فهرست اشعار دیوان حافظ (حرف غ)
در زندگی بکوش. لباس صبر بر تن بپوش. با دانایان بجوش. عزت نفس را به هیچ قیمتی مفروش
فهرست اشعار دیوان حافظ (حرف ف)
فهرست اشعار دیوان حافظ (حرف ق)
غزل شماره ۲۹۷: زبان خامه ندارد سر بیان فراق
غزل شماره ۲۹۸: مقام امن و می بی‌غش و رفیق شفیق
فهرست اشعار دیوان حافظ (حرف ک)
غزل شماره ۲۹۹: اگر شراب خوری جرعه‌ای فشان بر خاک
غزل شماره ۳۰۰: هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک
غزل شماره ۳۰۱: ای دل ریش مرا با لب تو حق نمک
فهرست اشعار دیوان حافظ (حرف ل)
غزل شماره ۳۰۳: شممت روح وداد و شمت برق وصال
غزل شماره ۳۰۴: دارای جهان نصرت دین خسرو کامل
غزل شماره ۳۰۵: به وقت گل شدم از توبه شراب خجل
غزل شماره ۳۰۶: اگر به کوی تو باشد مرا مجال وصول
غزل شماره ۳۰۷: هر نکته‌ای که گفتم در وصف آن شمایل
غزل شماره ۳۰۸: ای رخت چون خلد و لعلت سلسبیل
فهرست اشعار دیوان حافظ (حرف م)
غزل شماره ۳۱۰: مرحبا طایر فرخ پی فرخنده پیام
غزل شماره ۳۱۱: عاشق روی جوانی خوش نوخاسته‌ام
غزل شماره ۳۱۲: بشری اذ السلامه حلت بذی سلم
غزل شماره ۳۱۳: بازآی ساقیا که هواخواه خدمتم
غزل شماره ۳۱۴: دوش بیماری چشم تو ببرد از دستم
غزل شماره ۳۱۵: به غیر از آن که بشد دین و دانش از دستم
غزل شماره ۳۱۶: زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
غزل شماره ۳۱۷: فاش می‌گویم و از گفته خود دلشادم
غزل شماره ۳۱۸: مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم
غزل شماره ۳۱۹: سال‌ها پیروی مذهب رندان کردم
غزل شماره ۳۲۰: دیشب به سیل اشک ره خواب می‌زدم
غزل شماره ۳۲۱: هر چند پیر و خسته دل و ناتوان شدم
غزل شماره ۳۲۲: خیال نقش تو در کارگاه دیده کشیدم
غزل شماره ۳۲۳: ز دست کوته خود زیر بارم
غزل شماره ۳۲۴: گر چه افتاد ز زلفش گرهی در کارم
غزل شماره ۳۲۵: گر دست دهد خاک کف پای نگارم
غزل شماره ۳۲۶: در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم
غزل شماره ۳۲۷: مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
غزل شماره ۳۲۸: من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم
غزل شماره ۳۲۹: جوزا سحر نهاد حمایل برابرم
غزل شماره ۳۳۰: تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم
غزل شماره ۳۳۱: به تیغم گر کشد دستش نگیرم
غزل شماره ۳۳۲: مزن بر دل ز نوک غمزه تیرم
غزل شماره ۳۳۳: نماز شام غریبان چو گریه آغازم
غزل شماره ۳۳۴: گر دست رسد در سر زلفین تو بازم
غزل شماره ۳۳۵: در خرابات مغان گر گذر افتد بازم
غزل شماره ۳۳۶: مژده وصل تو کو کز سر جان برخیزم
غزل شماره ۳۳۷: چرا نه در پی عزم دیار خود باشم
غزل شماره ۳۳۸: من دوستدار روی خوش و موی دلکشم
غزل شماره ۳۳۹: خیال روی تو چون بگذرد به گلشن چشم
غزل شماره ۳۴۰: من که از آتش دل چون خم می در جوشم
غزل شماره ۳۴۱: گر من از سرزنش مدعیان اندیشم
غزل شماره ۳۴۲: حجاب چهره جان می‌شود غبار تنم
غزل شماره ۳۴۳: چل سال بیش رفت که من لاف می‌زنم
غزل شماره ۳۴۴: عمریست تا من در طلب هر روز گامی می‌زنم
غزل شماره ۳۴۵: بی تو ای سرو روان با گل و گلشن چه کنم
غزل شماره ۳۴۶: من نه آن رندم که ترک شاهد و ساغر کنم
