حسین سلطان عشق، عباس ساقی عشق، زینب شاهد عشق و سجاد راوی عشق. کاروان عشق در راه است و خود "عشق" نیمه شعبان خواهد آمد... اعیاد شعبانیه مبارک
***
میلاد گل رسول و زهرا و علی است زیـرا کـه جهــان خجسته زین نور جلی است
مــا را دگـــر از روز جـزا بیمی نیست چون بر دل ما عشق حسین ابن علی است
***
مـژده ای دل خــدای عشـــق رسید شـــاهــــدان را لــقـــــای عــشـــق رسیـد
جان به پایش کنید قربانی عاشقان خونبهای عشق رسید
***
تـا بــه راهــت راهیم مـن فــــــــــارق از گمــــراهیـم من
غــم نــدارم در دو عــالم چــون حسیــــن است مقتدایم
***
امشب شب میلاد علمدار حسین است میـــلاد علــمـــدار وفادار حسین است
گــر بــــود علــــی محـــرم اسرار محمد عباس علی محرم اسرار حسین است
***
ای دلنـواز قــاری قرآن خوش آمدی در بیت وحی با لب خندان خوش آمدی
ای العطش، ترانه ی قبل از ولادتت مادر فدات با لب عطشان خوش آمدی
***
اشکها بین كه از این خنده بدامان دارد ای سلیل اشرف اولاد آدم السلام
بهــین جشــن و سرور شیعیان است دیگر ز نخل رسالت پدید شد ثمری
ســرور معنــوی بــر پــاست هـــر جا سلام ای صفـــای دل عــــاشقان
امشب زمیــن و آسمان گردیده پر شور و شعف امشب تـمـام عـــرشیـــان بهـــر زیارت بسته صف
امشب که عیدی می‌دهد بر عاشقان شاه نجف امشب تو هم مستی کن و دل را بری کن از اسف
زیرا به دنیا آمده مظهر عزت و شرف
*میلاد نور مبارک*
***
ز گلــزار نبــی(ص) و بـــوستان حیدر و زهرا گلی بشگفـت با بوی خوش و با چهره ی زیبا
شنیدستی که با یک گل نمی‌گردد بهار؟ اما گلستان گشته از این گل، همه دنیا و ما فیها
شکفتن پنجمین گل باغ عصمت و طهارت تهنیت باد.
بوی گلهای بهشتی ز فضا می‌آید عطر فردوس هم آغوش صبا می‌آید
نوگـل مصطفوی، زینت باغ علوی مظـهــر پـنــج تـــن آل عـبـــا می‌آید
دو مــاه از دو افــــق در دو شب تجـلّی کرد یکی شهنشه دوران، یکی امیر سپاهش
دو گوهر از دو صدف از دو بحر گشت نمایان یکـی چراغ هدایت، یکی معین و گواهش
یکی حسین و یکی ناصر حسین، ابوالفضل کـه جـــان خویــش به کربلا بداد به راهش
سروشی دوش در گوشم، سرود این نغمه ی شیوا که بشگفت از گلستان محمد(ص) نوگلی زیبا
بـــشارت ای گنــه کـــاران حسیـــن آمد حسین آمد نثـــار مقدمـــش سرهــا، فدای جان او جانها
شاهی به دوصد عزت و اجلال آید با شوکت و فر و جاه و اقبال آید
امــروز حسیــن آیـد و فردا عباس خورشید ز پیش و مه ز دنبال آید
***
ای دست تو، دستگیر عـالم وی در رخ تو علی مجسـم
دریــای عمیـــق مهــــربانی تـمثـال علـی، علـی ثانــی
مرآت حسین مظهر عـشـق گل واژه ی ناب دفتر عشق
ای عبــد خدانــما، اباالفضل دریاب دمی مرا ابا الفضــل
امام حسین(ع)
عباس!
ای صبر و قرار بی قراران
امّید دل امیدواران
دانی که گر از عطش بمیرم
یک قطره ز دیگری نگیرم
ساغر نزنم ز دست هر کس
من دست تو می شناسم و بس
روزی من از خزانه ی توست
دل، سائل آستانه ی توست
امشب ز تو بار عام خواهم
دیدار تو و امام خواهم
نیستم لایق کنم مدح و ثنایت یا ابوالفضل از ازل مدح تو را گفته خدایت یا ابوالفضل
مصطفی را جان نثاری، مرتضی را یادگاری جان من، جان جهان بادا فدایت یا ابوالفضل
ای تجلای نور در سینا
ید بیضای توست با موسی
حق نوشته ست با خطی از نور
روی درگاه جنّت الاعلی
در بهشتم بهار عباس است
صاحب الاختیار عباس است
مـیـلاد مسعـود اباالفضل جوان است هـنگام شـادی و سرور شیـعـیـانــسـت
از دامـن ام البنین ماهی عیـان است كــز روی وی شرمنــده مـاه آسـمـانست
***
شـب بــه كـــاخ مـــرتــضـى ماهى پدیدار آمده ماهى كه پیش نور وى خورشید و مه تار آمده
ماهـــى كــه بــر حســن صـــدهـا خریدار آمده اى طـــالــب دیـــدار مــه هنـــگام دیـدار آمده
فــلاكیـــانـــش سر بـه سر حیران رخسار آمده اكو نور بخش عالم و، هـــم نـــور الانــوار آمده
چه عباس آن كـه در حشمــت امیر راستین آمد چــه عبــاس آن كـه از همّت پناه مسلمین آمد
چه عباس آن كه از اصل و نسب از دوره هاشم چــو جــان مـرتضى و حُسن خیرالمرسلین آمد
جام
