یا قدیم الاحسان

.:: تبریک و تهنیت ::.

یک سرو، ولی سرو هزاران چمن است این 
یک ماه، ولی ماه هزار انجمن است این 
یک نور، ولی نور همه پنج تن است این 
یک روح، ولی روح علی در بدن است این 
زیبارخ و شورافکن و شیرین‌دهن است این 
ای ماه خدا چشم تو روشن حسن است این

*** ابتدا فرارسیدن ميلاد کريم سبزپوش آل فاطمه، تنهاترين سردار لشکر حيدر و غريب شهر پيامبر ، حضرت امام حسن مجتبی (ع) را خدمت شما دوستداران خاندان عصمت و طهارت تبریک و تهنیت عرض می نماییم.

*** پیامبر گرامی اسلام (ص) :

فرزند صالح گلي است که خدا به بندگانش مي‌دهد. دو گل من در دنيا حسن و حسين اند.

.:: مقدمه ::.

ضمن عرض سلآم خدمت تمامی دوستان 

مبحث 56 طرح صالحین راسخون در مورد امام حسن مجتبی (ع) ، کریم اهل بیت است.

پیشاپیش از حسن توجه و حضور و مشارکت شما در این مبحث تشکر می کنیم. ممنون میشویم مطالب تولیدی و گلچین شده و ابتکاری خود را در قالب موارد زیر ارسال نمایید :

1- کریم بودن امام حسن مجتبی (ع) ( متن / تصویر و ... )

2- وقایع زندگی امام حسن (ع) 

3- احادیث مرتبط با امام حسن (ع)

4- داستان هایی از زندگی امام حسن (ع)

5- میلاد امام حسن (ع) ( شعر ، دکلمه و ... )

موضوع ویژه : دلنوشته

یا حسن جان ...

دانلود نرم افزار رایگان حق الحقیق (امام حسن مجتبی علیه السلام) برای اندروید

نرم افزار ” امام حسن مجتبی علیه السلام (حق الحقیق) ” که حاوی اطلاعاتی ارزشمند در خصوص زندگینامه ، اخلاق و فضائل ، سخنان ، داستان ها ، حکایات و … حضرت امام حسن (ع) می باشد ، با هدف فراهم کردن بستری مناسب جهت سهولت دسترسی و بهره مندی عاشقان آن حضرت از سیره و دستورات ایشان بوده که امید است مورد توجه مریدان و محبان کریم اهل بیت (ع) واقع گردد.

تلاش تولید کننده بوده است تا این گنجینه گرانبها همزمان با ولادت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام که در روز ۱۵ ماه مبارک رمضان می باشد ، عرضه شده و در اختیار عموم قرار گیرد. لذا خرسند خواهیم شد تا با رهنمود های ارزشمندتان ما را در جهت اصلاح نقاط ضعف احتمالی و بهبود نقاط قوت یاری فرموده تا با ایجاد رابطه ایی صمیمانه و مستحکم همگی نقش کوچکی در ترویج سیره کریم اهل بیت علیه السلام داشته باشیم. شما هم اکنون و در ادامه می توانید این نرم افزار مذهبی زیبا را با فرمت مستقیم apk بر روی گوشی اندروید خود دانلود نمایید و از آن لذت ببرید.

امکانات و بخش های نرم افزار :

• زیارت نامه امام حسن مجتبی علیه السلام (با ترجمه فارسی و همراه با صوت و قرائت)
• شناسنامه امام حسن مجتبی (ع)
• امام حسن (ع) قبل از امامت
• امام حسن (ع) پس از امامت
• صلح امام حسن (ع)
• واپسین روزهای عمر امام حسن (ع)
• اخلاق و فضائل امام حسن (ع)
• سخنان امام حسن (ع)
• امام حسن (ع) از نگاه دیگران
• امام حسن (ع) در آینه ادب و هنر
• امام حسن (ع) در آینه کتب و رسانه
• قصه های کوتاه از امام حسن (ع)
• دریافت مطالب از سایت حق الحقیق (جهت به روز رسانی مطالب مرتبط با حضرت از طریق اینترنت)

