عوامل مهم ایجاد روابط و دوستی با دیگران‌، می‌توانند راهنمای مناسبی برای کسانی باشند که نیاز گسترده‌ای به داشتن روابط مؤثر برای تداوم موفقیت خود دارند. این عوامل عبارت‌اند از:
1 ـ معاشرت‌: معاشرت با افراد، نشست و برخاست و رفت و آمد، نقش پررنگی در ایجاد روابط دارد.
2 ـ مجاورت‌: مجاورت که به تعبیر دیگر از آن به همسایگی هم یاد می‌شود، از عوامل مهم و پایدار روابط است‌.
3 ـ مشابهت‌: مشابهت عامل اساسی در ایجاد روابط است و خصوصاً مشابهت فکری‌، جنسی‌، هوشی‌، نژادی‌، زبانی‌، سنی و… تأثیرگذارتر می‌باشد.
4 ـ جذابیت‌: جذابیت نیز از عوامل کاربردی ایجاد روابط به شمار می‌رود و برای بسیاری از مردم اهمیت زیادی دارد.
5 ـ دوست داشتن متقابل‌: در روابط پایه و ستون اصلی معمولاً براساس رفتار متقابل شکل می‌گیرد، و‌گرنه دلیل و زمینه‌ای برای ادامه‌ی آن وجود ندارد. روابط یک‌جانبه همانند خیابان یک‌طرفه می‌باشد.
6 ـ صلاحیت و شایستگی‌: اگر طرف متوجه شود که فرد مقابل دارای صلاحیت و شایستگی لازم نمی‌باشد، ارتباط خود‌به‌خود قطع شده و از بین خواهد رفت‌.
7 ـ مکمل بودن‌: در ارتباطات هر فرد به دنبال جبران کمبودها، نیازها، رفع مشکلات و نواقص خود می‌باشد و طبیعی است که هر کسی به سراغ کسانی خواهد رفت که از آنان چیزی آموخته و به تکمیل شخصیت خود کمک نماید.
8 ـ ایجاد انگیزه‌: توان ایجاد انگیزه در دیگران‌، به آنان پر و بال داده و حس غریزی افراد را به‌شدت تحریک می‌کند و این خود محرک بسیار قوی برای ایجاد روابط مستحکم می‌باشد. انگیزه‌ی مهم بودن بهترین راه برای وادار کردن فرد به انجام یک کار می‌باشد. تقدیر، تشویق‌، تحسین و… نیز در ایجاد انگیزه اهمیت دارند.
9 ـ کمک و خدمت‌: انجام خدمت به دیگران‌، نوع‌دوستی و انسان‌دوستی وظیفه‌ی الهی و انسانی همه‌ی افراد است و زمینه‌ی مهم برای ایجاد روابط مؤثر.
10 ـ سپاس‌گزاری‌: گاهی یک تشکر خشک و خالی‌، زندگی یک فرد را دگرگون کرده و از تیرگی به اوج سعادت و رستگاری رهنمون می‌کند.
گفته‌اند: «سپاس‌گزاری تو از کسی که از تو راضی است‌، موجب رضایت و وفاداری بیش‌تر او می‌شود و سپاس‌گزاریت از کسی که از تو ناخوشنود است‌، سبب رفع ناراحتی و مهربانی او نسبت به تو می‌شود‌«.
نقل شده است‌: «هر‌که در قبال خوبی مردم تشکر نکند، از خداوند تشکر نکرده است‌‌«.
11 ـ نیکی‌: نیکی‌، خوبی و مهربانی‌‌ قلب‌های افراد را به سوی انسان جلب کرده و باعث ایجاد یک نوع کشش درونی ناخودآگاه می‌شود.
گفته‌اند: «انسان بنده‌ی احسان است‌‌«.
آورده‌اند: «نیکی کردن آدمی را به بند می‌کشد‌«.
نقل شده است‌: «دست نیاز به سوی هر‌که خواهی دراز کن‌، اسیر او می‌شوی‌، از هر‌که خواهی بی‌نیازی جویی‌، هم‌تای او خواهی شد، به هر‌که خواهی خوبی کن، فرمان‌روای او خواهی شد‌«.
«نیکی کن تا به تو نیکی شود… رحم کن تا به تو رحم شود.»
و بزرگی گفته است‌: «کسی که به ساکنان زمین رحم نکند، آن که در آسمان است به او رحم ننماید‌«.
و: «کسی که به مردم مهربانی نکند، خداوند به او مهربانی نمی‌کند‌».
و: «به عزیزی که خوار گشته و توان‌گری که تهی‌دست شده و دانش‌مندی که در روزگار نادانان تباه گردیده است‌، مهربانی کنید‌«.
12 ـ محبت‌: محبت به مردم ‌یا کنار آمدن با آن‌ها و داشتن انعطاف از عوامل تداوم دهنده‌ی روابط‌اند.
گفته‌اند: «آن‌که چوب درختش نرم باشد، شاخه‌هایش بسیار شود‌«.
13 ـ تماس و مکاتبه‌: اگر با خانواده‌، دوست یا آشنا روابط بسیار قوی هم وجود داشته‌، ولی امکان تماس‌، مکاتبه و… وجود نداشته باشد، روابط به سردی گراییده و افراد به بیگانه تبدیل می‌شوند.
گفته‌اند: «پاسخ دادن به نامه‌، همانند پاسخ دادن به سلام حق و وظیفه است‌‌«.
