حضرت امام صادق عليهالسلام فرمود: سه چيز است که اگر در کسي باشد منافق است، اگر چه روزه بگيرد و نماز بخواند، وقتي که سخن گويد دروغ بگويد، وقتي که وعده دهد خلاف کند و وقتي که به او امانتي دادي خيانت کند.
حسين بن بسطام و برادرش: ابوعتاب در کتاب طب الائمه از عبدالله بن سنان نقل ميکند که گفت:
در مکه مطلبي از خاطرم گذشت که جز خدا از آن خبر نداشت. هنگامي که به مدينه رفتم و خدمت حضرت صادق عليهالسلام رسيدم، نگاهي به من کرد و فرمود: از آن نيتي که کردي توبه کن و ديگر چنين قصدي نکن. گفتم: استغفرالله و هنگامي که با حضرت خداحافظي ميکردم، فرمود: هر که مريض و دردمند شود و براي رضاي خدا صبر کند، خداوند اجر هزار شهيد به او بدهد. هنگامي که مسافتي از مدينه دور شدم، عرق مدني (چيزي مانند مو است که در ران پديد ميآيد) در پايم پيدا شد و چند ماهي به آن مبتلا بودم. سال ديگر به حج رفتم و خدمت آن حضرت رسيده و گفتم: دعايي به اين پاي من بخوانيد و جريان بيماري را بيان کردم و گفتم که اين پايم درد ميکند. حضرت فرمود: اين پايت چيزي نيست، پاي ديگرت را که سالم است بده که خداوند برايت شفا فرستاد. پاي ديگر را دراز کردم و حضرت دعايي به آن خواند. هنگامي که از خدمت او مرخص شده و مسافتي دور شدم، پاي سالمم به همان مرض مبتلا شد. گفتم: به خدا! به اين پا دعا نخواند مگر براي بيماري که در آن پيدا ميشود. سه شب مريض بودم و بعد خداوند به جهت دعاي آن حضرت مرا شفا داد.