غزل شماره ۳۴۷: صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنم
غزل شماره ۳۴۸: دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم
غزل شماره ۳۴۹: دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون کنم
غزل شماره ۳۵۰: به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم
غزل شماره ۳۵۱: حاشا که من به موسم گل ترک می کنم
غزل شماره ۳۵۲: روزگاری شد که در میخانه خدمت می‌کنم
غزل شماره ۳۵۳: من ترک عشق شاهد و ساغر نمی‌کنم
غزل شماره ۳۵۴: به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
غزل شماره ۳۵۵: حالیا مصلحت وقت در آن می‌بینم
غزل شماره ۳۵۶: گرم از دست برخیزد که با دلدار بنشینم
غزل شماره ۳۵۷: در خرابات مغان نور خدا می‌بینم
غزل شماره ۳۵۸: غم زمانه که هیچش کران نمی‌بینم
غزل شماره ۳۵۹: خرم آن روز کز این منزل ویران بروم
غزل شماره ۳۶۰: گر از این منزل ویران به سوی خانه روم
غزل شماره ۳۶۱: آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم
غزل شماره ۳۶۲: دیدار شد میسر و بوس و کنار هم
غزل شماره ۳۶۳: دردم از یار است و درمان نیز هم
غزل شماره ۳۶۴: ما بی غمان مست دل از دست داده‌ایم
غزل شماره ۳۶۵: عمریست تا به راه غمت رو نهاده‌ایم
غزل شماره ۳۶۶: ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم
غزل شماره ۳۶۷: فتوی پیر مغان دارم و قولیست قدیم
غزل شماره ۳۶۸: خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم
غزل شماره ۳۶۹: ما ز یاران چشم یاری داشتیم
غزل شماره ۳۷۰: صلاح از ما چه می‌جویی که مستان را صلا گفتیم
غزل شماره ۳۷۱: ما درس سحر در ره میخانه نهادیم
غزل شماره ۳۷۲: بگذار تا ز شارع میخانه بگذریم
غزل شماره ۳۷۳: خیز تا خرقه صوفی به خرابات بریم
غزل شماره ۳۷۴: بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
غزل شماره ۳۷۵: صوفی بیا که خرقه سالوس برکشیم
غزل شماره ۳۷۶: دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم
غزل شماره ۳۷۷: ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم
غزل شماره ۳۷۸: ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم
غزل شماره ۳۷۹: سرم خوش است و به بانگ بلند می‌گویم
غزل شماره ۳۸۰: بارها گفته‌ام و بار دگر می‌گویم
غزل شماره ۳۸۱: گر چه ما بندگان پادشهیم
فهرست اشعار حافظ (حرف ن)
غزل شماره ۳۸۳: چندان که گفتم غم با طبیبان
غزل شماره ۳۸۴: می‌سوزم از فراقت روی از جفا بگردان
غزل شماره ۳۸۵: یا رب آن آهوی مشکین به ختن بازرسان
غزل شماره ۳۸۶: خدا را کم نشین با خرقه پوشان
غزل شماره ۳۸۷: شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان
غزل شماره ۳۸۸: بهار و گل طرب انگیز گشت و توبه شکن
غزل شماره ۳۸۹: چو گل هر دم به بویت جامه در تن
غزل شماره ۳۹۰: افسر سلطان گل پیدا شد از طرف چمن
غزل شماره ۳۹۱: خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن
غزل شماره ۳۹۲: دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
غزل شماره ۳۹۳: منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
غزل شماره ۳۹۴: ای روی ماه منظر تو نوبهار حسن
