اهمیّت شناخت روز غدیر
حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:
« ... وَ اللَّهِ لَوْ عَرَفَ النَّاسُ فَضْلَ هَذَا الْیَوْمِ بِحَقِیقَتِهِ لَصَافَحَتْهُمُ الْمَلَائِکَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ عَشْرَ مَرَّات ...».
به خدا قسم اگر مردم فضیلت واقعى «روز غدیر» را مى شناختند، فرشتگان روزى ده بار با آنان مصافحه مىکردند.
(تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان)، ج۶، ص: ۲۴)
عید بزرگ خدا
حضرت امام صادق(علیه السلام ) فرمود:
« ... وَ هُوَ عِیدُ اللَّهِ الْأَکْبَر ...».
روز غدیر خم عید بزرگ خداست.
(بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج۹۵، ص: ۳۰۳)
برترین عید از بین عیدها
حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:
« ... وَ یَوْمُ غَدِیرِ خُمٍّ بَیْنَ الْفِطْرِ وَ الْأَضْحَى وَ یَوْمِ الْجُمُعَهِ کَالْقَمَرِ بَیْنَ الْکَوَاکِب»
... روز غدیر خم در میان روزهاى عید فطر و قربان و جمعه همانند ماه در میان ستارگان است.
(إقبال الأعمال (ط - القدیمه)، ج۱، ص: ۴۶۶)
برانگیختن روز غدیر در قیامت
حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:
«إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهِ زُفَّتْ أَرْبَعَهُ أَیَّامٍ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ کَمَا تُزَفُّ الْعَرُوسُ إِلَى خِدْرِهَا یَوْمُ الْفِطْرِ وَ یَوْمُ الْأَضْحَى وَ یَوْمُ الْجُمُعَهِ وَ یَوْمُ غَدِیرِ خُم».
هنگامی که روز قیامت بر پا شود، چهار روز به سرعت سوی خدا می شتابند همانطور که عروس به حجله اش می رود؛ آن روزها عبارتند از روز عید فطر و قربان و جمعه و روز غدیر خم. (إقبال الأعمال (ط - القدیمه)، ج۱، ص: ۴۶۶)
جشن وصایت در میان همه ی پیامبران
حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:
«یَنْبَغِی لَکُمْ أَنْ تَتَقَرَّبُوا إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِالْبِرِّ وَ الصَّوْمِ وَ الصَّلَاهِ وَ صِلَهِ الرَّحِمِ وَ صِلَهِ الْإِخْوَانِ فَإِنَّ الْأَنْبِیَاءَ (عَلَیهِمُ السَّلَامُ) کَانُوا إِذَا أَقَامُوا أَوْصِیَاءَهُمْ فَعَلُوا ذَلِکَ وَ أَمَرُوا بِه»
شایسته است با نیکى کردن به دیگران و روزه و نماز و بجا آوردن صله رحم و دیدار برادران ایمانى به خدا نزدیک شوید، زیرا پیامبران زمانى که جانشینان خود را نصب مى کردند، چنین مى کردند و به آن توصیه مى فرمودند.
(مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج۲، ص: ۷۳۶)
حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:
«إِنَّ أَنْبِیَاءَ بَنِی إِسْرَائِیلَ کَانُوا إِذَا أَرَادَ أَحَدُهُمْ أَنْ یَعْقِدَ الْوَصِیَّهَ وَ الْإِمَامَهَ لِلْوَصِیِّ مِنْ بَعْدِهِ فَفَعَلَ ذَلِکَ جَعَلُوا ذَلِکَ الْیَوْمَ عِیدا»
به راستی زمانی که پیامبران بنی اسرائیل می خواستند جانشینی و امامت را برای وصیّ پس از خودش گره بزند و جانشین را معلوم گرداند، آن روز را (غدیر) عید قرار می داد.
(تفسیر فرات الکوفی، ص: ۱۱۸)
حضرت امام صادق (علیه السلام) فرمود:
«إِنَّ الْأَنْبِیَاءَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ کَانَتْ تَأْمُرُ الْأَوْصِیَاءَ بِالْیَوْمِ الَّذِی کَانَ یُقَامُ فِیهِ الْوَصِیُّ أَنْ یُتَّخَذَ عِیدا»
به راستی انبیاء (درود خداوند بر آنها باد) به اوصیاء امر می کردند تا روزی را که به عنوان جانشین معرفی شدند را عید بگیرند.
(الکافی (ط - الإسلامیه)، ج۴، ص: ۱۴۹)
حضرت امام صادق (علیه السلام) فرمود:
«وَ مَا بَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ نَبِیّاً قَطُّ إِلَّا وَ تَعَیَّدَ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ عَرَفَ حُرْمَتَهُ».
