هشدار سخت به خلافکار

امام علي‏ عليه السلام با اطّلاعاتي که از «زياد بن ابيه» داشت، پس از نصب او به يکي از مشاغل دولتي، سخت به او هشدار داد،
و در نامه 20 نهج‏البلاغه خطاب به او نوشت:
وَإِنِّي أُقْسِمُ بِاللَّهِ قَسَماً صَادِقاً، لَئِنْ بَلَغَنِي أَنَّکَ خُنْتَ مِنْ فِيْ‏ءِ الْمُسْلِمِينَ شَيْئاً صَغِيراً أَوْ کَبِيراً، لَأَشُدَّنَّ عَلَيْکَ شَدَّةً تَدَعُکَ قَلِيلَ الْوَفْرِ، ثَقِيلَ الظَّهْرِ، ضَئِيلَ الْأَمْرِ، وَالسَّلَامُ.
«همانا من، براستي به خدا سوگند مي‏خورم، اگر به من گزارش کنند که در بيت المال خيانت کردي، کم يا زياد، چنان بر تو سخت گيرم که کم بهره شده، و در هزينه عيال درماني، و خوار و سرگردان شوي. با درود.» [1] .

پی نوشت ها:
[1] تاريخ ابن واضح ج 2 ص 193، و انساب الاشراف ص 162: بلاذري، و المحاسن و المساوي ج 2 ص 201: بيهقي.