روز جزایمان .

ممنون از مطالب خوبتون

ما از نهج البلاغه دور مانده ایم وکم مطالعه میکنیم در صورتی که یک زندگی اسلامی وجامعه اسلامی را ایشان در خطبه ها نامه ها وحکمت هایشان مفصلا توضیح داده ند .

چگونه شمشيري زهراگين
پيشاني بلند تو، اين کتاب خداوند را، از هم مي گشايد
چگونه مي توان به شمشيري، دريايي را شکافت!
***
به پاي تو مي گريم
با اندوهي، والاتر از غمگزايي عشق
و ديرينگي غم
براي تو با چشمِ همه ي محرومان مي گريم
با چشماني: يتيم ِ نديدنت
گريه ام، شعر شبانه ي غم توست...
***