گفته‌اند: «ارتباط میان برادران در حضر دید و بازدید است و در سفر‌نامه‌نگاری‌‌«.
14 ـ خوش‌رویی‌: خوش‌رویی‌، سلام کردن و دست دادن‌، موجب نزدیکی قلب‌ها، کم شدن کینه‌ها، ایجاد محبت و دوستی و تأثیر در دیگران می‌شود.
بزرگی گفته است‌: «با یک‌دیگر دست دهید، زیرا دست دادن کینه و کدورت را از بین می‌برد‌«.
و نقل شده است‌: «با برادرت گشاده‌رو برخورد کن‌‌«.
و گفته‌ است: «شما هرگز نمی‌توانید با اموال خود همه‌ی مردم را بهره‌مند سازید، پس با آنان با گشاده‌رویی و خوش‌رویی تمام برخورد کنید‌«.
و نقل شده‌ است: «فردا روز حساب‌، نزدیک‌ترین شما به من‌… کسی است که خوش‌خوتر و به مردم نزدیک‌تر باشد‌«.
و گفته‌اند: «خوش‌رویی کمند دوستی است‌‌«.
و فرموده‌اند: «بهترین وسیله‌ای که مردم با آن دل‌های دوستان خود را به دست می‌آورند و کینه‌ها را از دل‌های دشمنان‌شان می‌زدایند، خوش‌رویی در هنگام برخورد با آنان است و جویای احوال آنان شدن در غیاب‌شان و گشاده‌روی با آنان در حضورشان‌‌«.
و نقل شده‌: «با دشمنت دست بده‌، هر چند او خوشش نیاید…»
15 ـ نگرش ذهنی‌: هر کس در دنیا دارای یک نوع نگرش ذهنی‌، مربوط به خود می‌باشد و انسان خردمند و دوراندیش باید بتواند با تشخیص این نگرش‌ها و خواندن آن‌، وارد دنیای ذهنی دیگران شود و بر همان اساس با او مراوده نماید.
16 ـ هدیه‌: قبول هدیه حتا اگر تکه‌ای کاغذ، یا قطعه‌ای چوب خشکیده هم باشد، نشانه‌ی بزرگ‌واری هدیه گیرنده‌، و دادن هدیه (هرچه که باشد) نشانه‌ی سخاوت‌، کرم و بزرگ‌واری هدیه دهنده است‌.
17 ـ عذرخواهی‌: افراد متشخص و بزرگ‌، سعی می‌کنند‌ مرتکب اشتباه نشوند، ولی اگر اشتباه کردند، آن را پذیرفته و اگر لازم باشد، عذرخواهی نیز خواهند کرد.
«پوزش‌، دلیل خردمندی است‌‌«.
18 ـ سازگاری‌: سازگاری و کنار آمدن با دیگران از عوامل مهم ایجاد و گسترش روابط به شمار می‌رود.
19 ـ دوری از بحث وجدل‌: بحث و جدل از عوامل مخل روابط به حساب می‌آیند.
20 ـ پذیرش‌: پذیرش فرد و نظرات او، لازمه‌ی تحکیم پایه‌های دوستی است‌.
هم‌چنین قدرشناسی‌، لبخند، تشکر، تعریف و تمجید، متعهد بودن‌، تلاش نکردن برای تغییر دیگران و قبولاندن عقاید و نظریات خود برآنان‌، صحبت در ارتباط با علایق افراد، برانگیختن حس بزرگی‌، شخصیت و مهم بودن‌، دوری از انتقاد و سرزنش و دستور دادن و نمونه‌های مشابه دیگر، در تحکیم پایه‌های روابط، ایجاد ارتباط و استمرار آن‌، نقش زیادی داشته و در ظهور و بروز شکوفایی انسان و اعتلای آن تأثیرگذار می‌باشد.
برقراری دوستی و ایجاد ارتباط با افراد متخصص‌، مفید و سالم‌، به انعطاف‌پذیری زیادی نیاز دارد که گزینه‌های ذکر شده‌ی قبلی‌، برخی از آن‌ها می‌باشند و طبیعی است که با وجود اختلاف آرا و سلایق‌، بدون نشان دادن نرمش و تلاش برای زندگی مسالمت‌آمیز، شرایط زیستی انسان به‌شدت تهدید شده و امکان رسیدن به رفاه، موفقیت‌، توان‌گری‌، سعادت و پیروزی با خطر مواجه خواهد شد، ولی این مسایل به این معنا نیست که انسان با هرکسی و در هر شرایطی بسازد و در کنارش بسوزد.
گفته‌اند: «خوشبخت‌ترین مردم کسی است که با مردمان بزرگ‌وار بیامیزد‌«.
و نقل کرده‌اند: «کمیاب‌ترین چیز در آخرالزمان، دوست مورد اعتماد‌… است‌‌«.
گفته‌اند: «پس از قطع رابطه با برادرت، از او بدگویی نکن‌، که راه بازگشت به تو بسته شود، زیرا شاید که تجارب او را به سوی تو برگرداند‌«.
نقل کرده‌اند: «قوی‌ترین فرد در ایجاد ارتباط، کسی است که با کسی که از او بریده، رابطه برقرار کند‌«.
آورده‌اند: «نباید توانایی دوستت در قطع رابطه با تو بیش‌تر از توانایی تو در پیوند با او باشد و نباید توانایی او بر بدی کردن بیش‌تر از توانایی تو بر نیکی کردن باشد‌«.

