امام کاظم علیهالسلام مانند بادیهنشینان لباس میپوشید. ابن خلدون [1] و دیگران، هدف ایشان را از اینگونه لباس پوشیدن، ساده زیستی و پرهیز از خوی اشرافی گری و استکباری دانستهاند.
به گفته شقیق بلخی، [2] لباسش، لباس قلندران و درویشان بود. خوراک او نیز مانند پوشاکش ساده و به دور از تشریفات بود. غذایش، اندکی گوشت برشته، [3] ، محل سفرهاش، مزرعه و جای نشستن او روی خاک بود. بر استر [4] مینشست، با مردم میگشت و مانند آنان میزیست، ولی هیبت الهی، مقامی عظیم به او بخشیده بود.
پی نوشت ها:
[1] تاریخ ابن خلدون، ج 4، ص 115.
[2] صفة الصفوه، ج 1، ص 399.
[3] تاریخ بغداد، ج 13، ص 32؛ نورالأبصار، ص 149.
[4] محاظرات الأدبا، ج 4، ص 634.
