انسان گویده آی کیمی دیر

چمنلیکده گول چیچکین
ساغ سولوندا علفی وار
دونیادا هر بدبختلیین
هم ضرری هم نفی وار
وقت حکیملر حکیمی دیر
حیات وار کن یوخ کیمی دیر
یای دان چیخان اوخ کیمی دیر
هر عمرون اؤز هدفی وار
اورکده دیر سؤزون کؤکو
آیرا بیل توکدن توکو
چوخ آغیردیر آمان یوکو
چکه بیلسن شرفی وار
اورک فیکرین طیلسیمی دیر
هر قاتی بیر لای کیمی دیر
اینسان گؤی ده آی کیمی دیر
گؤرونمه ین طرفی وار


انسان در آسمان مثل ماه است

در چمنزار دور و بر گلها
علف سبز می شود
در دنیا هر بدبختی
هم ضرر، هم فایده دارد
وقت حکیم حکیمان است
وقتی زندگی جاریست ، گویا او نیست
مانند تیر رها شده از کمان است
هر عمری برای خودش هدفی دارد
ریشه سخن در دل است
مو را از مو جدا کن
اما بارش خیلی سنگین است
اگر بتوانی بکشی سربلندی
دل طلسم فکر است
هر تایش ، مثل لایه ایست
انسان در آسمان مثل ماه است
طرفی که دیده نمی شود دارد