منبع http://www.etilaatroz.com

خوش‌رویی، عامل دوست‌یابی
غلامعلی مهدی
 

امام علی(ع): «سَبَبُ الْمَحَبَّةِ الْبِشرُ»(1)؛ گشاده‌رویی، سبب محبت است.

اگر نخستین برخوردهای روزانه‌ی افراد با یک‌دیگر را زیرنظر بگیریم، درمی‌یابیم که «چهره‌ها نیز سخن می‌گویند». مردمان، هر صبحدم، در کوچه، خیابان، وسایل نقلیه و محل‌های کار هم‌دیگر را ملاقات می‌کنند؛ گروهی با روی گرفته، بعضی با چهره‌ای گشاده و دسته‌ای هم با تبسم و لبخند به سلام شما پاسخ می‌دهند. برخورد کدام یک از این گروه‌ها برای شما دوست‌داشتنی‌تر است؟

آنان که با ترش‌رویی با دیگران برخورد می‌کنند، معمولاً از نعمت دوستان و یاران خوب بسیار کم‌بهره‌اند؛ اما کسانی که با گشاده‌رویی و یا خوش‌رویی به استقبال دوستان خود می‌روند، همیشه از سرمایه‌ی دوستانِ فراوان لذت می‌برند.

به راستی چرا مردم به این افراد بیش‌تر علاقه‌مند هستند؟ سخن نغز امام علی(ع) پاسخی نیکو به این پرسش است: «گشاده‌رویی، سبب محبت است». بنابراین، یکی از کلیدهای مهمّ جلب محبت دیگران، گشاده‌رویی است؛ چرا که صورت درهم کشیده، عبوس، اخمو و ترش‌روی، برای عموم مردم ناخوشایند است و در مقابلْ روی خوش و گشاده، دل‌ها را به خود علاقه‌مند می‌سازد، گمانِ اولیه بر سلامتی و پاک‌رفتاری وی ایجاد می‌کند و یا دست‌کم اسباب یک گفت‌وگوی دوستانه را فراهم می‌سازد.