لینک مستقیم دانلود

منبع: http://www.afsaran.ir/link/117672

فروتنی
فروتنی حضرت امام حسن علیه السلام و تواضع آن انسان الهی چنان بود که: روزی بر گروهی تهیدست می گذشت و آنان پاره های نان را بر زمین نهاده، روی زمین نشسته بودند و می خوردند، چون حضرت امام حسن علیه السلام را دیدند گفتند: ای پسر رسول خدا! بیا و با ما هم غذا شو! به شتاب از مرکب به زیر آمد و گفت: خدا متکبّران را دوست ندارد و با آنان به غذا خوردن مشغول شد. سپس همه آنان را به میهمانی خود دعوت فرمود، هم به آنان غذا داد و هم لباس. 

 

بخشیدن همه ذخیره

عربی به محضر امام حسن علیه السلام آمد. فرمود: هرچه ذخیره دارم به او بدهید، بیست هزار درهم بود همه را به عرب دادند، گفت: مولای من! اجازه ندادی که حاجتم را بگویم و مدیحه ای در شأنت بخوانم، حضرت در پاسخ اشعاری انشا کرد به این مضمون: بیم فروختن آبروی آن کس که از ما چیزی می خواهد موجب می شود که پیش از درخواست او بدو ببخشیم. 



خدمت به حیوان گرسنه

روزی غلام سیاهی را دید که گرده نانی در پیش نهاده یک لقمه می خورد و یک لقمه به سگی می دهد، از او پرسید: چه چیزی تو را به این کار وا می دارد؟ گفت: شرم می کنم که خود بخورم و به او ندهم. حضرت امام حسن علیه السلام فرمود: از اینجا حرکت نکن تا من برگردم. خود نزد صاحب آن غلام رفت، او را خرید، باغی را هم که در آن زندگی می کرد، خرید. غلام را آزاد کرد و باغ را بدو بخشید. 

یا اَبا مُحَمَّدٍ یا حَسَنَ بنِ عَلِیِ اَیُّهَا المُجتَبی یَا بنَ رَسوُلِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ یا سَیِدَنا وَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَ استَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَ اللّهِ اِشفَع لَنا عِندَ اللّه.

اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِيقَ الطَّاعَةِ وَ بُعْدَ الْمَعْصِيَةِ وَ صِدْقَ النِّيَّةِ وَ عِرْفَانَ الْحُرْمَةِ بِحَقِّ الإمامِ الحَسَنِ المُجتَبی(علیه السلام).

ای تو با قلبم صمیمی یا حسن

تو کریم بن کریمی یا حسن

داری از زهرا نشان یا مجتبی

مهربانی دل رحیمی یا حسن

صاحب رزقی و جودت بی کران

ریزه خوار سفره ات هر انس و جان

آن قدر بخشنده ای محبوب من

بر سر خوان تو حاتم میهمان

از می کوثر چو آبم می دهی

بر خم زلفت چو تابم می دهی

آن قدر خوبی که هر چه بد کنم

با کریمی تو جوابم می دهی

تا خدا پرداخت جسم و جان وتن

پر نمودم از غم و رنج و محن

روی قلبم از ازل حک کرد او

هست این مخلوق مجنون الحسن

بی کس شهر پیمبر یا حسن

غربت تو همچو حیدر یا حسن

من چه گویم شرح دردت ای غریب

ای عصای دست مادر یا حسن

گریه کردن کار هر روز و شبت

آمده از گریه ها جان بر لبت

من نمی گویم که در کوچه چه شد

آن قدر گویم کمان شد زینبت

در میان کوچه دشمن راه بست

حرمت صدیقه زهرا شکست

آن قدر بر جسم و جانش لطمه زد

بی تأمل مادرت از پا نشست

خیره مانده چشم هایت سوی در

داغ آن کوچه هنوزت بر جگر

تا زمانی که به دنیا زیستی

دیگر از آن کوچه ننمودی گذر

امام حسن مجتبی(ع) به منظور حفظ و حراست اسلام از گزند دشمنان و بدخواهان با همه قدرت تلاش کرد و در این راه حتی صلح با معاویه را پذیرفت تا مسلمانان را مصون داشته و به اعتلای اسلام و مسلمانان کمک کند .

