انسان عاقل هميشه حساب دخل و خرج خود را دارد. هرگاه متوجه شد که درآمدش کمتر از مخارجش شده است، به فکر چاره ميافتد تا از راههاي ديگري درآمد تازهاي پيدا کند يا بالاجبار مخارج خود را کمتر کند. شخص مسلماني که آشنايي با ائمه طاهرين دارد و به روش ستودهي آنان عمل ميکند، نيز بايد حساب کارهاي خوب و بد خود را داشته باشد تا گناهان خود را جبران کرده و بر کارهاي نيک خود بيفزايد.
حق علي کل مسلم يعرفنا، ان يعرض عمله في کل يوم و ليلة علي نفسه، فيکون محاسب نفسه، فان راي حسنة استزاد منها. و ان راي سيئة استغفر منها، لئلا يخزي يوم القيمة [1] .
بر هر مسلماني که ما (ائمه) را ميشناسد، واجب است که کارهاي شبانهروز خود را به وجدان خود عرضه کند و محاسب خود باشد. اگر در اعمال خود کار نيکي ديد، آن را بيشتر نمايد، و اگر گناهي ديد از آن توبه کند، تا روز قيامت خوار نگردد.
پی نوشت ها:
[1] تحف. ص 301.
