آنچه بین مردم معروف است، قسمت به معناى عدم تأثیر فرد در سرنوشت خود و تعیین همسر از قبل و سلب اختیار از انسان مىباشد . این از نظر اسلام مردود است، چون خداوند به آدمى، اختیار و اراده داده است و در همه امور از جمله ازدواج، حق انتخاب و گزینش محفوظ مىباشد. شاهد آن روایات زیادى است که همگان را به دقت در انتخاب همسر فراخوانده و ضوابطى را در این امر منظور داشتهاند.
امام صادق(ع) مىفرماید: «زن همچون گردنبدى است که شخص آن را بر گردن خود آویزان مىکند، پس بنگر چه چیزى را بر گردن آویختهاى!». (1)
از رسول اکرم(ص) نقل شده: «فردى مناسب براى ازدواج را در نظر بگیرید و انتخاب کنید، زیرا زنانتان فرزندانى شبیه خواهران و برادران خود متولد مىکنند».(2) اگر انسان در انتخاب همسر نقشى نداشته باشد، این روایات معنى ندارد.
ازدواج مانند امور دیگر، در قلمرو علم الهى است، یعنى خداوند مىداند فلان شخص با چه کسى ازدواج خواهد کرد، ولى علم پرودگار اختیار را از او نمىگیرد، زیرا علم الهى به عمل اختیارى انسان تعلق گرفته است.
پىنوشتها:
1 - میزانالحکمة، ج 2، ص 1182.
2 - همان، ص 1183
پایگاه فرهنگی تفریحی ایران ناز
