قرار شب سیزدهم ماه مبارک رمضان

پرکاربردترین آیات قرآن در کلام رهبر انقلاب (۱)

«الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِن دِیَرِهِم بِغَیرِ حَقٍ إِلا أَن یَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاس بَعْضهُم بِبَعْضٍ لَهُدِّمَت صوَمِعُ وَ بِیَعٌ وَ صلَوَتٌ وَ مَسجِدُ یُذْکرُ فِیهَا اسمُ اللَّهِ کثِیراً وَ لَیَنصرَنَّ اللَّهُ مَن یَنصرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِىُّ عَزِیزٌ» (آیه‌ی ۴۰ سوره‌ی مبارکه‌ی حج)

«آنان که از خانه‌هاى خود به ناحق اخراج شدند (و جرمى نداشتند) جز آن‌که مى‌گفتند: «پروردگار ما خداى یکتاست» و اگر خداوند برخى از مردم را با برخى دیگر دفع نمى‌کرد (در هر عصرى کفار را از مجتمع دینى و امکنه‌ی مذهبى به وسیله‌ی مؤمنین دفع نمى‌کرد) البته دیرهاى راهبان و کلیساهاى ترسایان و کنشت‌هاى جهودان و مسجدهاى مسلمانان که بسیارى از اوقات نام خدا در آن‌ها ذکر مى‌شود ویران مى‌گردید. و بى‌تردید خدا هر که را که او را یارى مى‌کند یارى خواهد کرد، همانا خدا نیرومند و شکست‌ناپذیر است.»

بدرستى علم رستاخيز پيش خدا است، كه باران فرود آورد، و آنچه را در رحمها است بداند، كسى نمى داند كه فردا چه مى كند و كسى نمى داند كه در كدام سرزمين مى ميرد، اما خدا دانا و آگاه است.

كلمه (غيث ) به معناى باران مى باشد، و معناى جمله هاى آيه روشن است.

بيان اينكه خداوند عالم به هر كوچك و بزرگ است

چيزى كه در تفسير اين آيه لازم است گفته شود، اين است كه در اين آيه سه مورد از مواردى كه علم خدا متعلق بدانها است بر شمرده، يكى علم به قيام قيامت، كه از مسائلى است كه خداوند علم بدان را به خود اختصاص داده، و احدى جز او از تاريخ وقوع آن خبر ندارد، همچنان كه جمله (ان الله عنده علم الساعه - به درستى خدا نزد او است علم به قيامت )، نيز اين انحصار را مى رساند.

دوم مسأله فرستادن باران، و سوم علم بدانچه در رحم زنان است، از پسر و دختر، كه خداوند اين دو را نيز به خود اختصاص داده مگر آنكه خودش تعليم كسى كند.

و دو چيز ديگر هم شمرده، كه انسان از آن اطلاعى ندارد، و به خاطر همين از حوادث آينده خود بى خبر است، اول اينكه : (و ما تدرى نفس ماذا تكسب غدا - هيچ كس نمى داند كه فردا چه به دستش مى آيد)، دوم اينكه : (و ما تدرى نفس باى ارض تموت - و هيچ كس نمى داند در چه سرزمينى مى ميرد).

و گويا مراد از تذكر اين دو نكته، يادآورى اين معنا باشد، كه خداى تعالى، عالم به هر كوچك و بزرگ است، حتى مثل مسأله قيامت را مى داند، كه علمش براى خلق فراهم نمى شود، و خود شما به آن كه مهمترين مساله است علمى نداريد، پس خدا مى داند و شما نمى دانيد، و چون چنين است، پس زنهار كه به وى شرك ورزيد، و از اوامرش تمرد كنيد، و از پذيرفتن دعوتش رو گردانيد، و در نتيجه به خاطر نادانى خود هلاك شويد.

تفسیر المیزان علامه

این آیه می خواهد چند نکته رو بیان کند:

1-  ا که زمان وقوع قیامت  را هیچکس غیر خدا نمی داند حتی خود امام زمان؟      

2- اگر مردم می دانستند قیامت در زمان آنها اتفاق نمی افتد شاید بیخیال تر می شدند و راحت تر معصیت و گناه می کردند

3- مرگ هم مانند قیامت مشخص نیست کی  واقع می شود و انسانها به همین جهت باید هر لحضه برای مرگ و قیامت آماده باشند.

نامعلوم گذاشته شدن زمان برپایی قیامت، احتمال دارد به خاطر این نکته باشد که انسان، هماره برای آن، باید آماده باشد.

در مورد 5 تا موردی ک ذکر کردین فقط خدا از زمانش خبر داره و لاغیر،

یکیشو واقعا قبول دارم ک خدا کار خوبی کرد ک ناگهانی قرار داد: مرگ!

واقعا وقتی آدم بدونه ک مثلا فلان موقع قراره بمیره زندگیش خیلی سردو بی روح میشه...

و شاید از ترس عذاب اون دنیا، از گناه دوری کنه ولی

وقتی ندونه کی قراره بره اون دنیا، اینجاست ک خود واقعیشو نشون میده

و معلوم میشه اعمالشون از روی ترسه یا نه برای دل خودشون و رضای خدا و چ بسا خالصانه!

از دیده اسلام 5 موارد پایانی سوره‌ی لقمان یعنی: زمان برپائی روز قیامت، علم بارش باران، جنسیت فرزند پیش از تولد، آن چیزی که انسان در فردا بدست می‌آورد و زمان مرگش؛ جزء امور غیبی هیتند که هیچکس غیر از الله بر آنها علمی ندارد؛ البته در آن زمان اسلام به این موضوع افتخار می‌کرد و در تمامی تفسیرهای قدیمی قرآن به چنین چیزی اشاره شده است.