غزل شماره ۳۹۵: گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن
غزل شماره ۳۹۶: صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن
غزل شماره ۳۹۷: ز در درآ و شبستان ما منور کن
غزل شماره ۳۹۸: ای نور چشم من سخنی هست گوش کن
غزل شماره ۳۹۹: کرشمه‌ای کن و بازار ساحری بشکن
غزل شماره ۴۰۰: بالابلند عشوه گر نقش باز من
غزل شماره ۴۰۱: چون شوم خاک رهش دامن بیفشاند ز من
غزل شماره ۴۰۲: نکته‌ای دلکش بگویم خال آن مه رو ببین
غزل شماره ۴۰۳: شراب لعل کش و روی مه جبینان بین
غزل شماره ۴۰۴: می‌فکن بر صف رندان نظری بهتر از این
فهرست اشعار حافظ (حرف و)
غزل شماره ۴۰۶: گفتا برون شدی به تماشای ماه نو
غزل شماره ۴۰۷: مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
غزل شماره ۴۰۸: ای آفتاب آینه دار جمال تو
غزل شماره ۴۰۹: ای خونبهای نافه چین خاک راه تو
غزل شماره ۴۱۰: ای قبای پادشاهی راست بر بالای تو
غزل شماره ۴۱۱: تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو
غزل شماره ۴۱۲: مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو
غزل شماره ۴۱۳: خط عذار یار که بگرفت ماه از او
غزل شماره ۴۱۴: گلبن عیش می‌دمد ساقی گلعذار کو
غزل شماره ۴۱۵: ای پیک راستان خبر یار ما بگو
فهرست اشعار حافظ (حرف ه)
غزل شماره ۴۱۷: عیشم مدام است از لعل دلخواه
غزل شماره ۴۱۸: گر تیغ بارد در کوی آن ماه
غزل شماره ۴۱۹: وصال او ز عمر جاودان به
غزل شماره ۴۲۰: ناگهان پرده برانداخته‌ای یعنی چه
غزل شماره ۴۲۱: در سرای مغان رفته بود و آب زده
غزل شماره ۴۲۲: ای که با سلسله زلف دراز آمده‌ای
غزل شماره ۴۲۳: دوش رفتم به در میکده خواب آلوده
غزل شماره ۴۲۴: از من جدا مشو که توام نور دیده‌ای
غزل شماره ۴۲۵: دامن کشان همی‌شد در شرب زرکشیده
غزل شماره ۴۲۶: از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه
غزل شماره ۴۲۷: چراغ روی تو را شمع گشت پروانه
غزل شماره ۴۲۸: سحرگاهان که مخمور شبانه
فهرست اشعار حافظ (حرف ی)
غزل شماره ۴۳۰: به صوت بلبل و قمری اگر ننوشی می
غزل شماره ۴۳۱: لبش می‌بوسم و در می‌کشم می
غزل شماره ۴۳۲: مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی
غزل شماره ۴۳۳: ای که بر ماه از خط مشکین نقاب انداختی
غزل شماره ۴۳۴: ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی
غزل شماره ۴۳۵: با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی
غزل شماره ۴۳۶: آن غالیه خط گر سوی ما نامه نوشتی
غزل شماره ۴۳۷: ای قصه بهشت ز کویت حکایتی
غزل شماره ۴۳۸: سبت سلمی بصدغیها فؤادی
غزل شماره ۴۳۹: دیدم به خواب دوش که ماهی برآمدی
غزل شماره ۴۴۰: سحر با باد می‌گفتم حدیث آرزومندی
غزل شماره ۴۴۱: چه بودی ار دل آن ماه مهربان بودی
غزل شماره ۴۴۲: به جان او که گرم دسترس به جان بودی
غزل شماره ۴۴۳: چو سرو اگر بخرامی دمی به گلزاری
غزل شماره ۴۴۴: شهریست پرظریفان و از هر طرف نگاری
غزل شماره ۴۴۵: تو را که هر چه مراد است در جهان داری
غزل شماره ۴۴۶: صبا تو نکهت آن زلف مشک بو داری
غزل شماره ۴۴۷: بیا با ما مورز این کینه داری
غزل شماره ۴۴۸: ای که در کوی خرابات مقامی داری