در روایتی دیگر، امام علی(ع) خوش‌رویی را به سانِ ریسمان صیادان در به دام انداختن صید می‌داند و می‌فرماید: «البِشاشَةُ حِبالَةُ المَوَدَّة»(2)؛ خوش‌رویی، رشته‌ی محبت است.

دام صیادان، ظاهری جذاب دارد و باطن آن مخفی است، و همین مطلب سبب می‌شود که صیدْ، ناخودآگاه، جذب دام شود.

صید، پس از مدتی بهره بردن از خوراکی‌های موجود در دام، خود را گرفتار و دربند می‌بیند، در برخوردهای روزمره، روی خوش خوش‌رویان نیز همانند دام‌هایی است که دل‌ها را صید می‌کند.(۳)

یک برخورد نیکو سبب می‌شود که فردِ مقابل شیفته گردد و پس از لختی صحبت، ناخودآگاه، دلش متمایل می‌شود و با فرد خوش‌رو دوست می‌شود. آری، بیش‌تر دوستی‌های پایدار با یک برخورد ساده، اما گشاده‌رویانه، آغاز شده است. با توجه به این‌که فراوانی دوستانِ ارزش‌مند، سرمایه‌ای کمیاب برای انسان است، شایسته است در جذب ایشان کوشید:

به خوش‌خویی توان با دوستان زیست

چو بدخو دوست باشد، دشمنی چیست؟

این دو دستورالعمل امام(ع) در برخوردها سبب می‌شود که یک برخورد صحیح اسلامی شکل گیرد. جالب این‌جاست که بسیاری از فواید این دو برخورد با هم یکسان است؛ برای نمونه، این دو برخورد سبب می‌شود که کینه‌ها از بین برود و دوستی‌ها پایدار شود.

1. غررالحکم و دررالکلم، ح 5546‌.

2. نهج‌البلاغه، حکمت 44‌.

3. شرح اصول‌الکافی، ج 8، ص 296.

http://daftarmags.ir

پیامدها و آثار خوش اخلاقی در کلام پیامبر (ص) و ائمه اطهار (ع)

انسان خوش سخن در سایه رحمت الهی قرار دارد.

رسول خدا (ص): هر کس برادر با ایمانش را با گفتن کلامی ملاطفت آمیز و غم زدا مورد تکریم قرار دهد تا وقتی او شادمان است گویندۀ آن سخن همواره در سایه رحمت الهی به سر می برد «اصول کافی جلد ۲ ص ۱۸۸»

اخلاق نیکو نشانه بزرگواری است.

رسول خدا (ص): اخلاق نیکو نشانه بزرگواری ریشه ها و اصل و نسب انسان است. «اصول کافی جلد ۲ ص ۱۸۸»

خوشرویی سبب کسب محبّت پروردگار است.

رسول خدا (ص): پیوسته بشاش و خوش رو باش که خداوند دوست دار گشاده رویان است و عبوسان مورد بغض و بی مهری او هستند.( نهج الفصاحه)

انسان خوش اخلاق از خوشنودترین مردم است.
امام علی (ع):  خوشنودترین مردم کسی است که که اخلاقش پسندیده باشد«غرر الحکم ج۱»

اخلاق نیک سبب افزایش دوستان می شود.
امام علی (ع):  کسی که خلق او نیک باشد دوستدارانش بسیار گردد و مردم به او انس گیرند«غرر الحکم ج۱»

حسن خلق زندگی آسان را در پی دارد.
امام علی (ع):  کسی که خلقش نیکو باشد راههای زندگی برایش آسان گردد«غرر الحکم ج۱»

حسن خلق سبب افزایش روزی است.
امام علی (ع):  «حسن خلق روزی ها را ریزان و رفاقت ها را اُنس و اُلفت می بخشد«غرر الحکم ج۱»
حال که ناچار به رقابت هستیم بیایید درخلق و خوی شرافتمندانه رقابت کنیم.
امام علی (ع):  «شما که به ناچار و خواه ناخواه با یکدیگر رقابت می کنید پس بیایید و در آراسته شدن به خصلت های نیک و خلق و خوی شرافتمندانه با هم رقابت کنید«غرر الحکم ج۱»
اخلاق نیک و بد موجب عزّت و ذلّت انسان است.
امام علی (ع) : چه بسیار عزیزانی که به خاطر بداخلاقی ذلیل می شوند و ذلیلانی که به خاطر حُسن خلق عزیز می شوند. «غرر الحکم ج۱»