خدا پیامبرى مبعوث نکرده، مگر اینکه این روز را عید گرفته و عظمت آن را شناخته است.
(تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان)، ج۳، ص: ۱۴۳)
حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:
«إِنَّهُ الْیَوْمُ الَّذِی أَقَامَ مُوسَى هَارُونَ (علیهما السلام) عَلَماً فَصَامَ شُکْراً لِلَّهِ تَعَالَى ذَلِکَ الْیَوْمَ وَ إِنَّهُ الْیَوْمُ الَّذِی أَظْهَرَ عِیسَى (علیه السلام) وَصِیَّهُ شَمْعُونَ الصَّفَا فَصَامَ شُکْراً لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِکَ [عَلَى ذَلِکَ] الْیَوْم».
به راستی غدیر روزی است که موسی هارون (علیهما السلام) را پرچمدار امّتش منصوب نمود و آن روز را به عنوان شکرگزاری روزه گرفت.
و به راستی غدیر همان روزی است که عیسی (علیه السلام) جانشینی وصیّش شمعون را آشکار نمود و آن روز را جهت شکرگزاری روزه داشت.
(إقبال الأعمال (ط - القدیمه)، ج۱، ص: ۴۶۶)
نام غدیر در آسمان ها
حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:
«اسْمُهُ فِی السَّمَاءِ یَوْمُ الْعَهْدِ الْمَعْهُودِ وَ فِی الْأَرْضِ یَوْمُ الْمِیثَاقِ الْمَأْخُوذِ وَ الْجَمْعِ الْمَشْهُود».
و نام این روز در آسمان، روز عهد و پیمان و در زمین، روز پیمان محکم و حضور همگانى است.
(تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان)، ج۳، ص: ۱۴۳)
شهرت روز غدیر در آسمان ها
حضرت امام رضا (علیه السلام ) فرمود:
«إنَّ یَوْمَ الْغَدِیرِ فِی السَّمَاءِ أَشْهَرُ مِنْهُ فِی الْأَرْض»
به راستی روز غدیر در آسمان مشهورتر از زمین است.
(مناقب آل أبی طالب علیهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج۳، ص: ۴۲)
برانگیختن روز غدیر در قیامت
حضرت امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
«إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهِ زُفَّتْ أَرْبَعَهُ أَیَّامٍ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ کَمَا تُزَفُّ الْعَرُوسُ إِلَى خِدْرِهَا یَوْمُ الْفِطْرِ وَ یَوْمُ الْأَضْحَى وَ یَوْمُ الْجُمُعَهِ وَ یَوْمُ غَدِیرِ خُم».
هنگامی که روز قیامت بر پا شود، چهار روز به سرعت سوی خدا می شتابند همانطور که عروس به حجله اش می رود؛ آن روزها عبارتند از روز عید فطر و قربان و جمعه و روز غدیر خم.
(إقبال الأعمال (ط - القدیمه)، ج۱، ص: ۴۶۶)
روز شادی و سرور
حضرت امام صادق(علیه السلام ) فرمود:
«إِنَّهُ یَوْمُ عِیدٍ وَ فَرَحٍ وَ سُرُورٍ وَ یَوْمُ صَوْمٍ شُکْراً لِلَّهِ تَعَالَى
به راستی عید غدیر، روز عید و خوشى و شادى است و روز روزه دارى به عنوان سپاس نعمت الهى است.
(مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج۲، ص: ۷۳۷)
روز فرج، ترفیع درجات و آشکاری حجت های الهی
حضرت امام رضا (علیه السلام) فرمودند:
«إِنَّ هَذَا یَوْمٌ عَظِیمُ الشَّأْنِ فِیهِ وَقَعَ الْفَرَجُ وَ رُفِعَتِ الدَّرَجُ وَ وَضَحَتِ الْحُجَجُ وَ هُوَ یَوْمُ الْإِیضَاحِ وَ الْإِفْصَاحِ عَنِ الْمَقَامِ الصُّرَاح»
«بدرستی عید غدیر روز بس بزرگى است، در این روز گشایش رسیده و منزلت (کسانى که شایسته آن بودند) بلندى گرفت و برهان هاى خدا روشن شد و از مقام پاک (خوبان) با صراحت سخن گفته شد.
(مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج۲، ص: ۷۵۵)
روز شکرگزاری از خداوند برای نعمت ولایت
حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:
«هُوَ یَوْمُ عِبَادَهٍ وَ صَلَاهٍ وَ شُکْرٍ لِلَّهِ تَعَالَى وَ حَمْدٍ لَهُ وَ سُرُورٍ لِمَا مَنَّ اللَّهُ بِهِ عَلَیْکُمْ مِنْ وَلَایَتِنَا
روز غدیر روز عبادت، نماز، شکرگزاری، ستایش خداوند و شادی است برای ولایت ما اهل بیت که خداوند با آن بر شما منّت گذاشت و قطعا من دوست دارم شما آن روز روزه بگیرید.
