ساختمانهاى رسوبى Sedimentary Structures
ساختمانهاى سنگهاى رسوبى از ويژگيهايى هستند که بر خلاف بافتها، در روى زمين بهتر قابل مطالعه مى‌باشند. بافت به ارتباط بين دانه‌ها که به بهترين وجهى در مقاطع نازک قابل مطالعه مى‌باشد، مربوط مى‌گردد. در صورتيکه ساختمانهاى رسوبى عبارت از ويژگيهايى با مقياس بزرگتر هستند (مثل کراس بدينگ و ريپل مارک) که مطالعه آنها توسط نمونه‌هاى دستى و يا مقاطع ميکروسکوپى مشکل و يا غيرممکن مى‌باشد.
ساختمانهاى رسوبى بيوژنيکى (Biogenic sed. st. )
ساختمانهاى رسوبى که بوسيله موجودات زنده ايجاد مى‌شوند، يا به عبارت ديگر اثر موجودات زنده، در سنگهاى رسوبى فروان‌اند. عمل موجودات زنده ( بيوتوربيشن Bioturbation) که ممکن است باعث از بين رفتن ساختمانهاى رسوبى اوليه مثل ( لامينيشن Lamination) مى‌شود، نشانگر رسوبگذارى آرام در محيط رسوبى است. عمل موجودات زنده (Bioturbation) ممکن است که به دو صورت در رسوبات انجام شود
1- موقعى که رسوبات نرم‌اند.
2- موقعى که رسوبات سخت شده باشند.
موقعى که اثر موجودات زنده قبل از سخت شدن رسوبات تشکيل شود. به ساختمان تشکيل شده بورو (Burrow) گفته مى‌شود
2- اثر موجودات زنده در رسوبات سخت (boring)
بعضى از جانوران و يا گياهان رسوبات سخت شده را سوراخ مى‌نمايند. (مثل اثر ريشه گياهان در سنگها و يا حفر سوراخهاى مختلف توسط جلبکها در سطح خارجى صدف‌هاى جانوران). در واقع بورينگ بهترين مشخصه نبود رسوبگذارى در سنگهاى رسوبى است.