رمز دوست یابی اخلاق نیک است.
امام علی (ع): خوشرویی کمند دوست یابی است «غرر الحکم ج۱»

لبخند انسان می تواند حکم ثواب داشته باشد.
امام باقر(ع) : لبخند انسان به چهره برادر دینی اش حسنه است« اصول کافی جلد ۲ ص ۱۸۸»

تحسین برادر دینی  موجب خوشنودی خداوند است.
امام صادق(ع): هر کس به برادر خود «مرحبا »گوید خدای متعال تا روز قیامت برای او مرحبا و آفرین می نویسد« اصول کافی ج۲ ص۱۸۸»

http://ethic.blogfa.com

حکمت: (قسمت اول) وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: صَدْرُ الْعاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ، وَ الْبَشاشَةُ ‏حِبالَةُ الْمَوَدَّةِ، وَ ‏الْاحْتِمالُ‏ قَبْرُ الْعُيُوبِ. وَ رُوِىَ أَنَّهُ عَلَيْهِ السَّلامُ قالَ فِى الْعِبارَةِ عَنْ هذَا الْمَعْنى أَيْضاً: الْمُسالَمَةُ خَبْ‏ءُ الْعُيُوبِ.
ترجمه: (قسمت اول) و درود خدا بر او فرمود: سينه خردمند صندوق راز اوست، و خوشرويي وسيله دوست يابي، و شکيبايي، گورستان پوشاننده عيبهاست.
تفسیر: (قسمت اول) ابن ابي‏الحديد مي‏نويسد: يکي از اعراب گفته است: اسرار خود را پيش کسي که هر چه دارد براي تو مي‏گويد نگذار! درباره تحمل مي‏نويسد (ع) فرمود: وجدت الاحتمال انصر بي من الرجال من تحمل حرفهاي ديگران و حمل بر صحيح کردن را بهترين ياور از ميان مردان يافتم. در صورتي که راه احتمال باز است مومن از کارهاي ديگران جستجو نمي‏کند و کنجکاوي نمي‏نمايد.
حکمت: (قسمت دوم) وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: مَنْ رَضِىَ عَن نَفْسِهِ کَثُرَ السَّاخِطُ عَلَيْهِ. وَ الصَّدَقَةُ دَواءٌ مُنْجِحٌ، وَ أَعْمالُ الْعِبادِ فِى عاجِلِهِمْ نُصْبُ أَعْيُنِهِمْ فِى اجِلِهِمْ.
ترجمه: (قسمت دوم) وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: مَنْ رَضِىَ عَن نَفْسِهِ کَثُرَ السَّاخِطُ عَلَيْهِ. وَ الصَّدَقَةُ دَواءٌ مُنْجِحٌ، وَ أَعْمالُ الْعِبادِ فِى عاجِلِهِمْ نُصْبُ أَعْيُنِهِمْ فِى اجِلِهِمْ.
تفسیر: (قسمت دوم) در راه خدا صدقه دادن سبب مي‏شود که صدقه گيرنده دعا کند و خدا مرض را شفا دهد و از سوي ديگر بايد به پزشک هم مراجعه کرد تا خدا شفا را در داوئي که مي‏دهد قرار دهد. زيرا تشخيص مرض از لطف خدا صحيح خواهد بود. روز قيامت گواهان اعمال خودنمائي مي‏کنند و هر فردي هر عملي در دنيا انجام داده در مقابل چشم خود مي‏بيند و مي‏گويد: اي کاش ميان من و اعمال من فرسنگها فاصله بود.