گوئى مجموع این آیه، پاسخ به سؤالى است، که در زمینه قیامت مطرح مى شود، همان سؤالى که بارها مشرکان قریش از پیامبر(صلى الله علیه وآله) کردند و گفتند: مَتى هُوَ: «روز قیامت کى خواهد بود»

قرآن در پاسخ آنان مى گوید: هیچ کس جز خدا، از لحظه قیام قیامت آگاه نیست و طبق صریح آیات دیگر، خداوند این علم را از همه مخفى داشته است : إِنَّ السّاعَةَ آتِیَةٌ أَکادُ أُخْفِیها: «قیامت خواهد آمد، و من مى خواهم آن را پنهان سازم»

قران میگوید  مى گوید: نه تنها مسأله قیامت است که از شما پنهان است، در زندگى روزمره شما و در میان نزدیکترین مسائلى که با مرگ و حیاتتان سر و کار دارد، مطالب فراوانى وجود دارد، که شما از آن بى خبرید.

زمان نزول قطرات حیات بخش باران که زندگى همه جانداران به آن بستگى دارد، بر هیچ یک از شما آشکار نیست، و تنها با حدس و تخمین و گمان از آن بحث مى کنید.

همچنین از زمان پیدایش شما در شکم مادر و خصوصیات جنین، احدى آگاه نیست و نیز آینده نزدیک، یعنى حوادث فرداى شما و نیز محل مرگ و بدرود حیاتتان بر همه پوشیده است.

شما که از این مسائل نزدیک به زندگى خود، اطلاعى ندارید، چه جاى تعجب، که از لحظه قیام قیامت بى خبر باشید؟.

در تفسیر «درّ المنثور» نقل شده: مردى به نام «وراث» از طائفه «بنى مازن» خدمت پیامبر(صلى الله علیه وآله) آمده گفت: اى محمّد! کى قیامت بر پا مى شود؟ به علاوه، شهرهاى ما در خشکسالى فرو رفته، کى فراوانى نعمت مى شود ؟ و نیز هنگامى که آمدم، همسرم باردار بود، کى فرزند مى آورد؟ و نیز من مى دانم امروز چه کرده ام، فردا چه خواهم کرد؟ و بالاخره، من مى دانم در کجا متولد شده ام، بگو ببینم در کدام سرزمین مى میرم؟! آیه فوق نازل شد گفت: علم همه این امور نزد خدا است

منبع : سایت تدبر

چرا ما با اینکه هیچی نمیدونیم اینقدر ادعا داریم که همه چیز رو میدونیم

ولی خدا که همه چیز رو میدونه رو باور نداریم

و بعضی وقتا شک می کنیم به علم و قدرت خدا

ان شاءالله که تو این ماه عزیز به خودمون بیاییم و باور کنیم

قدرت و علم خداوند رو

التماس دعا

چرا ما با اینکه هیچی نمیدونیم اینقدر ادعا داریم که همه چیز رو میدونیم

ولی خدا که همه چیز رو میدونه رو باور نداریم

و بعضی وقتا شک می کنیم به علم و قدرت خدا

ان شاءالله که تو این ماه عزیز به خودمون بیاییم و باور کنیم

قدرت و علم خداوند رو

التماس دعا

دانش الله، قرآن به دو گونه از این دانش‌ها اشاره دارد:
1- دانشی که الله آن را از فضل خویش در اختیار بشر قرار داده است. بهترین و مطمئن‌ترین راه کسب این نوع دانش، تقوای الله می‌باشد:
... وَاتَّقُواْ اللّهَ وَیُعَلِّمُكُمُ اللّهُ وَاللّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ (بقره/282) ... تقوای الله در پیش گیرید و الله شما را آموزش می‌دهد و الله به همه چیز داناست.(2) 2- دانشی که الله انسانها را از آن آگاه نکرده است؛ قرآن از این نوع علم با عنوان "علم غیب" یاد می‌نماید:
علم غیب تنها نزد الله است و کسی از آنها آگاهی ندارد؛ مگر اینکه الله اراده نماید اموری از غیب را بر برخی از رسولانش آشکار نماید:
عَالِمُ الْغَیْبِ فَلَا یُظْهِرُ عَلَى غَیْبِهِ أَحَدًاجن/26) ) عالم الغیب او است، و هیچكس را بر اسرار غیبش آگاه نمی‏سازد،

چنانکه گذشت قرآن کریم با اینکه دانش زمان دقیق برپایی قیامت را مخصوص خداوند می‌داند اما پاره ای نشانه‌ها را برای قیامت ذکر می‌کند که از آن با عنوان «اَشْراطُ السَّاعه» تعبیر می‌شود. این نشانه‌ها عبارتند از یک سلسله حوادث سهمگین و مهیب که در جهان طبیعت رخ داده و پایان یافتن عمر دنیا، و فرارسیدن عالم آخرت را اعلان می دارند.

 یسْأَلُونَكَ عَنْ السَّاعَةِ أَیانَ مُرْسَاهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ رَبِّی لا یجَلِّیهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِی السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِیكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً یسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِی عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ اللَّهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ  لاَ یعْلَمُونَ( (اعراف: 187).

«راجع به قیامت از تو می‌پرسند در چه زمانی قیامت رخ می‌دهد بگو: تنها پروردگارم از آن آگاه است. و کسی جز او نمی‌تواند در وقت خود آنرا پدیدار سازد (اطلاع از هنگامه قیامت) برای آسمانها و زمین سنگین است. قیامت ناگهان بوقوع می‌پیوندد و بر سرتان می‌تازد از تو می‌پرسند انگار تو از (شروع) قیامت باخبری بگو اطلاع از آن خاص پروردگار است اما بیشتر مردم نمی‌دانند».