امام ابوالحسن هادی علیهالسلام، بیشترین اهمیت را به نشر آثار شریعت اسلامی، و بیان احکام، و تعلیم و تدریس علوم اسلامی مبذول میداشت فقها و دانشمندان در اطراف آن حضرت گرد میآمدند و از زلال علوم وی سیراب میشدند و احادیثی را که از آن بزرگوار استفاده میکردند، مینوشتند، که همین نوشتهها از جمله منابع تشریع احکام اسلامی - از دیدگاه شیعه امامیه - است.
به راستی امام ابوالحسن علیهالسلام فقیه بلامنازع و بینظیر زمان خود بود. تا آن جا که متوکل عباسی - با این که از دشمنترین و کینهتوزترین مردم نسبت به علویان بود - در مسائل پیچیده به آن حضرت مراجعه میکرد و فتوای او را بر فتوای دیگر فقها ترجیح میداد. ما در بحثهای آینده راجع به این مطلب سخن خواهیم گفت و پارهای از احادیث وارده از آن حضرت را که فقهای شیعه در استنباط احکام شرعیه به آنها مراجعه میکردند، به شرح زیر مطرح میکنیم:
پی نوشت ها:
[1] وسائل الشیعه: 2 / 737.
[2] وسائل الشیعه: 2 / 738، حدائق الناضرة: 4 / 41.