تجمع بیش از ۲۰ میلیون نفر در یک روز، در تاریخ بشریت بیبدیل و بیسابقه است؛ اما این مراسم عظیم، بهرغم برخورداری از ارزشهای متعدد خبری، با تیغ سانسور شبکههای خبری جهان مواجه شد.
هر ساله در جهان کارناوالهای رقص و شادی زیادی برگزار می شود. اما مردم مغرب زمین، با شنیدن نام کارناوال، بیش از همه کارناوال مشهور برزیل را در ذهن خود می آورند. (کارناوال جشن یا رژه ای همگانی در خیابان است که همراه با آن عناصری از سیرکبازی و رقصهای خیابانی آمیخته شدهاست.)
مشهورترین کارناوالهای جهان در شهرهای ریودوژانیرو و سائوپائولو برزیل، سیدنی استرالیا، ساندیهگو کوبا، نیس فرانسه، کلن و دوسلدورف و ماینز آلمان، ونیز ایتالیا لندن و گلاسگو انگلیس و پاتراس یونان برگزار می گردد.
اما بدون شک، مشهورترین آنها کارناوال برزیل است، که در آن، تنها باقی مانده سنت بومی برزیل که رقصی به نام “سامبا” است، نمایش داده می شود و باقی فرهنگ و رسوم سنتی برزیل همه ریشه در فرهنگ مهاجمان و اشغالگران پرتقالی دارد.
کارناوال برزیل عاملی است که هر ساله صدها هزار توریست را به شهر ریودوژنیرو می کشاند. بنابر آمار رسمی اعلام شده، در سالهای گذشته، عموما نزدیک به یک میلیون تماشاگر حاضر در ریودوژنیرو، کارناوال را تماشا می کنند و نزدیک به ۵۰ هزار نفر نیز در اجرای مراسم و رقص و سیرک، نقش ایفا می کنند.
جریان این کارناوال برای پوشش بهتر مراسم و جذب توریست، برنامه تاریخ برگزاری کارناوال را تا سال ۲۰۳۰ اعلام کرده اند (جشن کارناوال برزیل که همه ساله در ایام نخستین سال جدید میلادی برگزار می شود و در سال ۲۰۱۴ از ۲۸ فوریه تا ۴ مارس می باشد.) و تبلیغات زیادی برای آن در جهان به راه می اندازند. آنها حتی موزه ای تحت عنوان “موزه ی کارناوال” را در ریو دایر نموده اند.
مراد از این مطلب، بیان مشخصات کارناوال برزیل نیست، بلکه پوشش رسانه ای این کارناوال به عنوان یک تجمع بزرگ بشری (در حد بیش از یک میلیون نفر) در شبکه های خبری مد نظر است. عمده شبکه های خبری جهان به پوشش مراسم می پردازند و برخی نیز صحنه هایی از آن را به طور زنده پخش می کنند. حتی شبکه های غیر خبری نیز که به موضوعات اجتماعی و عمومی می پردازند؛ هر ساله پخش آن را در دستور کار قرار می دهند.
بی شک مقایسه ی پیاده روی مقدس حسینیان عالم در تجمع میلیونی اربعین حسینی (ع) در کربلا؛ با پدیده ای سخیف چون کارناوال (که با رقص همراه است)، امری دور از شان و منزلت می باشد. اما قصد ما صرفا مقایسه ی پوشش رسانه ای این دو تجمع است.
در مراسم پیاده روی اربعین حسینی امسال، به اعتبار خبر وزارت گردشگری عراق، ۲۰ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر از شیعیان و اهل تسنن شرکت داشته اند. این آمار که به صورت رسمی است و آمار غیر رسمی حاکی از جمعیت بیشتری است؛ علی رغم تهدیدات تروریستی است که تکفیری ها برای کاهش جمعیت در مراسم امسال داشته اند؛ صورت گرفته است.
اگر چه در سالهای گذشته جمعیت این راهپیمایی بزرگ به بیش از ۱۶ میلیون نفر رسید؛ اما تهدیدات تروریستی امسال نه تنها از این خیل عظیم نکاست، بلکه به ۲۰ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر افزایش یافت. این در حالی است که به گفته ویکی پدیا بر اساس آمار غیر رسمی، (احتمالا بر اساس برآورد ماهواره ای) جمعیت حاضر در این اجتماع بزرگ ۲۵ تا ۳۰ میلیون نفر تخمین زده شده است.
ویکی پدیا از آن به عنوان “عظیم ترین تجمع صلح آمیز جهان” نام برد. اگر چه با فشار صهیونیست ها بلافاصله صفحه پیاده روی اربعین را از صفحات خود حذف نمود.
تجمع بیش از بیست میلیون نفر در یک روز، در تاریخ بشریت بی بدیل و بی سابقه است! در حالیکه در بزرگترین تجمعات بشری، آن هم در طـول کل سـال و نه در یک روز، مکه مکرمه و مدینه منوره سالانه ۷ تا ۱۰ میلیون نفر، مشهد مقدس سالانه بین ۲۵ تا ۴۵ میلیون نفر، زیارتگاه ساباریمالا (که متعلق به هندوهاست) سالانه بین ۵۰ تا ۷۰ میلیون نفر، معبد سن سوجی در مرکز ناریتا در ژاپن سالانه ۲۰ تا ۳۰ میلیون نفر و در واتیکان نیز سالانه ۱۸ میلیون نفر می باشد. اما زائران کربلا؛ سالانه ۴۵ تا ۵۵ میلیون نفر هستند و در یک روز اربعین ۲۰ میلیون و ۷۰۰هزار نفر! این موضوع عظمت این اجتماع بزرگ معنوی را به اثبات می رساند.
با این وجود تنها شبکه های خبری شیعیان به پوشش آن پرداختند و این مراسم عظیم با تیغ سانسور شبکه های خبری جهان مواجه شد. علیرغم بینظیر بودن این راهپیمایی، رسانه های آمریکایی و صهیونیستی این راهپیمایی را به طور کامل سانسور کرده و اشارهای به آن نکردند. حتی شبکه های منطقه ای نظیر الجزیره و رسانه های دولتی وابسته به رژیم سعودی و رژیم بحرین، از زیرنویس آن هم دریغ کردند.
بی بی سی فارسی نیز، دو خبر از پیاده روی زائران در کربلا پخش کرد که در هر دوی آن ها با القای عدم وجود امنیت، به شکلی حرفه ای در راهپیمایی و زیارت، شک و تردید به وجود آورند. سرویس جهانی بی بی سی نیز، هیچ اشاره ای به آن نکرد! و این بخشی از صداقت رسانه ای غربی است!