(تفسیر فرات الکوفی، ص: ۱۱۸)
روز تهنیت و تبریک
حضرت امام رضا (علیه السلام) فرمودند:
وَ هُوَ یَوْمُ التَّهْنِیَهِ یُهَنِّی بَعْضُکُمْ بَعْضاً فَإِذَا لَقِیَ الْمُؤْمِنُ أَخَاهُ یَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوَلَایَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ (عَلَیهِمُ السَّلَامُ).
عید غدیر روز تبریک و تهنیت است و هر یک به دیگرى تبریک بگوید. و زمانی که مؤمنى برادرش را ملاقات کرد، چنین بگوید: «حمد و ستایش خدایى را که به ما توفیق چنگ زدن به ولایت امیرمؤمنان و پیشوایان (علیهم السلام) عطا کرد». آرى عید غدیر روز لبخند زدن به چهره ی مردم با ایمان است،
(إقبال الأعمال (ط - القدیمه)، ج۱، ص: ۴۶۴)
روز تبسّم و لبخند
حضرت امام رضا (علیه السلام) فرمودند:
«وَ هُوَ یَوْمُ التَّبَسُّمِ فِی وُجُوهِ النَّاسِ مِنْ أَهْلِ الْإِیمَانِ فَمَنْ تَبَسَّمَ فِی وَجْهِ أَخِیهِ یَوْمَ الْغَدِیرِ نَظَرَ اللَّهُ إِلَیْهِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ بِالرَّحْمَهِ وَ قَضَى لَهُ أَلْفَ حَاجَهٍ وَ بَنَى لَهُ قَصْراً فِی الْجَنَّهِ مِنْ دُرَّهٍ بَیْضَاءَ وَ نَضَّرَ وَجْهَه»
و غدیر روز تبسّم در صورت مومنان است، پس هر کسی که در صورت برادرش روز غدیر لبخند بزند، خداوند در روز قیامت نگاه رحمت به او می اندازد و هزار حاجت او را برآورده می کند و قصری از درّ سفید برایش بنا می کند و صورتش را شاداب می گرداند.
(إقبال الأعمال (ط - القدیمه)، ج۱، ص: ۴۶۴)
روز رضایت خدا و سرافکندگی ابلیس
حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:
«إِنَّهُ لَیَوْمُ صِیَامٍ وَ قِیَامٍ وَ إِطْعَامٍ وَ صِلَهِ الْإِخْوَانِ وَ فِیهِ مَرَضَاتُ الرَّحْمَنِ وَ مَرْغَمَهُ الشَّیْطَان»
به راستی عید غدیر روزِ روزه گرفتن و به نماز ایستادن، اطعام و هدیه دادن به برادران است و در این روز خداوند رحمن راضی گشت و بینی شیطان به خاک مالیده شد.
(إقبال الأعمال (ط - القدیمه)، ج۱، ص: ۴۶۶)
فریاد شیطان در روز غدیر
حضرت امام باقر (علیه السلام) فرمود:
«إِنَّ إِبْلِیسَ عَدُوُّ اللَّهِ رَنَّ أَرْبَعَ رَنَّاتٍ: یَوْمَ لُعِنَ، وَ یَوْمَ أُهْبِطَ إِلَى الْأَرْضِ، وَ یَوْمَ بُعِثَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، وَ یَوْمَ الْغَدِیرِ».
شیطان دشمن خدا چهار بار ناله کرد: روزى که مورد لعن خدا واقع شد و روزى که به زمین هبوط کرد و روزى که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) مبعوث شد و روز عید غدیر.
(قرب الإسناد (ط - الحدیثه)، متن، ص: ۱۰)
ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) همان ولایت خدا و رسول خداست
رسول خدا(صلی الله علیه و آله ) فرمود:
«یَا مَعْشَرَ الْمُسْلِمِینَ لِیُبَلِّغِ الشَّاهِدُ الْغَائِبَ أُوصِی مَنْ آمَنَ بِی وَ صَدَّقَنِی بِوَلَایَهِ عَلِیٍّ ألا إنَّ وَلَایَهَ عَلِیٍّ وَلَایَتِی وَ وَلَایَتِی وَلَایَهُ رَبِّی عَهْداً عَهِدَهُ إِلَیَّ رَبِّی وَ أَمَرَنِی أَنْ أُبَلِّغَکُمُوه»
اى مسلمانان! حاضران به غایبان (این پیام را) برسانند که هرکس به من ایمان آورده و مرا تصدیق کرده است، به ولایت على سفارش مى کنم؛ آگاه باشید که ولایت علی ولایت من است و ولایت من ولایت خداست و این از روی عهدیست که پرودگارم با من بسته است و مرا امر نموده تا به شما برسانم.
(بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج۳۷، ص: ۱۴۱)
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود:
«وَلَایَهُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَلَایَهُ اللَّهِ وَ حُبُّهُ عِبَادَهُ اللَّهِ وَ اتِّبَاعُهُ فَرِیضَهُ اللَّهِ وَ أَوْلِیَاؤُهُ أَوْلِیَاءُ اللَّهِ وَ أَعْدَاؤُهُ أَعْدَاءُ اللَّهِ وَ حَرْبُهُ حَرْبُ اللَّهِ وَ سِلْمُهُ سِلْمُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ».
ولایت على بن ابیطالب (علیه السلام) ولایت خداست، دوستی او عبادت خداست، پیروی او فریضه (و واجب) خداست، دوستان او دوستان خدایند، دشمنان او دشمنان خدایند و جنگ با او جنگ با خداست و صلح و آشتی با او آشتی با خداوند عزوجل است.
(الأمالی (للصدوق)، النص، ص: ۳۲)
ولایت امیر المومنین (علیه السلام) در کتب انبیاء پیشین
حضرت امام کاظم(علیه السلام ) فرمود:
«وَلَایَهُ عَلِیٍّ ع مَکْتُوبَهٌ فِی جَمِیعِ صُحُفِ الْأَنْبِیَاءِ وَ لَنْ یَبْعَثَ اللَّهُ رَسُولًا إِلَّا بِنُبُوَّهِ مُحَمَّدٍ (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) وَ وَصِیِّهِ عَلِیٍّ (عَلَیهِ السَّلَامُ).
ولایت على (علیه السلام) در کتابهاى همه پیامبران ثبت شده است و هیچ پیامبرى مبعوث نشد، مگر با میثاق نبوّت محمد (صلی الله علیه و آله) و امامت على (علیه السلام).
(الکافی (ط - الإسلامیه)، ج۱، ص: ۴۳۷)
ولایت امیر المومنین (علیه السلام) قلعه ی محکم خدا
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: خداوند مى فرماید:
«وَلَایَهُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ نَارِی».
ولایت على بن ابیطالب (علیه السلام) قلعه ی محکم من است، پس هر کس داخل قلعه من گردد، از آتش دوزخم محفوظ خواهد بود.
(الأمالی( للصدوق)، النص، ص: ۲۳۵)
ولایت علی (علیه السلام) شرط ورود بهشت
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
«مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَحْیَا حَیَاتِی، وَ یَمُوتَ مِیتَتِی، وَ یَدْخُلَ الْجَنَّهَ الَّتِی وَعَدَنِی رَبِّی، فَلْیَتَوَلَّ عَلِیّاً بَعْدِی، فَإِنَّهُ لَنْ یُخْرِجَکُمْ مِنْ هُدًى، وَ لَنْ یُدْخِلَکُمْ فِی رَدًى».
کسى که مى خواهد زندگى و مرگش همانند من باشد و در بهشت جاودانه اى که پروردگارم به من وعده کرده، ساکن شود، ولایت على بن ابى طالب (علیه السلام) را اتّخاذ کند، زیرا او هرگز شما را از راه هدایت بیرون نبرده و به گمراهى نمى کشاند.
(الأمالی (للطوسی)، النص، ص: ۴۹۳)
مهمترین پایه ی اسلام
حضرت امام باقر(علیه السلام ) فرمود:
«بُنِیَ الْإِسْلَامُ عَلَى خَمْسٍ: الصَّلَاهِ وَ الزَّکَاهِ وَ الصَّوْمِ وَ الْحَجِّ وَ الْوَلَایَهِ وَ لَمْ یُنَادَ بِشَیْءٍ مَا نُودِیَ بِالْوَلَایَهِ یَوْمَ الْغَدِیرِ».
اسلام بر پنج پایه استوار شده است: نماز، زکات، روزه، حج و ولایت و به هیچ چیز به اندازه آنچه در روز غدیر به ولایت تاکید شده، ندا نشده است.
(الکافی (ط - الإسلامیه)، ج۲، ص: ۲۱)
حضرت امام صادق(علیه السلام) فرمود:
«أَثَافِیُّ الْإِسْلَامِ ثَلَاثٌ لَا تَنْفَعُ وَاحِدَهٌ مِنْهُنَّ دُونَ صَاحِبَتَیْهَا الصَّلَاهُ وَ الزَّکَاهُ وَ الْوَلَایَهُ».
سنگهاى زیر بناى اسلام سه چیز است: نماز، زکات و ولایت که هیچ یک از آنها بدون دیگرى درست نمى شود.
(بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج۶۵، ص: ۳۸۶)