رازداری از صفات برگزیده است و داشتنش خیلی سخت. باید سعی کنیم راز خودمون رو به هر کسی نگیم چون اگه بگیم که دیگه راز نیست راز تا وقتی تو دل آدم هست رازه ولی بعضی وقت ها مجبور می شیم به کسی بگیم به دلایل مختلف پس باید به یک آدم مورد اعتماد و امین بگیم. باید خودمون هم رازدار مردم باشیم این می تونه یکی از عوامل داشتن دوست زیاد باشه. یکی دیگه خوشرویی و مهربانی با مردم هست هیچ کس حتی خود ما دوست نداریم با یه آدم عصبانی و بداخلاق دوست باشیم پس هرچه برای خود می پسندیم برای دیگران هم بپسندیم. و سعی کنیم تا می تونیم از عیب ها، خطاها و اشتباهات اطرافیانمون بگذریم خیلی سخته و همیشه امکانش نیست ولی خوبه که لااقل سعی خودمون رو بکنیم.

همیشه شنیدیم گر بدانی و پرسی سوالت خطاست و این را هم شنیدیم که اگه نمی دونی بپرس. فکر نکنیم که همه چیز رو می دونیم دانای به همه چیز فقط خداست. اینکه ما ادعا کنیم همه چیز رو میدونیم و هیچ وقت سوال نکنیم باعث وجود صفت ازخودراضی و خودپسندی در خودمون می شیم که عواقب خیر و خوشی نداره. باعث می شه خیلی ها ازمون بدشون بیاد، از ما متنفر بشن و حتی دشمن. پس ادعا نکنیم که همه چیز رو می دونیم احتیاج به پرسیدن نداریم.

یکی از راه های محبوبیت انسان نیز همین است که )البته حدّ و حدود افراد در زندگی بین محارم و
غیر محارم متفاوت است( خوشرویی تنها با لبخند زدن نیست بلکه قانونی رفتار کردن، در حد و حدود
اسلامی است. افراد خوشرو و خوش برخود همیشه با چهرۀ گشاده با دیگران رفتار می کنند. به همین
علت دوستان زیادی هم دارند و جلب محبت سبب وحدت هم می شود.
 المُؤمِنُ بُشرُهُ فی وَجهِه وَ حُزنُهُ فِی قَلبِه؛ مؤمن که به چهره اش نگاه کنی خوشرويی می « : روایت
». بينی امّا حزنش در قلب او نهفته است 3
در بعضی از کلمات حکما آمده است سه چیز است که محبت را در دل برادران دینی آشکار
می سازد:
1. با چهرۀ گشاده با آنها روبه رو شدن
2. پیش دستی در سلام
». 3. جای مناسب را در مجالس برای آنها محیّا ساختن 4
 هنگامی که برادران دینی خود را ملاقات می کنید با هم « : حدیثی از امیرمؤمنان علی
مصافحه کنید و بشاشت و مسرت را در برابر آنها اظهار کنید و در نتیجه هنگامی که از هم جدا می شوید
». گناهان شما بخشوده خواهد شد 5
وَ الِاحْتِمَالُ قَبْرُ الْعُيُوب : تحمل ناراحتی ها گور عیب هاست.
احْتِمَال: تحمل کردن، حمل کردن )ناراحتی که به انسان پیش می آید آن را تحمل کند.(

انسان در زندگی با بعضی از افراد برخورد می کند که رفتار های آنها باعث ناراحت کردن دیگران
و خود او می شود و اگر افراد این ناملایمات را تحمل کنند به فضیلت بزرگی نائل می شوند که عیوب
انسان ها را می پوشانند.
و یا در بعضی از ناملایمات زندگی، انسان به شکست هایی می رسد که اگر اینها را بازگو کنند
ممکن است نقطۀ ضعفی باشد در برابر سوء استفادۀ دیگران.
 المُسالِمَهُ خِبَاءُ العُيُوبِ؛ مسالمت جویی وسیلۀ پوشاندن عیب « : روایتی از حضرت امیر
». هاست
 المُسالِمَهُ: اشاره به خوش رفتاری با مردم است.
 خِبَاءُ: خیمه، محلی که چیزی را در آن می توان پیدا کرد.
وَ مَن رَضِیَ عَن نَفسِهِ کَثُرَ السَّاخِطُ عَلَيهِ؛ « : سپس امام در چهارمین و آخرین نکته می فرماید
». آن کس که از خود راضی باشد افراد خشمگین بر او بسیار خواهند بود 6
سَاخِطُ: خشمگین، خشم کردن افراد بر او بیشتر خواهد شد.
یعنی هرکس خود را برتر از دیگران بداند خشمگین ها بر او بیشتر می شود، بسیار توصیه شده که
انسان از عُجب و خودپسندی به دور باشد. رسول اکرم می فرماید: اگر کسی همۀ واجبات را انجام
دهد و همۀ محرمات را ترک کند من از یک چیز بر او می ترسم و آن عُجب و خودپسندی است.
 إیاکَ وَ الإعجَابَ بِنَفسِکَ وَ الثَّقَهَ بِمَا یُعجِبُکَ مِنها وَ حُبَّ « : سفارش امام علی به مالک اشتر
الإطرَاءِ فَإنَّ ذَالِکَ مِن أوثَقِ فُرَصِ الشَّيطانِ فِی نَفسِهِ لِيَمحَقَ مَا یَکُونُ مِن إحسانِ المُحسِنينَ؛ از
خودپسندی و تکيه بر نقاط قوت خويش و علاقه به مبالغه در ستايش شديداً بپرهيز، زيرا اين صفات از مطمئن
». ترين فرصت های شيطان است تا کارهای نيک نيکوکاران را محو و نابود کند

