* تعریفهای مختلفی از ورزش همگانی وجود دارد. ورزش همگانی از دیدگاه شما چه نوع فعالیتی است؟
امیر مجدآرا: ورزش همگانی مجموعه فعالیتها و حرکاتی است که منجر به ایجاد شادی، نشاط، سلامتی و حوصله کار میشود. ورزشهای همگانی، ورزشهایی هستند که نیاز به مکان و زمان و نوع جنسیت ندارند. هر کجا، هر زمان و هر کس با هر جنسیت باید ورزش کند تا بتواند سلامتی، نشاط و شادابی داشته باشد. برای همه ارگانها و نهادها ابلاغ شده که هفتهای 5 ساعت کارمندانشان ورزش کنند.
به نظر من باید ورزش همگانی را در این قوارهها به صورت علمی، تعریف کنیم و مردم هم آن را انجام دهند. به عنوان مثال ستهای ورزشی که در پارکها تعبیه شده آیا در همه کشورهای دنیا وجود دارد؟ حال مردم تا چه حد از این تجهیزات استفاده میکنند؟ ما باید وضعیت را به نوعی تغییر دهیم که در ورزش همگانی فرهنگسازی شود.
درواقع باید همه مردم را به ورزش کردن بکشانیم تا بهانهای برای سکون نداشته باشند. بعد از آن هم به این مسئله بپردازیم که چگونه باید ورزش کرد. به نظرم فرهنگسازی در ورزش همگانی بهترین کار است. تعریف من بر مبنای فرمایشات مقام معظم رهبری اعلام شده و میتواند مبین این باشد که مردم به سمت جامعهای شاداب و سالم پیش بروند.
دکتر قره: هر کس ورزش نکند به نوعی به معلولیت پنهان یا آشکار دچار میشود. مشکل ما این است که فعالیت بدنی نکردن درد ندارد. نکته محوری این است که ما باید به مردم بفهمانیم فقر حرکتی و سکون در نهایت مرگآور است و فرد را دچار مرگ زودرس میکند. کارایی و درآمد را پایین میآورد و هزینه ها را افزایش میدهد در نتیجه فرد وابستگی زیادی به درمان خواهد داشت
دکتر قره: همه انسانهایی که در شهرها هستند و زندگی ماشینی و ساکنی دارند دچار فقر حرکتی میشوند و به گونهای معلول هستند. هر کس ورزش نکند به نوعی به معلولیت پنهان یا آشکار دچار میشود. 263 سال پیش نخستین ماشین در انگلستان اختراع شد. از آن سال تاکنون انسان دچار فقر حرکت و ضعف عضلات شده چرا که بیشتر کارش را به ماشینها میسپارد.
کارهای ما کمتر شده اما حجم و نوع غذا کاهش نیافته است. انسانی که تا 263 سال پیش همه فعالیتش را با جسمش انجام میداده باید فقر حرکتی را با چیزی جبران کند که آن ورزش همگانی است. ورزش همگانی دو معنی دارد اینکه ورزش را همگانی کنیم یا اینکه همگان را ورزشی کنیم. بدن انسان روزانه به 4 خوراک اکسیژن، خوردنیها و نوشیدنیها، خواب و فعالیت حرکتی نیاز دارد. سه خوراک اول ضروری است چرا که نمیتوان با گرسنگی، تشنگی یا بیخوابی زندگی کرد. اما درد سکون مانند سرطانی است که دیر به سراغ انسان میآید.
اگر کسی ورزش نکند امراضی مانند فشار خون، چاقی و... به سراغش میآید. مشکل ما این است که فعالیت بدنی نکردن درد ندارد. علت اینکه پزشکان، دندانپزشکان و مهندسان آنقدر در جامعه ما ارج و قرب دارند این است که ما ناچاریم برای رفع نیازهایمان به آنها مراجعه کنیم و به آنها خوب پول میدهیم تا مشکلمان را حل کنند به همین دلیل پزشک شخصیت اجتماعی دارد.
نکته محوری این است که ما باید به مردم بفهمانیم فقر حرکتی و سکون در نهایت مرگآور است و فرد را دچار مرگ زودرس میکند. کارایی و درآمد را پایین میآورد و هزینه ها را افزایش میدهد در نتیجه فرد وابستگی زیادی به درمان خواهد داشت. ما چه قبل و چه بعد از انقلاب نتوانستیم به مردم بگوییم که بدنشان به فعالیت ورزشی نیازمند است. محور این کار هم دانشگاهها، صداوسیما و بعد حوزه علمیه است.
ورزش همگانی یعنی یک نفر حداقل سه جلسه نیم ساعته در هفته بدنش را تحت فشار حرکتی و ورزشی متناسب با آمادگی جسمانیاش قرار دهد. مردم ما دو دسته هستند: دسته اول اصلا ورزش نمیکنند و دسته دوم شامل کسانی هستند که درست ورزش نمیکنند. به همین دلیل ممکن است مشکل جسمانی و روانی داشته باشند.