لئوناردو دی کاپریو
لئوناردو ویلهلم دی‌کاپریو در
۱۱
نوامبر
۱۹۷۴
در هالیوود کالیفورنیا(در امریکا) متولد شد.
پدرش جورج دی کاپریو نویسنده کتاب‌های کومیک و مادرش ارمهاین ایندربرکن . اجداد لئوناردو اهل ایتالیا و آلمان بودند .
نام لئوناردو توسط مادر او و به خاطر نام لئوناردو داوینچی هنگامی که نقاشی این هنرمند را در ایتالیا مشاهده نمود بر او گذاشته شد. مادر و پدر لئو هنگامی که تنها یک سال داشت از یکدیگر طلاق گرفتند و لئوناردو همراه مادرش در محلهی فقیرنشینی با نام ایکو پارک
eco park
که موسوم به زاقه‌های هالییود است زندگی کرد و بزرگ شد [نیاز به ذکر منبع] او بازیگری را در
۵
سالگی با بازی در مجموعه‌ای تلویزیونی رامپر روم آغاز کرد اما به علت رفتارش از پروژه اخراج شد و پس از آن تصمییم گرفت تا تحصیلاتش به طور جدی آغاز کند و به مدرسه
John Marshall High School
پیوست در ابتدای دوران کارش مدیر آژانس و مدیر برنامه‌هایش به او گوش زد کردند که نامه لئوناردو بیش از حد غیر انگلیسی و خارجی است و او باید نامش را به لنی ولیامز تغییر دهد اما لئو نپذیرفت و با بازی در فیلم زندگی بچه در سال
۱۹۹۳
وارد سینما شد.
آغاز کار لئوناردو در
۱۹۸۹
با بازی در نقش گری بکمن در سریال تلویزیونی بود در همین هنگام بود که یکی دیگر از بازیگران سینما توبی مگی (
Tobey Maguire
) آشنا شد و دوستیشان تا کنون در جایش باقیست .در
۱۹۹۳
در نقش توبی در فیلم خوش درخشید و نام اش را درفهرست عنوان بهترین هنرپیشه نقش دوم قرار گرفت، در همان سال با ایفای زیبای یک معلول ذهنی در فیلم گیلبرت گرپ چه می‌خورد؟ در کنار جانی دپ قرار گرفت که ثمره‌اش کاندیدای اسکار در سن نوزده سالگی‌اش شد. در سال
۱۹۹۶
دی کاپریو در نقش رومئو در فیلم امروزی شده رومئو و ژولیت شکسپیر حاضر گشت. اما با این همه فعالیت و کانارمه خوب هنری فیلم پر سرو صدای تایتانیک (
۱۹۹۷)
بود که او را تبدیل به فوق ستاره‌ای در دنیای هالیوود کرد.
تایتانیک فیلمی بود با
۱۱
کاندیدای اسکار با درصد بیشترین فروش فیلم در تاریخ سینما که دختر‌های جوان سراسر دنیا را بارها و بارها به سینما می‌کشاند. بعد از آن لئوناردو به سمبل جوانی، زیبایی و عشق بدل شد. همه او را صدا می‌زدند و او تبدیل به توجه اول شده بود به طوری که شبکه پر بیننده‌ای انلاین او را مجلل ترین و زیباترین هنرپیشه در کره زمین خطاب کرد که حتی مورد تایید هم بازی‌اش (نقش مقابلش در فیلم تایتانیک و کاندیدای اسکار بهترین هنرپیشه نقش اول زن) کیت وینسلت شد. او اغراق کرد که لئوناردو زیباترین مرد کره زمین است. لئوناردو همه جا دنیا شناخته شده بود به طوری که حکومت کشوری چون افغانستان مردم را به دلیل اینکه مدل موهای او را تقلید کنند مورد ملامت قرار داد و این عمل را ممنوع اعلام کرد. بعد از هجوم سنگین تایتانیک او حضوری نچندان دلچسب در فیلم سلبرتی ودی الن داشت و بعد از آن نیز در سال
۲۰۰۰
یعنی
۴
سال بعد از تایتانیک در مصاحبه‌ای با مجله تایمز اغراق کرد که دوران تایتانیک برای او سختترین دوران بوده‌است لئوناردو می‌گوید: در زمان تایتانیک هیچ گونه رابطه‌ای با خود نتوانستم برقرار کنم، دیگر به آن شهرت دست نخواهم یافت و انتظار مجدداش را هم ندارم و چیزی نیست که من حال به دنبالش هستم. بعد از آن لئو ناردو در فیلم ضعیف ساحل ظاهر شد فیلمی که نه از نظر منتقدان و نه از نظر تماشگران راضی کننده نبود و با شکست تجاری شدید مواجه شد.
در سال
۲۰۰۲
دی کاپیرو خود را از دنیای پر زرق و برق هالیوود و عکس‌های کلیشه‌ای مجلات دور کرد و تمرکزاش را بروی دو اثر موفق اگر می‌تونی منو بگیر (
Catche me if you can
) به کارگردانی استیون اسپلبرگ و دارودسته نیویورکی (
Gangs of New York
) به کارگردانی مارتین اسکورسیزیرا در کارنامه‌اش قرار داد که هر دو فیلم مورد توجه منتقدین قرار گرفتند و نمرات زیادی را دریافت نمودند و هر دو نزدیک به هم هم اکران شدند.
