امام باقر (ع) به فرزند خویش فرمود:
فرزندم! بپرهیز از کسالت و بی حوصلگی (سستی و بی طاقتی) زیرا این دو کلید هر شرند. چه، این که اگر بی حال و سست باشی هیچ حقی را ادا نخواهی کرد و اگر بی حوصله و کم طاقت و رنجور باشی بر هیچ حقی پایدار و شکیبا نخواهی بود. [1] . امام باقر (ع): کسالت و بی حالی، هم به دین و هم به دنیای انسان زیان میرساند. [2] .
پی نوشت ها:
[1] قال محمد بن علی لابنه: یا بنی! ایاک و الکسل و الضجر فانها مفتاح کل شر انک ان کسلت لم تؤد حقا، و ان ضجرت لم تصبر علی حق. فصول المهمة 215؛ حلیة الاولیاء 3 / 184؛ کشف الغمة 2 / 341.
[2] الباقر (ع): الکسل یضر بالدین و الدنیا. تحف العقول 345.