غزل شماره ۴۴۹: ای که مهجوری عشاق روا می‌داری
غزل شماره ۴۵۰: روزگاریست که ما را نگران می‌داری
غزل شماره ۴۵۱: خوش کرد یاوری فلکت روز داوری
غزل شماره ۴۵۲: طفیل هستی عشقند آدمی و پری
غزل شماره ۴۵۳: ای که دایم به خویش مغروری
غزل شماره ۴۵۴: ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی
غزل شماره ۴۵۵: عمر بگذشت به بی‌حاصلی و بوالهوسی
غزل شماره ۴۵۶: نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
غزل شماره ۴۵۷: هزار جهد بکردم که یار من باشی
غزل شماره ۴۵۸: ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشی
غزل شماره ۴۵۹: زین خوش رقم که بر گل رخسار می‌کشی
غزل شماره ۴۶۰: سلیمی منذ حلت بالعراق
غزل شماره ۴۶۱: کتبت قصه شوقی و مدمعی باکی
غزل شماره ۴۶۲: یا مبسما یحاکی درجا من اللالی
غزل شماره ۴۶۳: سلام الله ما کر اللیالی
غزل شماره ۴۶۴: بگرفت کار حسنت چون عشق من کمالی
غزل شماره ۴۶۵: رفتم به باغ صبحدمی تا چنم گلی
غزل شماره ۴۶۶: این خرقه که من دارم در رهن شراب اولی
غزل شماره ۴۶۷: زان می عشق کز او پخته شود هر خامی
غزل شماره ۴۶۸: که برد به نزد شاهان ز من گدا پیامی
غزل شماره ۴۶۹: انت روائح رند الحمی و زاد غرامی
غزل شماره ۴۷۰: سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی
غزل شماره ۴۷۱: ز دلبرم که رساند نوازش قلمی
غزل شماره ۴۷۲: احمد الله علی معدله السلطان
غزل شماره ۴۷۳: وقت را غنیمت دان آن قدر که بتوانی
غزل شماره ۴۷۴: هواخواه توام جانا و می‌دانم که می‌دانی
غزل شماره ۴۷۵: گفتند خلایق که تویی یوسف ثانی
غزل شماره ۴۷۶: نسیم صبح سعادت بدان نشان که تو دانی
غزل شماره ۴۷۷: دو یار زیرک و از باده کهن دومنی
غزل شماره ۴۷۸: نوش کن جام شراب یک منی
غزل شماره ۴۷۹: صبح است و ژاله می‌چکد از ابر بهمنی
غزل شماره ۴۸۰: ای که در کشتن ما هیچ مدارا نکنی
غزل شماره ۴۸۱: بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی
غزل شماره ۴۸۲: ای دل به کوی عشق گذاری نمی‌کنی
غزل شماره ۴۸۳: سحرگه ره روی در سرزمینی
غزل شماره ۴۸۴: تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی
غزل شماره ۴۸۵: ساقیا سایه ابر است و بهار و لب جوی
غزل شماره ۴۸۶: بلبل ز شاخ سرو به گلبانگ پهلوی
غزل شماره ۴۸۷: ای بی‌خبر بکوش که صاحب خبر شوی
غزل شماره ۴۸۸: سحرم هاتف میخانه به دولتخواهی
غزل شماره ۴۸۹: ای در رخ تو پیدا انوار پادشاهی
غزل شماره ۴۹۰: در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی
غزل شماره ۴۹۱: به چشم کرده‌ام ابروی ماه سیمایی
غزل شماره ۴۹۲: سلامی چو بوی خوش آشنایی
غزل شماره ۴۹۳: ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
غزل شماره ۴۹۴: ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی
غزل شماره ۴۹۵: می خواه و گل افشان کن از دهر چه می‌جویی
پاسخ به:شرح دیوان حافظ + فهرست اشعار
سلما خانم از زحمت شما ممنونم....واقعا جالب بود
الهم عجل لولیک الفرج....
چقدر خوبه /فیض اکمال بردم
مهربان همیشگی من... خودت گفتی:ادعونی استجب لکم... بخوانید مرا تا اجابت کنم شمارا... گوش کن... این منم که اینروزها بیش از همیشه میخوانمت... اجابت کن مرا...