بعد از آن نوبت به اثر قابل توجه هوانورد که بر اساس زندگی واقعی هاوارد هیوز ، تاجر معروف آمریکایی ساخته شده بود رسید. دومین کار مشترک اسکورسیزی دومین کاندیدای جایزه اسکار بهترین هنرپشیه نقش اول را برای او به ارمغان آورد. همچنان دی کاپریو همکاری اش را با اسکورسیزی ادامه داد به طوری که خیلی‌ها او را دنیروی جدید اسکور می‌خوانند گرچه هنوز هیچ اسکاری نصیبش نشده است.
دی کاپرو در سال
۲۰۰۵
مشغول هکاری سومش با اسکورسیزی به نام مردگان(
The
Departed
) با حضور ستارگان دیگری چون جک نیکلسون الک بالدوین و مت دیمون هم همراه شد در ضمن هنوز
۲
همکاری دیگر اسکورسیزی و دی کاپریو باقی مانده.
لئوناردو دی‌کاپریو _
Leonardo DiCaprio
بسیاری از طرفداران و دوستان صمیمی لئو او را پسری خجاتی و ارام می‌دانند که همراه خوبی است . ضمنا فعالیت‌های وسیعی را برای منابع طبیعی بخصوص و حفظ و نگه داری گوریل‌ها انجام می‌دهد ونیز تقبل بخشی از کمک‌های بیمارستان لوس انجلس که مخصوص کودکان سرطانی است را به عهده دارد ، لئو می‌گوید که عادت ندارد گالری ماشین یا خانه برای خودش جمع کند و ترجیح می‌دهد پولش را در جای مناسب استفاده کند. . لیو با موفقیت در سال
۲۰۰۶
به استراحتی کوتاه پرداخت و مشغول ساختن فیلمی در مورد محیط زیست شد و این فیلم را به فستیوال کن برد. هم چنین او در فیلمی که در سال
۲۰۰۸
ساخته میشود بنام
Revolutionary Road
یک بار دیگر با کت ویلسنت هم بازی می شود.
فیلم‌شناسی
•
۲۰۰۶ -
الماس خونین (دنی ارچر)
•
۲۰۰۶ -
از دست رفته (بیلی کاستیگان)
•
۲۰۰۴ -
هوانورد (هوارد هیوز)
•
۲۰۰۲ -
اگر می‌توانی مرا بگیر (جونیور فرانک ابانال)
•
۲۰۰۲ -
دار و دسته‌های نیویورکی (آمستردام والن)
•
۲۰۰۱ -
کار دن (درک)
•
۲۰۰۰ -
ساحل (ریچارد)
•
۱۹۹۸ -
شهرت (براندون دارو)
•
۱۹۹۸ -
مردی در نقاب آهنی (لویی چهاردهم)
•
۱۹۹۷ -
تایتانیک (جک)
•
۱۹۹۶ -
اتاق ماروین (هنک)
•
۱۹۹۶ -
رومئو و ژولیت (رومئو)
•
۱۹۹۵ -
خورشید گرفتگی کامل (آرتور رمبو)
•
۱۹۹۵ -
خاطرات بسکتبال (جیم کارول)
•
۱۹۹۴ -
مهمانی شوت با پا
•
۱۹۹۳ -
گیبرت گریپ چه می‌خورد (آرنی گریپ)
•
۱۹۹۳ -
زندگی بچه (توبی ووولف)
•
۱۹۹۲ -
پیچک سمی (گای)
جوایز
۲۰۰۶ -
نامزد اسکار بازیگر نقش اول مرد برای فیلم الماس خونین
۲۰۰۵ -
نامزد اسکار بازیگر نقش اول مرد برای فیلم هوانورد
۱۹۹۴ -
نامزد اسکار بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم گیلبرت گریپ چه می‌خورد
۱۹۹۷ -
برنده جایزه بهترین بازیگر خرس نقره‌ای جشنواره برلین برای فیلم رومئو و ژولیت
لئوناردو دی‌کاپریو پس از ایفای نقش در فیلم پرفروش و بسیار موفق “تایتانیک” تصمیم داشت بازیگری را رها کند.
به گزارش خبرنگار مهر، این هنرپیشه پس از بازی در فیلم جیمز کامرون به عنوان بازیگر جوانی مطرح شد که تنها دارای ویژگی های ظاهری است و این دقیقاً همان پنداره ای بود که دی کاپریو می خواست از خود بزداید. بازیگر فیلم های “ساحل”، “دار و دسته نیویورکی” و “اگر می توانی مرا بگیر” در این باره می گوید: “تصویری که در آن زمان مجله ها از من ارائه می دادند، دلسردکننده بود. از همین رو تصمیم گرفتم برای مدتی بازیگری را کنار بگذارم.
دی کاپریو با اشاره به اینکه حضور در فیلم “تایتانیک” تغییرات بسیاری را در زندگی اش به وجود آورد، گفت: “این فیلم تاثیرات بسزایی در زندگی ام داشت، اما مهمتر از همه این بود که کنترل خط مشی هنری ام را در دست گرفتم.” او پس از حضور در فیلم های سینمایی بسیار و جلب نظر موافق منتقدان، اعتراف می کند که بازیگری را دوست دارد.
هنرپیشه فیلم های “مردگان” و “الماس خونین” درباره بازیگری می گوید: “در دنیا شکل دیگری از هنر وجود ندارد که مرا تا این حد تحت تاثیر قرار دهد. زمانی که در سینما هستم چنان حس پیروزی دارم که در هیچ جای دیگری به دست نمی آورم.” دی کاپریو در “مردگان” اسکورسیزی نقش ماموری را بازی کرد که برای اثبات جرایم یکی از بزرگترین تبهکاران ایرلندی به گروه وی نفوذ می کند. او در کنار مارتین اسکورسیزی از جمله چهره هایی هستند که برای دریافت تندیس اسکار امیدهای بسیاری دارند.