امام حسن مجتبی (ع) 15 ماه رمضان سال سوم هجرت در مدینه چشم به جهان گشود . حسن بن على (ع) دوران جد بزرگوارش را چند سال بیشتر درک نکرد زیرا او تقریباً هفت سال داشت که پیامبر اسلام از دنیا رفت.

پس از آن، تقریبا سى سال کنار پدرش زندگی کرد و و پس از شهادت على (ع) 10 سال هدایت امت را به عهده داشت و در سال 50 هجرى با توطئه معاویه بر اثر مسمومیت در سن 48 سالگى به درجه شهادت رسید.

امام حسن مجتبی به کریم اهل بیت شناخته می شود چرا که آن بزرگوار نه تنها از نظر علم، تقوى، زهد و عبادت، مقامى برگزیده و ممتاز داشت، بلکه از لحاظ بذل و بخشش و کمک به نیازمندان نیز سرآمد بود.

هیچ نیازمندی از در خانه آن حضرت دست خالى برنمى گشت. هیچ آزرده دلى شرح پریشانى خود را نزد آن بزرگوار بازگو نمی ‏کرد، جز آنکه مرهمى بر دل آزرده او نهاده می ‏شد.

حسن بن على (ع) با تمام قدرت و توان در انجام امور خیر و نیک و رفع نیاز مستمندان فعال بود و هرآنچه را که داشت در راه خدا انفاق می کرد .

امام حسن مجتبى (ع) در طول عمر خود دو بار تمام اموال و دارایى خود را در راه خدا خرج کرد و سه بار ثروت خود را به دو نیم تقسیم کرده و نصف آن را براى خود نگهداشت و نصف دیگر را در راه خدا بخشید.

امام حسن (ع) فردى شجاع و با شهامت بود و هرگز ترس و بیم در وجود او راه نداشت. او در راه پیشرفت اسلام از هیچگونه جانبازى دریغ نمی کرد و همواره آماده مجاهدت در راه خدا بود.

امام مجتبى (ع) در جنگ جمل در کنار پدر خود در خط مقدم می ‏جنگید . آن بزرگوار جنگ صفین نیز در بسیج عمومى نیروها و گسیل داشتن سپاه حضرت علی(ع) براى جنگ با سپاه معاویه، نقش مهمى داشت.

امام حسن مجتبى(ع) با شجاعتی که از خاندان خود به ارث برده بود و تعصبی که نسبت به دین اسلام داشت، هرگز در برابر دشمنان اسلام و مسلمانان کوچکترین کوتاهی نداشت و به هر شکل ممکن، حتی در قالب مناظرات کوبنده در برابر فعالان ضد اسلامی ایستادگی می کرد.

حضرت مجتبى (ع) حتى پس از انعقاد پیمان صلح که در نهایت درایت و هوشمندی امام انجام شد، بعد از ورود معاویه به کوفه، بر منبر نشست و انگیزه ‏هاى صلح خود و امتیازات خاندان امیرالمؤمنین را بیان کرد و در حضور هر دو گروه با اشاره به نقاط ضعف معاویه با شدت و صراحت از روش او انتقاد کرد.

امام در آن شرایط و موقعیت صلح را ترجیح داد تا مسلمانان را از گزند نبردهایی که به شکست آنها و شهادت می انجامد مصون داشته و در آرامش و صلح به تحکیم پایه های اعتقادی مسلمانان و تبیین معارف حقه اسلامی بپردازد .

امام حسن علیه السلام فرمود: چنان برای دنیایت تلاش کن که گویاهمیشه زنده ای، و چنان برای آخرتت تلاش کن که گوئی فردامرگت فرا می رسد.

ای آسمان تر از همه، بالاتر از همه

ای بی کران تر از همه، دريا تر از همه

تو زودتر به دامن زهرا نشسته ای

پس این توئی تو، بچه زهراتر از همه

ما از تو هیچ وقت نفرما ندیده ایم

ای سفره ي همیشه بفرماتر از همه

شب میلاد امام بزرگوار امام حسن علیه السلام مبارک . امام حسن (ع) به گذشت ومهربانی معروف بودند . حتی بعد زهر دادن جعده همسرش به او گفت که زود از خانه برو که بستگانم معلوم نیست چگونه مجازاتت بکنند. 

