امام باقر علیهالسلام فرموده است: هر بندهای از بندگان خدا روش گمراه کنندهای را بین مردم بنیان نهد، برای او گناهی همانند گناه کسانی است که مرتکب آن عمل شدهاند بدون آن که از گناه عاملین آن کاسته شود. ابوبصیر نقل میکند: در مسجد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم در محضر امام محمد باقر علیهالسلام نشسته بودیم که داوود بن سلیمان به زیارت آن حضرت آمد و هنوز حکومت در دست بنیامیه بود. آن حضرت به داوود فرمود: چه مانعی هست که دوانیقی به دین ما نمیآید؟ گفت: به سبب عسرت، پریشانی و دلگیری، حضرت فرمود: به زودی پادشاهی شرق و غرب نصیب او میشود با مدتی طولانی و آن قدر دارای ثروت و اموال میشود که قبل از او کسی آن قدر نداشته است. سپس داوود برخاست و خبر را به دوانیقی داد. او با عجله آمد عذر خواهی کرد و گفت: بیتوفیقی من از زیارت و ملازمت شما به دلیل آن است که حد خودم را نمیدانم که در خدمت شما بنشینم و این خبر را که داوود نقل میکند میخواهم که از شما بشنوم. حضرت فرمود: همانگونه است که شنیدهای دوانیقی گفت: چه موقع پادشاهی و حکومت به ما میرسد؟ با وجود شما؟ حضرت فرمود: فرزندان شما با حکومت بازی خواهند کرد همچنانکه کودکان با گوی. دوانیقی گفت: مدت حکومت ما بیشتر است یا بنیامیه؟ فرمود: از شما. دوانیقی متعجب و بسیار خوشحال شد، مدتی نگذشت که دولت بنیامیه از بین رفت و منقرض شد و دوانیقی حکومت را در دست گرفت.
منبع: معجزات امام محمد باقر؛ حبيب الله اکبرپور؛ الف چاپ اول 1382.
