زکات اين است که انسان مقداري از اموال مخصوصي که پروردگار به او مرحمت فرموده است در موردي که ميبايست، صرف کند و ببخشد و از اين نظر آن را زکات گويند که دادن آن مقدار،موجب نمو، زيادتي و برکت آنچه باقيمانده است ميشود. هر نعمتي را که خداوند به بشر عطا فرموده، نوعي زکات مخصوص در آن مقرر شده است، تا آن نعمت پايدار بماند. علم هم يکي از موهبتهاي پروردگار است که زکات آن را امام صادق (ع) چنين بيان ميفرمايد:
ان لکل شيء زکاة، و زکاة العلم ان يعلمه اهله. [1] .
براي هر چيزي زکاتي است، و زکات علم آن است که آن را به اشخاص شايسته بياموزند.
پی نوشت ها:
[1] تحف. ص 364.