فروتنی
فروتنی حضرت امام حسن علیه السلام و تواضع آن انسان الهی چنان بود که: روزی بر گروهی تهیدست می گذشت و آنان پاره های نان را بر زمین نهاده، روی زمین نشسته بودند و می خوردند، چون حضرت امام حسن علیه السلام را دیدند گفتند: ای پسر رسول خدا! بیا و با ما هم غذا شو! به شتاب از مرکب به زیر آمد و گفت: خدا متکبّران را دوست ندارد و با آنان به غذا خوردن مشغول شد. سپس همه آنان را به میهمانی خود دعوت فرمود، هم به آنان غذا داد و هم لباس.
(مناقب: 4/23؛ بحار الأنوار: 43/351، باب 16، حدیث 28).

کمک و بخشش

حضرت امام صادق علیه السلام می فرماید: مردی به عثمان بن عفان در حالی که در مسجد نشسته بود گذشت، از او درخواست کمک کرد. به دستور عثمان، پنج در هم به او پرداختند، مرد به عثمان گفت مرا به جایی که دردم را دوا کنند راهنمایی کن. عثمان گفت: نزد آن جوانمردان که آنان را می بینی برو و با دستش اشاره به ناحیه ای از مسجد کرد که حضرت امام حسن و امام حسین علیهما السلام و عبدالله بن جعفر در آن قرار داشتند. آن مرد به سوی آنان رفت ، سلام کرد و از آنان درخواست کمک نمود. امام حسن علیه السلام به او فرمود: سؤال از دیگران جز در سه مورد جایز نیست: یا برای دیه ای که دل سوختگی دارد، یا وامی که دل شکستگی آرد، یا فقری که غیر قابل تجمل است؛ تو دچار کدام یک از این سه موردی؟
گفت: دچار یکی از آنها هستم. امام مجتبی علیه السلام فرمان داد پنجاه دینار به او بپردازند و حضرت امام حسین علیه السلام دستور به چهل و نه دینار داد و عبدالله بن جعفر فرمان به چهل و هشت دینار.
آن مرد پس از دریافت دینارها برگشت و بر عثمان گذر کرد. عثمان گفت: چه کردی؟ مرد گفت: بر تو گدشتم، جهت کمک به من به پنج دینار فرمان دادی و چیزی هم از من نپرسیدی. ولی آن بزرگواری که گیسوی پرپشت دارد چیزهایی را از من پرسید و پنحاه دینار به من عطا کرد و دومی آنان چهل و نه دینار و سومی چهل و هشت دینار؛ عثمان گفت: چه کسی برای دوای درد تو مانند این جوانمردان است؟ اینان دانش و آگاهی را به خود اختصاص داده اند و خیر و حکمت را در خود جمع کرده اند

(الخصال: 1/135، حدیث 149؛
بحار الأنوار:43/332، باب 16، حدیث 4)

خدمت به حیوان گرسنه

روزی غلام سیاهی را دید که گرده نانی در پیش نهاده یک لقمه می خورد و یک لقمه به سگی می دهد، از او پرسید: چه چیزی تو را به این کار وا می دارد؟ گفت: شرم می کنم که خود بخورم و به او ندهم. حضرت امام حسن علیه السلام فرمود: از اینجا حرکت نکن تا من برگردم. خود نزد صاحب آن غلام رفت، او را خرید، باغی را هم که در آن زندگی می کرد، خرید. غلام را آزاد کرد و باغ را بدو بخشید.
(بحار الانوار: 43/352، باب 16، حدیث 29؛
مستدرک الوسائل: 8/295، باب 37، حدیث 9485 (با کمی اختلاف)).

«اين علوم و معارف را چگونه به دست آوردي ؟»

«هر روز فرزندم حسن مرا از آيات و روايات تازه آگاه مي كند.»

«يا اُمّاه!قَلَّ بّياني و كَلَّ لِساني،لَعَلَّ سَيِّداً يّرْعاني»

«مادر جان! (تعجب نكن) از این رو زبانم لكنت گرفته و بيانم از فصاحت افتاده است ؛ چرا كه گويا شخص بزرگي سخنانم را مي شنود ! »