1. «مَن کَتَمَ سِرّهُ کانَتِ الِخیَرةُ بِیَدِه؛⁽¹⁾ آن کس که راز خویش را نهان دارد، اختیار کار، به دست اوست (و اما پس از افشای اسرار، اختیار از کف آدمی بیرون می شود و به کف دیگران می افتد).»

2. «سِرُّکَ أسیُرکَ فَاِن افشَیَتُه صِرتَ أسیرهُ؛⁽²⁾ راز تو، اسیر توست؛ اگر آن را افشا کنی، اسیر آن می شوی.»

3. «صَدرُ العاقِلِ صَندوقُ سِرِه؛⁽³⁾ سینه خردمند، صندوق راز اوست.»

4. «لا حِرزَ لِمَن لایَسع سِرُّ صَدرُه؛⁽⁴⁾ آن کس که سینه اش گنجایش رازش را ندارد، حفاظ ندارد.»

سلام.نمیدونم چرا بعضی از افراد فکر میکنن که اگه درباره چیزی که نمیدونن سوال کنن براشون کسر شان هست و یا اصطلاحا با سوال کردن خودشون رو کوچیک میکنن در صورتی که به نظرم انسان با دید محدودی که نسبت به دنیا داره طبیعی هست که در مورد خیلی از مسائل اطلاعی نداشته باشه و از کسی که در مورد اون موضوع خاص سوال کنه و مشورت کنه.حتما این جمله رو بارها شنیدین که میگن ندانستن عیب نیست نپرسیدن عیب است

ما اگه خودمون رازدار باشیم قطعا دیگران هم رازدار حرفای ما میشن و یا بالعکس
 

شاید برای من که از اسرار  و راز طرف مقابلم اگاهی دارم افشای اون حرف ها ایرادی نداشته باشه ولی قطعا برای اون طرف خیلی مهم بوده که رازشو به من گفته بعضا تاکید میکنه که جایی این اطلاعات گفته نشه و واقعا چه شایسته است که خیانت در امانت نکنیم چون به نظرم افشای راز هم یه نوع خیانت در امانت هست
 

مولا علی (ع) فرمود: خرد خدادادی است اما ادب آموختنی است.

رسول خدا (ص) : کامل ترین مؤمنان از نظر ایمان کسانی هستند که اخلاقی نیک دارند و خوبترین شما کسانی هستند که برای زنانشان خوب اند. رسول الله در این حدیث، کامل بودن ایمان را منوط به داشتن حسن خلق کرده و خانواده را نیز در اولویت بالایی قرار دادند.

یکی از دلایلی که خوشرویی در برابر خانواده تأکید شده این است که چون ما خانواده مان را اغلب اوقات می بینیم و به صورت مداوم با آن ها برخورد داریم ، لذا این رابطه ی تکراری عادی می شود ولی اگر با غریبه ها برخورد کنیم چون تازگی دارد خیلی در برخورد با آنان متفاوت عمل می کنیم ؛ که در رابطه ی با خانواده این طور نیست و باید افراد بر روی خود کار کند تا همیشه با خانواده ی خودش خوشرو باشد حتی در لحظات عصبانیت و سخت زندگی.